Σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στις 14- 07-11 στην εφημερίδα σας ο κος Στάγκος, στο πλαίσιο της κριτικής που ασκεί για την στάση των δημόσιων πανεπιστημίων απέναντι στο... νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για την Ανώτατη Εκπαίδευση, αναφερόμενος –ειρωνικά, όπως το διάβασα- στους «πνευματικούς ταγούς που φέρουν τον τίτλο του πρύτανη» γράφει ότι “μόλις έγινε γνωστός ο νόμος-πλαίσιο που θέλει να φέρει η κυβέρνηση, κινητοποιήθηκαν με μπροστάρη τον εκλεκτό της «Σπίθας» πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, τον κ. Πελεγρίνη, για να τον ξεδοντιάσουν, να τον ακυρώσουν, πριν κατατεθεί … στη Βουλή”.
Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να κάνω ορισμένα σχόλια σε όσα γράφει ο κος Στάγκος αναφορικά τόσο προς το πρόσωπό μου όσο και προς την γενικότερη αντίδραση των πανεπιστημίων μας.
1. Πόθεν εγώ “μπροστάρης”; Ίσα-σα που ενσύνειδα προσπάθησα να μείνω στο περιθώριο των αντιδράσεων. Απέφυγα, παρά τις πιεστικές προσκλήσεις των τηλεοπτικών σταθμών -μεταξύ των οποίων η Δημόσια Τηλεόραση και ο ΣΚΑΙ που ανήκει στο εκδοτικό συγκρότημα στο οποίο υπάγεται και η έγκριτη εφημερίδα σας-, να εμφανιστώ σε αυτούς. Ήμουν δε από τα μέλη της συντονιστικής επιτροπής των Πρυτάνεων που συμμετείχα σε δυο μόνο από τις επισκέψεις που πραγματοποίησε η τελευταία αυτή στους αρχηγούς των Κομμάτων που εκπροσωπούνται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Αν δε σε συνεντεύξεις που παραχώρησα εξέφρασα την αντίθεσή μου προς το νομοσχέδιο, ήμουν υποχρεωμένος να το πράξω, μια και, σύμφωνα με την απόφαση της Συγκλήτου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών {ΕΚΠΑ), εξουσιοδοτήθηκα να μεταφέρω την ριζική αντίθεσή της στις προτάσεις του Υπουργείου Παιδείας.
2. Πόθεν εγώ “εκλεκτός της Σπίθας”; Ο κος Στάγκος, έχοντας, προφανώς, ελλιπή πληροφόρηση για την μεγαλειώδη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στα Προπύλαια στις 31-05-11 ενάντια στο Μνημόνιο, θα υπέθεσε ότι αυτή οργανώθηκε από την Σπίθα. Τον ενημερώνω, λοιπόν, ότι σφάλλεται. Την συγκέντρωση, όπως κατ’ επανάληψη ανακοινώθηκε και πριν από την πραγματοποίησή της και κατά την διάρκειά της και ύστερα από αυτήν, την οργάνωσε η Πρυτανεία του ΕΚΠΑ, η οποία μαζί με τους καθηγητές που προσκάλεσε ως ομιλητές έκρινε σκόπιμο, μια και επρόκειτο για κοινωνικό ζήτημα, να καλέσει κι ένα μέλος της ελληνικής κοινωνίας, τον κον Μίκη Θεοδωράκη, να μιλήσει. Αν ο κος Στάγκος θέλει να εθελοτυφλεί, δικαίωμά του. Δεν έχει, όμως, το ηθικό δικαίωμα να παραπλάνα. Τον διαβεβαιώ, επιπροσθέτως, ότι δεν έχω καμιά σχέση με την Σπίθα –όχι γιατί υποτιμώ την εν λόγω οργάνωση, αλλά γιατί απλώς δεν είναι στον χαρακτήρα μου να ανήκω σε οργανώσεις. Δεν ανήκω σε καμιά κομματικού, ιδεολογικού, θρησκευτικού, εκδοτικού ή οποιουδήποτε άλλου χαρακτήρα οργάνωση. Κάνω, ή προσπαθώ να κάνω, ό, τι μου υποδεικνύει το μυαλουδάκι μου, με το οποίο με εφοδίασε η φύση. Είναι κρίμα μια δημόσια συγκέντρωση τόσο μεγαλειώδης, που για πρώτη φορά οργάνωσε πανεπιστήμιο της χώρας μας, φράζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα στόματα όλων εκείνων που χρόνια τώρα κατηγορούν τον πνευματικό κόσμο ότι δεν αντιδρά όταν πλήττεται η κοινωνία μας, να επιχειρείται τώρα να υποβαθμίζεται με –τι να πω;- συμπλεγματική εμπάθεια ή αντιπερισπασμούς του τύπου του κειμένου των 32, με το οποίο οι υπογράφοντες μας καλούν να συναινέσομε στην πολιτική του Μνημονίου. Ήδη ο αρχιτέκτονας του Μνημονίου, ο πρώην Υπουργός των Οικονομικών, αναγνώρισε ότι το Μνημόνιο και κατά τον σχεδιασμό του και κατά την εκτέλεσή του ήταν μια λανθασμένη επιλογή. Ερωτώ, λοιπόν: Ποιος έχει δίκιο, το ΕΚΠΑ που με την λαοθάλασσα στους κόλπους του αντέδρασε ή οι 32 που συναινούν;
3. Δεν ξέρω τι σχέση έχει ο κος Στάγκος με το δημόσιο πανεπιστήμιο –αν έχει, έστω, καμιά. Αν, πάντως, έχει, πολύ φοβούμαι ότι δεν καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω του. Η αντίδραση στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας δεν είναι αντίδραση των Πρυτάνεων, όπως θέλει να την παρουσιάσει. Είναι αντίδραση του συνόλου της πανεπιστημιακής κοινότητας. Η σύγκλητος του ΕΚΠΑ, οι Γενικές Συνελεύσεις των Σχολών και των Τμημάτων έχουν εκφράσει την ριζική αντίθεσή τους προς το νομοσχέδιο όχι τόσο ως προς τις διατάξεις του -μεταξύ των οποίων υπάρχουν ασφαλώς και διατάξεις με τις οποίες συμφωνούν κι άλλες που θα μπορούσαν να τις συζητήσουν-, όσο ως προς το είδος του ιδρύματος που θέλει να εγκαταστήσει, καθόσον επιχειρεί να μετατρέψει τα πανεπιστήμια από Δημόσια Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα σε Ανώνυμες Εταιρείες ή Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης. Αυτήν την αντίδραση, που εκφράστηκε και στα άλλα Δημόσια Πανεπιστήμια της χώρας, είναι υποχρεωμένοι να μεταφέρουν οι Πρυτάνεις στην κοινωνία και τους αρμόδιους του υπουργείου. Δεν αντιδρούν επειδή είναι βολεμένοι, όπως, προεξάρχοντος του Πρωθυπουργού της χώρας, θέλουν να τους παρουσιάσουν. Αν οι επικριτές των Πρυτάνεων είχαν την ελάχιστη ψυχραιμία να σκεφτούν, θα διαπίστωναν ότι οι Πρυτάνεις ούτω ή άλλως, βάσει του ισχύοντος νόμου, δεν έχουν δικαίωμα επανεκλογής των, πράγμα που δείχνει ότι δεν κινούνται από ίδιο συμφέρον. Άλλοι που συναινούν στο νομοσχέδιο, ίσως να προσδοκούν προσωπικό όφελος από την υιοθέτηση του επίμαχου νομοσχεδίου. Κατ’ αντιδιαστολή προς την στάση των Πρυτάνεων μαζεύτηκαν 130; 150; -θα σας γελάσω- «προσωπικότητες» ΑΕΙ να εκφράσουν την υποστήριξή τους προς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας. Σέβομαι, αναμφιβόλως, το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης γνώμης. Μόνο που θα ήθελα να επισημάνω ότι μεταξύ των «προσωπικοτήτων» αυτών υπάρχουν και βολεμένοι, υπάρχουν και συνταξιούχοι, που ορισμένοι μάλιστα από αυτούς έχουν αποσυρθεί εδώ και πολλά χρόνια έτσι, ώστε να μην έχουν την δέουσα εμπειρία να κρίνουν σωστά, υπάρχουν και εκείνοι που υπέγραφαν πριν από μερικά χρόνια υπέρ του νόμου Γιαννάκου, ο οποίος σύμφωνα με το παρόν νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, είναι απαράδεκτος.
4. Κλείνοντας, και για να τελειώνει, το, κατά το δη λεγόμενον, “καλαμπούρι”, θέλω, για άλλη μια φορά να δαβεβαιώσω, ότι οι Πρυτάνεις που εκφράζομε τις αποφάσεις των Συγκλήτων των πανεπιστημίων όπου υπηρετούμε, επιζητούμε -και τις έχομε εκφράσει αρμοδίως- ριζικές αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν στους κόλπους της, στον βαθμό όμως που δεν θα θίγεται ο χαρακτήρας των πανεπιστημίων ως πανεπιστημίων και, ειδικότερα, ως δημόσιων πανεπιστημίων”.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΥΡΙΟΥ ΣΤΑΓΚΟΥ: ”Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε κύριε Πρύτανη“.
Καλύτερα, βέβαια, θα ήταν ο κύριος Στάγκος να αναγνώριζε ευθέως, χωρίς υπεκφυγές, την αυθαιρεσία του!!!
http://pelegrinis.wordpress.com/
