tromaktiko: Ποια είναι η λύση;

Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

Ποια είναι η λύση;



Καθώς πίνω τον καφέ μου ατενίζοντας το γαλάζιο του Αιγαίου από παραλία της Λέσβου, διαβάζω τις αναρτήσεις του «τρομακτικού» και κυρίως ό,τι αφορά την πολιτική. Σκέφτηκα λοιπόν να σας μεταφέρω κάποιες απλές, καθαρές σκέψεις...
Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε την «άνοδο» της ΝΔ που καταγράφουν ν οι δημοσκοπήσεις και η οποία οφείλεται απλά και μόνο στην αντιμνημονιακή της «εμμονή», κάτι που είδαμε και στην Ουγγαρία πριν ένα περίπου χρόνο. Πρόκειται λοιπόν απλά για ένα αντιπολιτευτικό τέχνασμα, προκειμένου να φανεί πως υπάρχει και άλλη λύση/πρόταση. Μ όνο που αυτή η πρόταση είναι ψευδεπίγραφη και γι’ αυτό άνευ αξίας, αφού πέρα από το τι έδειξε η αντίστοιχη πορεία της Ουγγαρίας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό το κόμμα φέρει τεράστιες ευθύνες για το ότι φτάσαμε ως εδώ. ’λλαξε κάτι στο μεταξύ; Δυστυχώς, όχι μόνο δεν άλλαξε, μα ούτε και θα αλλάξει, αφού μια νεοδημοκρατική κυβέρνηση θα στηριχθεί στα ίδια σάπια πρόσωπα και στην ίδια δυσώδη πολιτική τακτική του παρελθόντος. Ήδη στην επαρχία παρατηρούνται δυσάρεστα φαινόμενα στους κύκλους του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλά και σε κεντρικό επίπεδο, ενδιαφέρονται π.χ. να στοχοποιήσουν το νέο «τσάρο» της οικονομίας και να τον αποδομησουν, θεωρώντας τον ως τον επόμενο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Το να έρθει λοιπόν αυτό το κόμμα στην εξουσία, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΎΣΗ κι ας μη ξεχνάμε ότι οι ίδιοι έφτασαν τα πράγματα εδώ!!!
Με το χώρο του ΠΑΣΟΚ δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς. Οι αναξιόπιστοι βουλευτές του «σέρνονται» πίσω από τις όποιες καθοδηγούμενες επιλογές της ηγεσίας του είτε ξένων κέντρων. Οι όποιες επιλογές σε κεντρικό επίπεδο είναι αποτέλεσμα ευκαιριακό προκειμένου να αντιμετωπιστεί η «τρέχουσα» απαιτητική κατάσταση, ενώ οι βουλευτές του σκεπτόμενοι την εξουσία και την καρέκλα τους, φοβούμενοι ότι δεν θα επανεκλεγούν, δεν έχουν το ανάστημα που θα τους οδηγήσει σε μια άλλη πρόταση και περιμένουν να «έλθει το πλήρωμα του χρόνου», που θα τους εξασφαλίσει μια «καλή σύνταξη». Κι ας γίνονται αντικείμενο καθημερινού χλευασμού τόσο των blogs όσο και του κόσμου, που σχεδόν τους προπηλακίζει σε δημόσιες εμφανίσεις τους. Κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, «ποιούν την νήσσαν» ή αν προτιμάτε κάνουν τις κότες για να περάσει το δύσκολο αυτό διάστημα.
Είναι τυχαίο ότι:
- - σχεδόν κανείς δεν αντιδρά σε τίποτε;
- - κάποιοι από αυτούς ακόμη και τώρα δε χάνουν την ευκαιρία να λιβανίσουν τον αρχηγό;
- - ως τώρα δεν υπήρξε κανείς υπεύθυνος για το ότι φτάσαμε ως εδώ;
- - κανείς δεν πήγε στη φυλακή;
- - δεν πατάσσεται η φοροδιαφυγή;
- - μας δουλεύουν καθημερινά, αφού το μόνο που βρήκε ο κ. Πρόεδρος της Βουλής είναι να προτείνει περιορισμό των αμοιβών των κοινοβουλευτικών επιτροπών, ενώ ταυτόχρονα διατηρούνται στο ακέραιο πλήθος όσων προνομίων;
- - ακόμη και αφού μπήκαμε στον κυκεώνα της κρίσης, αυτοί διόρισαν άτομα στη Βουλή και μάλιστα με πρωτοφανή διακομματική συναίνεση, αφού κάθε κόμμα «βόλεψε» άτομα, μηδέ του ΚΚΕ εξαιρουμένου;
- - οι υπάλληλοι της Βουλής συνεχίζουν να απολαμβάνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα προνόμιά τους, μια και το σύστημα «φροντίζει» τα παιδιά του;
- - ανεχόμαστε μια χρόνια σάπια κατάσταση στο χώρο του αθλητισμού και ιδιαίτερα του ποδοσφαίρου; Δυστυχώς, τα ΜΜΕ, το κράτος αλλά ακόμη και τα blogs, έχουν πέσει στην παγίδα των συμφερόντων και προωθούν οτιδήποτε ποδοσφαιρικό ή αθλητικό και μ' αυτά τροφοδοτούν τη νεολαία και τους μαθητές;;;;;
Το πολιτικό σύστημα αποδείχθηκε σάπιο και δυστυχώς τα πρόσωπά του δεν θέλουν να αλλάξουν τακτική. Επισημαίνουν ότι οι λαϊκές αντιδράσεις μπορεί να οδηγήσουν σε εκτροπή, παραλείποντας να αναφέρουν ότι οι ίδιοι οδηγούν την κατάσταση προς τα εκεί. Ίσως και να το εύχονται, από τη στιγμή που νοιώθουν ανίκανοι να λύσουν τα προβλήματα του τόπου.
Σε ό,τι αφορά στα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής, δεν έχω να πω το παραμικρό γιατί δεν αξίζει να ασχοληθώ μαζί τους. Οι κεντρικές καθοδηγητικές γραμμές του ΚΚΕ είναι για στρατιωτάκια που παίρνουν γραμμή και βαδίζουν. Ας συνεχίσουν τις ξεχωριστές τους συγκεντρώσεις για να μιλήσει η Γραμματέας στο κοινό της.
Ο ΛΑΟΣ με την καιροσκοπική του τακτική και ο ΣΥΡΙΖΑ με της διεθνιστική του προσέγγιση απλά διανθίζουν το όλο σκηνικό.
Ο τόπος χρειάζεται πολιτικούς και όχι ανθρωπάκια.
Υπάρχει λύση λοιπόν και από πού μπορεί να προέλθει;
Πάντα υπάρχει μια κάποια λύση. Και σ’ αυτή τη φάση η λύση δεν είναι ούτε προφανής, ούτε άμεση.
Το κίνημα των αγανακτισμένων ακόμη και αν στις τάξεις του φιλοξένησε 50χρονους προνομιούχους συνταξιούχους, έδωσε μια ελπίδα κι επέτρεψε να φανεί ένα κάποιο φως. Νέα κατάσταση λοιπόν… Μακριά από τα παραδοσιακά κόμματα. Νέα πρόσωπα μπορούν να αναδειχθούν μέσα σ’ αυτή τη δύσκολη εποχή. Και βέβαια, με το «νέα πρόσωπα» δεν εννοώ καμιά ΣΠΙΘΑ και κανένα Ζουράρι. Κι εγώ περιμένω μαζί σας αυτά που θα ξεπηδήσουν από εδώ και μπρος με την ελπίδα πως πριν φανούν αυτά τα πρόσωπα, δεν θα χρειαστεί η χώρα να γίνει μπάχαλο ή να αιματοκυλιστεί.

Αναγνώστης

     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!