Λες επίσης "ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ δεν είστε ουτε ισότιμοι πολίτες". Συγχαρητήρια. Ισότιμοι πολίτες είναι όμως όλοι οι στρατιωτικοί που βγάζουν όποιο κόμπλεξ έχουν στον απλό φτωχό φαντάρο.
Είπες επίσης "σταμάτησαν δελτάδες φαντάρο μου που ήταν με τη μηχανή νύχτα σε έρημο δρόμο και του είπανε ακουσε να δεις κολοπαιδο , καμερες δεν υπαρχουν αν θελουμε σε κανουμε ασηκωτο και θα πιστεψουνε εμας, κι οταν ειπε ειναι στρατευσιμος και πρεπει να τον παραδωσουν στρατονομια του ειπανε "ρε μας απειλεις ?θα σε κανουμε ασηκωτο και μετα θα πας και στρατοδικειο.3 ειμαστε" κι εβαλε τα κλαματα. ψεματα μου ελεγε?". Δε ξέρω αν έλεγε ψέματα πάντως εσύ δεν ήσουν μπροστά. Εγώ θα σου πω δυο σκηνικά που ήμουν παρών. 1) Σταματήσαμε υπολοχαγό μ! εθυσμένο που μας απειλούσε ότι θα μας κάνει έρωτα. 2) Βρήκαμε μικροποσότητα χασίς σε ΕΠΟΠ που μας είπε ότι και που το βρήκαμε δε μπορούμε να του κάνουμε τίποτα επειδή είναι στρατιωτικός. Και οι δύο αργότερα ζητούσαν γονατιστοί συγνώμη. Τι έχεις να πεις γι αυτά που κάναν "συνάδελφοι μας" κύριε "ΔΙΚΑΙΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕ".
Αγαπητέ συνάδελφε στρατιωτικά υπάρχει κάτι που λέγεται αυτοκριτική. Την έκανες ποτέ; Εγώ σαν μπάτσος που χτυπάω (παρόλο που δεν έχω σηκώσει ποτέ χέρι στη ζωή μου σε κανέναν) την έχω κάνει άπειρες φορές. Πήγαινε πρώτα συμμάζεψε τους δικούς σου που κάνουν το βίο αβίωτο σε φτωχούς φαντάρους ενώ οι γιοι των υπουργών κάνουν δωμάτια ξενοδοχείων το πολεμικό μουσείο και οι γιοι εφοπλιστών κέντρο διασκέδασης το ΑΒΕΡΩΦ και μετά πες και για την αστυνομία.
Μας είπες ακόμα "θυμουνται να ειναι συναδελφοι, οταν διεκομιζονται στο 401 στρατιωτικο νοσοκομειο". Όταν σταματήσουμε να πληρώνουμε το ΜΤΣ και μετά πέτα μας έξω από το 401. Αλλά επειδή έχω νοσηλευτεί στο 401 εκεί συνάντησα μόνο ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ και κανέναν κομπλεξικό. Και μην πω καλύτερα πότε θυμάστε εσείς ότι είστε συνάδελφοι.
Στο τέλος λες πως αν μας αρέσει και πως αν δεν μας αρέσει να φύγουμε. Σοβαρά μιλάς; Όποιοι στρατιωτικοί υπηρετούν στην παραμεθόριο δε πέρνουν έξτρα επίδομα; Οι αστυνομικοί γιατί όχι; Εκτός έδρας σας έχουν κόψει; Και θυμήσου ότι εμείς ζουμε καθημερινά τον πόλεμο, δεν τον περιμένουμε.
Λυπάμαι για το υφος σου, γιατί αναγκάστηκα να γράψω και εγώ με παρόμοιο ύφος αδικώντας όλους τους ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ
Αναγνώστης
