tromaktiko: Η Τρόικα και... η Αγελάδα

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Η Τρόικα και... η Αγελάδα



Βλέπω αυτές τις μέρες κάποια άρθρα που προσπαθούν να εξηγήσουν στον κόσμο τι συμβαίνει σε απλά ελληνικά όπως λέμε.
Και επειδή αρκετά από αυτά μας παρουσιάζουν ως τους κακούς που δεν θέλουν να πληρώσουν αυτά που δικαίως χρωστάνε σας παραθέτω και την δική μου άποψη σε απλά ελληνικά πάντα. . .

Ξεκινάμε από τις Τράπεζες. Είμαι σίγουρος ότι εδώ δεν χρειάζεται πολύ ανάλυση. Οι περισσότεροι αν όχι όλοι , έχετε καταλάβει την φιλοσοφία τους. Σου δανείζω ένα ποσό για να έχεις μια οικονομική άνεση για ένα διάστημα, και πρίν το καταλάβεις με έχεις βάλει συνέταιρο στο νοικοκυριό σου, καταβάλλοντας μου κάθε μήνα ένα μεγάλο κομμάτι του οικογενειακού σου προϋπολογισμού. Βάζουμε συνέταιρο στην τσέπη μας δηλαδή, και οι δόσεις συνεχίζονται πολύ μετά την εξόφληση του ποσού.(Η αλάνθαστη λογική των τόκων).

Το ίδιο συμβαίνει φυσικά και με τα κράτη. Δανείζουν οι Αγορές και πρίν το καταλάβουμε τους βάζουμε συνέταιρους στην χώρα μας ,οι οποίοι σε μόνιμη βάση απορροφούν ένα καλό κομμάτι των πόρων μας και της εργασίας μας.

Βλέπεται ένα κοινό σημείο στις δύο αυτές περιπτώσεις; Όντως, άλλοι δουλεύουν και άλλοι εισπράττουν. Ξέρεται πως λέγεται ο οργανισμός που δεν είναι αυτάρκης και ζεί εις βάρος άλλου; Παράσιτο! Και αυτό ακριβώς είναι οι Τράπεζες, οι Τοκογλύφοι , οι Αγορές. Και για του λόγου του αληθές φανταστείτε ένα κόσμο γεμάτο από τυπάκια με κουστούμια που κάνουν φοβερές αναλύσεις και γραφικές παραστάσεις και τίποτε άλλο.

Αυτό το παράσιτο δεκαετίες ολόκληρες ζούσε εις βάρος της πραγματικής οικονομίας που για λόγους ευκολίας θα την πούμε Αγελάδα . Την τάισαν μία φορά χορτάρι και έπιναν τόσα χρόνια τσάμπα γάλα. Και ερχόμαστε στο παρόν.

Ενώ τόσα χρόνια τα παράσιτα λειτουργούσαν με την λογική του βιώσιμου χρέους δηλαδή του να πίνουν αρκετό γάλα χωρίς να βλάπτουν την Αγελάδα αποφάσισαν να κάνουν ένα κοινωνικό πείραμα. Τι θα γινόταν αν το χρέος ήταν τόσο τεράστιο που όσο γάλα και να μας έδινε η Αγελάδα δεν θα μπορούσε να το εξοφλήσει; Μήπως υπάρχει τρόπος να την πείσουμε να γίνει ιδιοκτησία μας, να δουλεύει μόνο για εμάς και ακόμα καλύτερα να την πείσουμε ότι και το γάλα που θα παράγουν οι απόγονοι της θα ανήκει και αυτό σε εμάς;

Να μπούμε δηλαδή σε μία νέα εποχή όπου με την γέννηση μας θα κουβαλάμε το προπατορικό αμάρτημα και τα χρέη στις Τράπεζες!!

Και ως όπλα επιστρατεύουν τα παπαγαλάκια που έχουν βαλθεί να δημιουργήσουν τύψεις στην Αγελάδα γιατί το χορτάρι που έτρωγε δεν το άξιζε , και το γάλα που έβγαζε δεν ήταν Αρκετό!!.

Με κίνητρο την απληστία και την ανάγκη για περισσότερο και πιο άμεσο έλεγχο αυτό όμως που δεν καταλαβαίνουν τα παράσιτα, είναι ότι κινδυνεύουν να απαξιωθούν από τον κόσμο και να τα χάσουν όλα.

Αναγνώστης
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!