Οι εθελοντές στη διάρκεια της πρωινής τους περιπολίας στις παραλίες ωοτοκίας, εντόπισαν ίχνη 17 μικρών χελωνών, τα οποία αντί να ακολουθήσουν το δρόμο προς τη θάλασσα, ακολούθησαν τα δυνατά φώτα των ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων που βρίσκονταν στο πίσω μέρος της παραλίας.
Παρά τη σκίαση που είχαν φτιάξει οι εθελοντές του ΑΡΧΕΛΩΝ, για να προστατέψουν τη συγκεκριμένη φωλιά, τα χελωνάκια αποπροσανατολίστηκαν για την πορεία τους προς την θάλασσα από τα έντονα φώτα.
Οι εθελοντές εντόπισαν τα 10 από αυτά στο χώρο της τουριστικής επιχείρησης και κατάφεραν να τα διασώσουν, οδηγώντας τα στη θάλασσα.
Τα άλλα 7 δυστυχώς δεν βρέθηκαν, που σημαίνει πως απομακρύνθηκαν αρκετά, γεγονός που καθιστά βέβαιη τη θανάτωσή τους από αφυδάτωση ή εξάντληση.
Το φαινόμενο της φωτορύπανσης δεν είναι πρωτόγνωρο στις παραλίες ωοτοκίας της Κρήτης, αντίθετα είναι ιδιαίτερα συχνό και εντονότερο από οπουδήποτε αλλού.
Πιο συγκεκριμένα, στον κόλπο Ρεθύμνου, η υπέρμετρη τουριστική ανάπτυξη, καθιστά απαραίτητη την σκίαση σχεδόν όλων των φωλιών (από τις 135 σκιάστηκαν οι 125!) για να προστατευτούν από τον έντονο φωτισμό.
Το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και στα στον κόλπο Χανίων, όπου η φωτορύπανση δημιουργείται εκτός από τις τουριστικές επιχειρήσεις και από τα φώτα του δήμου στον παραλιακό δρόμο.
Συνεπώς, η γέννηση των μικρών χελωνών στα Χανιά, εκτός του ότι σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη της περιόδου εκκόλαψης του προστατευόμενου είδους Caretta caretta, παράλληλα αποτελεί την αφορμή για την αποδοκιμασία του φαινομένου της φωτορύπανσης στις παραλίες ωοτοκίας της Κρήτης.
