Όπως όλα δείχνουν τελικά τα καταφέρατε.
Τα καταφέρατε να ολοκληρώσετε το καταστροφικό έργο που είχαν αρχίσει οι προηγούμενοι από σας κυβερνώντες.
Κι αν οι προκάτοχοί σας, σήμερα παριστάνουν τα γαλάζια παγώνια, είναι γιατί νοιώθουν ευτυχείς που δεν τόλμησαν να προχωρήσουν επί των ημερών τους, σε όσα εσείς τόσο ωμά και αδίστακτα πράττετε.
Ακόμα και αυτοί, οι υπηρετούντες τη δεξιά, αρνήθηκαν να προβούν σε μία τέτοιας έκτασης και αγριότητας επίθεση στα χαμηλά και μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα.
Ακόμα και αυτοί, οι παραδοσιακώς κοινωνικά ανάλγητοι δεξιοί, οι δήθεν σκληροί οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού όπως δεκαετίες τώρα συνηθίσατε να τους αποκαλείται (οι οποίοι μπροστά στη δική σας «αντιλαϊκή λύσσα», αποδείχθηκαν «άκακα προβατάκια»), προτίμησαν να αποχωρήσουν από την εξουσία παρά να δεχθούν να θυσιάσουν το λαό εκτελώντας το σχέδιο που από τότε όπως αποδείχθηκε είχαν εμπνευστεί οι κερδοσκόποι της Wall Street, οι τοκογλύφοι των λαών και οι υπηρέτες τους ντόπιοι (George Papandreou) και ξένοι (Obama, Merkel, Sarkozi και οι συν αυτών).
Έτσι τα μεγάλα ντόπια και ξένα αφεντικά στράφηκαν σε εσάς για να τους κάνετε τη δουλειά.
Και εσείς φυσικά προθυμοποιηθήκατε να αποδεχθείτε το ρόλο του Πήλιου Γκούση για να πέσει το Σούλι.
Εφιάλτες!
Νεκροθάφτες του έθνους!
Όχι μόνον τον χαροκάψατε τον δύσμοιρο τούτο τόπο που σας εμπιστεύτηκε, που σας ανέδειξε και που σας έκανε τη τιμή να σας βγάλει απ’ την ασημαντότητά σας.
Αλλά προσπαθήσατε, με μεγάλη επιμονή οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, η καταστροφή να είναι τέτοια που να μην σταματάει απλά στην ισοπέδωση της κοινωνίας μας.
Φροντίσατε να ναρκοθετήσετε ακόμα και το δρόμο προς το αύριο.
Υποθηκεύσατε το μέλλον των επόμενων γενιών.
Αδίστακτοι.
Δεν διστάσατε να αποτεφρώσετε τα όνειρα και τις ελπίδες των παιδιών μας, τα οποία καταδικάσατε να ζήσουν φτωχά και στερημένα.
Τους στερείται εφόδια απαραίτητα, το δικαίωμά τους στη γνώση, στην άθληση, στον έρωτα, στην ίδια τη ζωή.
Σκοτώσατε το μέλλον της πατρίδας.
Την ίδια στιγμή τσιγκουνευτήκατε όχι τίποτα σπουδαίο, ακόμα και λίγη ανθρωπιά στα γεροντάκια αυτού του τόπου, στα «περήφανα και τιμημένα γηρατειά» της πατρίδας μας, όπως συνήθιζε να τους αποκαλεί ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου.
Αυτός ο μεγάλος ηγέτης που εκτός από αληθινός σοσιαλιστής (κι όχι γιαλαντζί σαν κι εσάς), υπήρξε και μεγάλος άνθρωπος. Πολιτικός που διέθετε περίσσευμα ψυχής και ανθρωπιάς (είδος εν ανεπάρκεια στη σημερινή εποχή των καιροσκόπων, φιλοτομαριστών, παρτάκηδων πολιτικών σαν κι εσάς που κατακλύσατε το κοινοβούλιο τις τελευταίες δεκαετίες).
Εσείς κυρίες και κύριοι κυβερνητικοί βολευτές, φανήκατε γενναιόδωροι, μόνο στη δυστυχία που δώσατε στον κόσμο. Μας δώσατε να πιούμε όλο το φαρμάκι που φυλάγατε στα σκοτεινά κελάρια των παγωμένων ψυχών σας.
Εμείς φταίμε όμως. Τα κορόιδα, οι κουτοί;
Φέραμε τους «σωτήρες» να μας «σώσουν». Κι αυτοί οι βαρήκοοι, αντί γι’ αυτό άκουσαν να μας «αποτελειώσουν» και ιδού το αποτέλεσμα.
Ως πεινασμένοι λύκοι πέσατε να κατασπαράξετε έναν λαό που έκανε το λάθος να σας εμπιστευτεί.
Ποιον;
Εσάς, που μετά από τα τόσα χρόνια πολιτικού παχυδερμισμού εκλαμβάνεται πια το φτύσιμο του λαού ως δροσιστική απόλαυση.
«Σοσιαλισμό ή βαρβαρότητα» κραύγαζαν οι ντόπιοι πρασινοβένετοι κομματέμποροι.
Φάε τώρα τη βαρβαρότητα και μάλιστα με μεγάλες μπουκιές και αμάσητη να τη χορτάσεις κοροΐδο λαέ που τους πίστεψες.
«Λεφτά υπάρχουν», διαλαλούσαν τα τοπικά φερέφωνα του George Papandreou και δυστυχώς πολλοί ιθαγενείς έτρεξαν να ράψουν καινούργια παντελόνια με μεγάλες τσέπες για να τα χώσουν. Αμ, δεν περίμεναν οι φουκαράδες ότι ο George θα εννοούσε πως εκείνοι τά ’χουν τα λεφτά και τώρα που τους «στέγνωσε» οικονομικά, τώρα που όχι μόνο δεν τους έδωσε αλλά τους κλέβει και το τελευταίο ευρώ πήραν φωτιά τα μπατζάκια τους.
«Αριστερή στροφή» υπόσχονταν ο George και οι όμοιοί του όταν το 2007 «επαναβεβαιώθηκε» το κληρονομικό δικαίωμά του να κρατάει το τιμόνι (ασχέτως αν δεν έχει ιδέα από οδήγηση) στο πράσινο σαραβαλάκι (ΠΑΣΟΚ). Μόνο που απ’ το πολύ στρίψιμο του τιμονιού αριστερά, στο τέλος το πράσινο σαραβαλάκι βρέθηκε να κάνει αναστροφή και μας ήρθε από τα δεξιά. Κι ας μην παριστάνουν μερικοί Πασόκοι τους έκπληκτους για το πώς βρέθηκαν να καβαλούν τη δεξιά λωρίδα της πολιτικής και να έρχονται με κεκτημένη ταχύτητα σε μετωπική σύγκρουση με τους απ’ τα αριστερά τους αντιθέτως πορευόμενους.
Θα μπορούσε κανείς να πει, «καλά να πάθετε λοιπόν εσείς Πασόκοι», γιατί ενώ ξέρατε ότι το παιδί (μη σας παρασέρνει το φαλακρό παρουσιαστικό του, όταν μιλάμε για τον George σε παιδί αναφερόμαστε εξ αυτού και παρά τα εξήντα τόσα του για το λαό παραμένει Γιωργάκης), δεν ήξερε ούτε ποδήλατο να κουμαντάρει (θυμηθείτε το γέλιο που έπεφτε με τις τούμπες του), παρόλα αυτά εσείς του δώσατε να οδηγήσει το πράσινο αυτοκίνητο. Το κακό όμως είναι ότι δε σας έφτανε αυτό. Παρασύρατε κι άλλο κόσμο να εμπιστευτεί τον «μεγάλο τιμονιέρη» τρομάρα σας, και το πετύχατε να του εμπιστευτούν το τιμόνι λεωφορείου (της χώρας δηλαδή). Αποτέλεσμα; Αυτό που ζούμε σήμερα. Ο ελληνικός λαός, όλοι εμείς, να είμαστε επιβάτες στο ίδιο λεωφορείο και με τρόμο να βλέπουμε πως με τον τρόπο που ο οδηγός (Γιωργάκης) οδηγεί, αν δε το ρίξει στα βράχια, προς το γκρεμό θα πάει. Αυτό δεν είναι βόλτα με λεωφορείο, αυτό είναι «ο γύρος του θανάτου» και δυστυχώς με τον κόσμο όχι στις θέσεις των θεατών, αλλά των επιβατών.
Συγχαρητήρια περήφανοι εθνοπατέρες και εθνομητέρες μας, υπηρέτες του «νεοελληνικού σοσιαλισμού» του George Papandreou!
Ενός «σοσιαλισμού» που μόνο αυτός, ο «αμερικανόβαλτος» εκπρόσωπος των Heads Funs και εσείς οι «Yesman» υπηρέτες του θα μπορούσατε να εμπνευστείτε και πολύ περισσότερο να τολμήσετε να υλοποιήσετε.
Συγχαρητήρια μεγαλοϊδεολόγοι της μάσας, της αρπαχτής και της πολιτικής εξαπάτησης.
Συγχαρητήρια μεγάλοι εσείς υπερασπιστές των ηθικών αρχών και αξιών που ακόμα και τώρα δε διστάσατε να προτάξετε το βόλεμα σας και τη διατήρηση των προκλητικών προνομίων σας, μπροστά σε μία στάση πραγματικά υπεύθυνη και περήφανη όπως θα ήταν η καταψήφιση του επαίσχυντου μεσοπρόθεσμου, που κατακρεουργεί φτωχά λαϊκά εισοδήματα, που διαλύει τις μικρομεσαίες οικογένειες και που σφίγγει τη θηλιά στο λαιμό της πλειοψηφίας του λαού μας.
Τα καταφέρατε να κάνετε το ψέμα το μοναδικό κανόνα της ζωής.
Και τώρα;
Που θα κρυφτείτε τώρα «πανηγυρτζήδες της συμφοράς»;
Τι θα ψελλίσετε «σωτήρες» που ψηφίσατε ένα μνημόνιο που δε διαβάσατε και υπογράψατε ένα χαρτί που αποδείχθηκε ότι ήταν λευκό;
Τώρα που ακόμη και εσείς που η κομματική μυωπία σας, δε σας επέτρεπε πέρυσι να δείτε που οδηγείται τη χώρα, αλλά να που σκοντάψατε στην οργή του λαού και αναγκαστήκατε να δείτε ότι «δεν βγαίνουν τα νούμερα» και ότι η χώρα-πειραματόζωο βυθίζεται στην άβυσσο;
Πως μετά απ’ την τραγωδία του περυσινού μνημονίου, σκέφτεστε να δικαιολογήσετε τη σίγουρη αποτυχία και αυτού του φετινού χαρατσοπρόθεσμου;
Τι λόγια θα βρείτε «για να τα μπαλώσετε»;
Πώς θα σταθείτε τώρα που καταρρέουν ακόμη και «οι τηλεβόες των μήντια», «οι ιδεοληπτικοί παρωπιδοφώροι σας», που τόσο καιρό μαζί με σας κι αυτοί δεν έβλεπαν, «οι τυφλοπόντικες της ενημέρωσης», ότι η συνταγή είναι δηλητηριασμένη, ότι στο τυράκι υπάρχει φάκα;
Ποιόν θα κατηγορείται που καταφέρατε να βάλετε τη χώρα στο ικρίωμα;
Φώναζε η συκοφαντούμενη Αριστερά –και μαζί της μια μικρή ομάδα πανεπιστημιακών– ότι οι άθλιες, οι οριζόντιες, οι άδικες περικοπές και το μαχαίρι στις κρατικές δαπάνες (όχι στις σπατάλες, τις οποίες φυσικά κανείς δεν υποστήριξε, αλλά πίσω από τις οποίες οχυρωθήκατε με τους προπαγανδιστές σας) θα αποτελέσουν βρόγχο για την χειμαζόμενη χώρα.
Και εισέπραττε ύβρεις, ειρωνείες και λοιδορίες η Αριστερά.
Κραύγαζε για τον άλλο δρόμο, όσο ήταν ακόμη καιρός, η Αριστερά, για τη συμμαχία μας με τις άλλες πληγώμενες χώρες, για δημιουργία τόξου του Ευρωπαϊκού Νότου που από κοινού θα αντιμετώπιζε τις κερδοσκοπικές επιθέσεις, για το ευρωομόλογο, για τα λαϊκά ομόλογα, για επανεξέταση του χρέους και μη αναγνώριση τους επαχθούς μέρους του, για λογοδοσία των κλεφτών και δήμευση των περιουσιών τους, για συνολική επαναδιαπραγμάτευση του ευρωπαϊκού χρέους με όρους κοινωνικής αλληλεγγύης μεταξύ των λαών της Ευρώπης.
Και την εμφάνιζαν την Αριστερά, πότε σαν ουτοπική καρικατούρα μιας άλλης εποχής, και πότε σαν να διακατέχετε από έναν φτηνό λαϊκισμό.
Ναι, επεδίωξε την ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα η Αριστερά, προσπάθησε να σηκώσει τον κόσμο από τον καναπέ και να τον φέρει στο προσκήνιο, πρωταγωνιστή και όχι παθητικό και άβουλο θεατή των εξελίξεων. Εξάλλου πάντα η Αριστερά αυτό το ρόλο είχε αλλά και επιθυμούσε να παίξει, ποτέ δεν κρύφτηκε, ποτέ δεν το αρνήθηκε, κι ύστερα τι Αριστερά θα ήταν αν απέβλεπε στην κοινωνική και πολιτική αποχαύνωση των πολιτών. Αυτή δεκαετίες τώρα αποτελεί συνταγή και επιδίωξη άλλων πολιτικών δυνάμεων, αυτών του δικομματισμού, που τώρα πολύ αργά ίσως, αλλά όλοι πλέον αντιλήφθηκαν που οδήγησε τη χώρα.
Και επιτεύχθει να βγει στο προσκήνιο ο λαός (όχι χάρη του συνεχούς καλέσματος της Αριστεράς, αλλά κυρίως για να απαντήσει στην πιο αντιλαϊκή, την πιο ωμή και βάρβαρη κυβερνητική πολιτική που γνώρισε ποτέ αυτός ο τόπος, για να αντισταθεί στο συνεχές χαράτσωμα, τις άδικες φορολογικές επιθέσεις και τα οικονομικά αδιέξοδα που οδηγήθηκε η φτωχή και κυρίως η μικρομεσαία τάξη της χώρας), κι ο κόσμος γέμισε τις πλατείες και τους δρόμους, χωρίς ποτέ κανείς απ’ την αριστερά να προσπαθήσει να καπηλευθεί ένα κίνημα που εξ αρχής αναγνωρίσθηκε ως λαϊκό, αυθεντικό, ριζοσπαστικό και ακηδεμόνευτο.
Κι όταν η συσσωρευμένη οργή των αγανακτισμένων πολιτών όπως ήταν απολύτως φυσικό να συμβεί, έφτασε κάποιες φορές να εκφραστεί με έντονες αποδοκιμασίες κατά των πολιτικών εκείνων που δε διστάζουν να πεθαίνουν κάθε μέρα το λαό στο όνομα της δήθεν σωτηρίας του (ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά απέλπιδες προσπάθειες για την διατήρηση των προκλητικών προνομίων τους και κόπτονται απλώς για τη διατήρηση της καρέκλας τους), τότε τι είδαμε;
Τότε καταγγέλθηκε ως υποκινητής ταραχών, ακόμα και ως φορέας που επιβουλεύεται την ανατροπή του πολιτεύματος, ποιος άλλος ο συνήθης (κατασκευασμένος) ύποπτος, η Αριστερά.
Παρότι οι Παγκαλαίοι επί μακρών εξασκούνταν σ’ ένα πρωτοφανές υβρεολόγιο κατά των πολιτών («μαζί τα φάγαμε», «οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι όλοι τεμπέληδες», «οι αγρότες μας δε δουλεύουν… έμαθαν μόνο να ζητάνε επιδοτήσεις που τις τρώνε στα μπουζούκια και στις Ρωσίδες», «οι φορτηγατζήδες είναι τραμπούκοι και νταβατζήδες», και πολλά άλλα τέτοια ωραία), παρότι ο ίδιος ο Έλληνας πρωθυπουργός περιδιάβαινε τις χώρες εξευτελίζοντας ο ίδιος τη χώρα που του έκανε την ύψιστη τιμή να την εκπροσωπεί, μιλώντας για «μια χώρα που κανείς δε μπορεί να εμπιστεύεται καθώς έχει μάθει να κοροϊδεύει τους εταίρους της», και για «μία χώρα διεφθαρμένων και τεμπέληδων» τσαλακώνοντας μ’ αυτό τον πρωτάκουστα ανθελληνικό και ανήθικο τρόπο την αξιοπρέπεια όλων των Ελλήνων, παρόλα αυτά και παρά τα συνεχή ψέματα για διαβεβαιώσεις πως δε θα παρθούν άλλα μέτρα, για δικαιοσύνη στην κατανομή των βαρών και άλλα τέτοια επίσης ωραία, την ίδια στιγμή που μεγάλα κομμάτια της κοινωνικής μας διαστρωμάτωσης σπρώχνονται συνεχώς προς τα επίπεδα της φτώχειας, ενώ ο αριθμός εκείνων που ζουν κάτω απ’ το όριο αυτής διογκώνεται σε βαθμό που να η χώρα μας να μη συγκρίνεται πλέον με τις άλλες χώρες της Ευρώπης, αλλά με εκείνες της Αφρικής και της Ασίας, παρά όλα αυτά λοιπόν θεώρησαν κάποιοι (για να μην αποδεχθούν τις ευθύνες τους) πως αυτά δεν έφταναν για να ξεσηκώσουν τον κόσμο εναντίον τους, αλλά είναι η Αριστερά αυτή που βρίσκεται πίσω από τον οργισμένο λαό, που υποκινεί ταραχές και δήθεν καλλιεργεί κλίμα μίσους.
Τι και αν αυτοί που πρωταγωνιστούν στο πολιτικό «ξεβράκωμά» σας κύριοι κυβερνώντες, κύριοι βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι συνήθως πρώην σύντροφοί σας, τι και αν οι πρώτοι αντιδρώντες είναι οι εξαπατημένοι ψηφοφόροι σας, τι και αν δεν τολμάτε ούτε καλημέρα να πείτε σε μέχρι προσφάτως οπαδούς σας, αφού απ’ τα βλέμματά τους και μόνο αντιλαμβάνεστε ότι αντί για καλημέρα θα εισπράξετε τη μήνη τους και μάλιστα με απρόβλεπτη συνέχεια, για όλα φταίει η Αριστερά.
Ο εχθρός «κατασκευάστηκε», στοχοποιήθηκε και το οργανωμένο σχέδιο ανέλαβαν να υλοποιήσουν οι Παγκαλαίοι, Κακλαμαναίοι, Πεταλωτήδες, Χρυσοχοϊδιδες, Παπουτσήδες, Λοβέρδοι και λοιποί «άγρυπνοι φρουροί» της δημοκρατίας, ψευτοαγωνιστές του γλυκού νερού και ψευτοσοσιαλιστές υπηρέτες των ντόπιων και ξένων αφεντικών.
Όλοι αυτοί που κατέστησαν τη δημοκρατία μας κάλπικη, που την κατήργησαν στην πράξη για να μπορούν ανενόχλητοι να την κόβουν και να τη ράβουν στα μέτρα τους, που δε διστάζουν να προβαίνουν σε συνταγματικά και κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, που τη βιάζουν ηδονικά με τη νομοθέτηση της πλήρους ασυλίας των ανομημάτων τους, σήκωσαν το βρωμόχερό τους να δείξουν την Αριστερά για το κατάντημα της δημοκρατίας στη χώρα μας.
Μήνες τώρα η Αριστερά δέχεται τις ανήθικες προβοκατόρικες ενέργειες ενός συστήματος που δεν ενοχλείται μόνο από τις ιδέες της ή από το γεγονός ότι στέκεται όρθια και τους αντιπαλεύει αποκαλύπτοντας την πολιτική ανεπάρκεια και τα βρώμικα σχέδια που υπηρετούν, αλλά που δεν αντέχει ούτε καν και αυτή την παρουσία της.
Αντιμετώπισε συκοφαντικές επιθέσεις από τα σηκωμένα φρύδια της οίησης, του ενδοτισμού και της σοβαροφανούς εγχώριας πολιτικής και οικονομικής αλητείας που συγκεντρώσατε γύρω σας στην απέλπιδα προσπάθειά σας να βρείτε συμμάχους.
Μέχρι και στην ακροδεξιά πτέρυγα της βουλής στραφήκατε με την οποία δεχτήκατε να ποζάρετε από κοινού στα γνωστά σοκάκια των δικών σας ΜΜΕ, αλλά και στις άγνωστες λεωφόρους των ξένων μήντια ως γνήσιοι εκπρόσωποι ενός «σωτήριου πραγματισμού».
Άντε, να το χαίρεστε το ζευγάρωμά σας με τον Καρατζαφέρη και την κόρη του Μητσοτάκη, και αν καταλήξει και σε γάμο μη μας παρεξηγήσετε που δε θα παρεβρεθούμε. Όλο και κάτι καλύτερο θα ‘χουμε να κάνουμε.
Δεκαετίες απατηλής και κάλπικης Δημοκρατίας, επέτρεψαν να ρίξετε στο βωμό των ξένων επιτετραμμένων σας, με τους οποίους συναλλάσσεστε χρόνια, όλο τον πλούτο που παρήγαγε η χώρα.
Σας άνοιξε την όρεξη η χρόνια ικανοποίηση των ιδιοτελών σας συμφερόντων, η ασυδοσία και η ατιμωρησία που μπορέσατε να επιβάλλετε, και σκεφθήκατε: «ρε δε ρίχνουμε ένα γενικό ξεπούλημα;».
Σειρά λοιπόν έχει η δημόσια περιουσία που είχε απομείνει στον ελληνικό λαό.
ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια, τουριστικά φιλέτα, απ’ όλα έχουμε, απ’ όλα δίνουμε.
Τρελάθηκε τα’ αφεντικό και τα πουλάει τζάμπα !
Φορτώστε κόσμε !
Και μιας και κληρώνει για τα ασημικά μας, φορτώσατε και τους νέους μας στα καραβάνια της μετανάστευσης.
Και τους «στείλατε στο καλό» κι αυτούς, προδομένους, πουλημένους και ταπεινωμένους.
Γκρεμίσατε τις ζωές των γονιών τους, δε σεβαστήκατε τις στερήσεις τους, σκοτώσατε τους αγώνες μιας ζωής και τα όνειρά τους γι’ αυτά τα ελληνόπουλα, αλλά εσείς το χαβά σας.
Ατάραχοι και αναίσθητοι. Χωρίς ντροπές, χωρίς αναστολές.
Μήπως όμως πρόκειται για τα δικά σας τα παιδιά; Παιδιά αλλονών είναι δε βαριέστε. Τα δικά σας όλο και καμιά θεσούλα στη Βουλή με τους 16 παρακαλώ παχυλούς μισθούς (γιατί εκεί δεν ισχύουν ούτε περικοπές, ούτε μνημόνια) θα κονόμησαν. Με αντικειμενικότητα(!!!) και διαφάνεια(!!!) βέβαια δε λέω!
Αφήσατε την Ελλάδα χωρίς αύριο, χωρίς μέλλον.
Μια γερασμένη χώρα.
Μεγαλύτερη και πιο τρισάθλια προδοσία απ’ αυτή δεν έχει ξαναζήσει ο τόπος…
Έχετε οδηγήσει το Έθνος σε μια περιπέτεια και ανοίγετε την όρεξη όσων επιβουλεύονται τα εθνικά μας δίκαια να κάνουν σχέδια ακόμη και κατά την οριοθετημένης εθνικής μας κυριαρχίας.
Βάζετε τη χώρα σε εθνικούς κινδύνους, άνευ προηγουμένου στην ιστορία της.
Διαλύσατε κάθε έννοια ηθικών αξιών – δικαιοσύνης – δημοκρατίας – κάθε εργατικό δικαίωμα, κάθε αγώνα και κόπο του τίμιου εργαζόμενου για τα προς το ζην.
Τσαλακώσατε την αξιοπρέπειά του, την ευσυνειδησία, την εργατικότητά του.
Όλα αυτά γιατί;
Για δύο κυρίως λόγους.
Πρώτον, γιατί και πάλι, απλά φροντίσατε μόνο για τα ιδιοτελή συμφέροντά σας.
Ακόμα και επενδύοντας στο φόβο και στα εκβιαστικά διλήμματα «μεσοπρόθεσμο ή τανκς», «νέο μνημόνιο ή μη καταβολή μισθών, συντάξεων και παύση λειτουργίας σχολείων και νοσοκομείων» προτιμήσατε να εξασφαλίσατε λίγο ακόμη χρόνο στον πολιτικό τυχοδιωκτισμό σας και στον άνευ ηθικής και συνείδησης έρποντα «εαυτούλη» σας, παρά να ορθώσετε πολιτικό ανάστημα (προφανώς δεν το διαθέτετε), τιμώντας την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που σας ψήφισαν.
Συνηθισμένοι φαίνεται τόσα χρόνια σε χρυσοπληρωμένους διορισμούς των παιδιών σας, συγγενών και φίλων, σε δωράκια εν ήδη αθώων χορηγιών από επιχειρηματίες, αλλά και σε μυστικά κονδύλια, μυστικούς λογαριασμούς, πακτωλό επιχορηγήσεων σε ΜΚΟ-συλλόγους-σωματεία-μοναστήρια, ήταν αδύνατο έστω για μία φορά να σκεφτείτε και να πράξετε με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.
Τυλίξατε τη Δημοκρατία σε σελοφάν και τη ρίξατε μέσα στο βόθρο των προκλητικών εξουσιών σας κάνοντας κουμάντο μόνο για το πορτοφόλι σας.
Δεν σεβαστήκατε τίποτα από την Ιστορία των Ελλήνων, από τους αγώνες για Ελευθερία, για Δικαιοσύνη, για Δημοκρατία της οποίας υπήρξαμε η κοιτίδα.
Τα ξεπουλήσατε όλα…
Δεύτερον, γιατί απλά υπακούσατε στις εντολές των ντόπιων και ξένων αφεντικών σας.
Οι ολετήρες!
Οι δεδομένοι!
Οι εθελόδουλοι!
Με ποιο δικαίωμα, για τα ευτελέστατα μικροπολιτικά σας συμφέροντα και την ψευτοπολιτική σας επιβίωση, υποβάλατε τον απλό Έλληνα στην ξεφτίλα να ανέχεται τους «συνεχείς χλευασμούς» της κάθε Μέρκελ και του κάθε απατεώνα τοκογλύφου μεγαλοτραπεζίτη;
Πως μπορέσατε μετά την απελευθέρωση από το Τούρκικο φέσι, να ξανακάνετε τον Έλληνα υπόδουλο αυτή τη φορά σε Αμερικανούς, Βαυαρούς και Αγγλογάλλους παλιοκοτσαμπάσηδες;
Το ότι υπήρξατε μέχρι τώρα, το χρωστάτε σ’ αυτόν τον Έλληνα που ως ευκολόπιστος σας πίστεψε ο βλάξ.
Το ότι καταντήσατε σήμερα όμως, «πολιτικές μαριονέτες», «στρατιωτάκια στρατευμένα στους σκοπούς και τις επιδιώξεις της ντόπιας και διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας», αυτό το χρωστάτε αποκλειστικά και μόνον στον εαυτό σας.
Σας λυπάμαι, γιατί μετά απ’ αυτό η ιστορία δε θα σας χαριστεί.
Δε θα μπορέσει να σας αντιμετωπίσει με επιείκεια.
Μόνοι σας καταγράψατε τα ονόματά σας στις μαύρες σελίδες της πατρίδας μας.
Ντροπή σας…
Χ. Π.,ένας απλός ενεργός πολίτης, αγανακτισμένος και αηδιασμένος για όλα όσα συμβαίνουν τελευταία στη χώρα.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
