Βασικά, η συγκεκριμένη πάθηση συνδέεται με υποτροπιάζουσες ή επίμονες ενοχλήσεις στην κοιλιακή χώρα, οι οποίες ανακουφίζονται με την αφόδευση.
Συνήθως, η κοιλιά του παιδιού είναι πρησμένη και οι κενώσεις περιέχουν βλέννα. Τα κόπρανα είναι διαρροϊκά και οι κενώσεις συχνές (τρεις ημερησίως ή και παραπάνω). Το σύνδρομο μπορεί να εκδηλωθεί και με δυσκοιλιότητα (λιγότερες από τρεις κενώσεις την εβδομάδα). Μετά την αφόδευση, το παιδί μπορεί να αισθάνεται ότι η κένωση δεν ήταν πλήρης.
Πώς αντιμετωπίζεται το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου;
Η θεραπεία δεν είναι πλήρης. Η εξέταση μπορεί να ερμηνεύσει το πρόβλημα, αποκλείοντας κάποια άλλη σοβαρότερη νόσο. Αν το παιδί είναι δυσκοίλιο, συνήθως ωφελείται από την υψηλή κατανάλωση άπεπτων ινών.
Η συνιστώμενη ποσότητα διαιτητικών ινών υπολογίζεται προσθέτοντας το 5 στην ηλικία του παιδιού (π.χ. ένα εξάχρονο παιδί πρέπει να καταναλώνει 5+6=11 γραμμάρια ινών καθημερινά). Τα υπακτικά, όπως το μεταλλικό έλαιο και το γάλα μαγνησίας, ενδέχεται επίσης να βελτιώσουν την κατάσταση. Αν τα κόπρανα είναι διαρροϊκά και οι κενώσεις συχνές, συνιστάται η αποχή από τη φρουκτόζη και τη λακτόζη.
Επίσης, φροντίστε να αποφεύγετε το γλυκαντικό σορβιτόλη. Στους ενηλίκους, έχουν δοκιμαστεί διάφορα φάρμακα για το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Ωστόσο, η επίδρασή τους στα παιδιά δεν έχει μελετηθεί επαρκώς. Προτού χορηγήσετε οποιοδήποτε φάρμακο στο παιδί, ζητήστε τη συμβουλή του παιδιάτρου σας.
