H έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC) και κάλυψε 50 εκατομμύρια άτομα σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες.
Εστιάστηκε στα εμβόλια που περιέχουν ανοσοενισχυτικές ουσίες προκειμένου να μεγιστοποιούν την παραγωγή αντισωμάτων κατά του ιού.
Η ανάλυση δεν έδειξε μετρήσιμη αύξηση του κινδύνου, ωστόσο δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να υπάρχει μια μικρή αύξηση, η οποία θα αντιστοιχούσε σε λιγότερο από τρία επιπλέον περιστατικά ανά ένα εκατομμύριο εμβολιασμούς.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει εξάλλου ότι η πιθανότητα εκδήλωσης του συνδρόμου αυξάνεται από την ίδια τη γρίπη. Ακόμα κι αν τα εμβόλια αυξάνουν ελαφρώς το ρίσκο, η αύξηση αυτή είναι τουλάχιστον δέκα φορές μικρότερη από τον κίνδυνο εμφάνισης του συνδρόμου λόγω μόλυνσης από γρίπη.
Επιπλέον, ο κίνδυνος θανάτου από γρίπη είναι πάντα πολύ μεγαλύτερος από τον κίνδυνο εμφάνισης της μυστηριώδους ασθένειας.
Το σύνδρομο Γκιγέν-Μπαρέ προκαλείται από λανθασμένη αντίδραση του οργανισμού σε ξένα αντιγόνα, με αποτέλεσμα το ανοσοποιητικό σύστημα να επιτίθεται στα νευρικά κύτταρα και να προκαλεί μυική αδυναμία και σπανιότερα παράλυση ή και θάνατο.
Είναι εξαιρετικά σπάνιο σύνδρομο, καθώς προκαλεί ένα με δύο κρούσματα ανά 100.000 άτομα ετησίως.
Ο κίνδυνος μόλυνσης από γρίπη και ο κίνδυνος θανάτου από την ίωση είναι αντίθετα πολύ μεγαλύτερος. Τουλάχιστον 18.449 άνθρωποι πέθαναν από τον ιό της γρίπης Α(H1N1) στη διάρκεια της πανδημίας, η οποία διήρκεσε επισήμως από τον Ιούνιο του 2009 μέχρι τον Αύγουστο του 2010.
Η συζήτηση για την πιθανή σχέση των εμβολίων με το Γκιγέν-Μπαρέ άρχισε το 1976, όταν οι ΗΠΑ είχαν σταμάτησαν τους εμβολιασμούς για έναν ιό της γρίπης των χείρων λόγω αύξησης του κινδύνου κατά επτά φορές.
Μετέπειτα μελέτες στα εμβόλια της εποχικής γρίπης έδιναν αντιφατικά αποτελέσματα.
