πρέπει να υπάρχουν Έλληνες με προνόμια και Έλληνες δίχως προνόμια . Δεν θα το καταλάβω ποτέ γιατί πρέπει έναν Έλληνα που δεν κάνει καλά την δουλειά του να μην μπορεί να τον αποκρίνει κανείς από αυτήν ( βλέπε δημόσιο ) ενώ στον ιδιωτικό τομέα πείρες δρόμο στο άψε σβήσε ( μένεις μόνιμα όταν είσαι αποδοτικός και σωστός ) Εάν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας έχεις αγοράσει ένα κατάστημα με είδη οικιακής χρήσεως, όπως εγώ που έδωσα 350.000 ευρώ και αγόρασα επιχείρηση με 150.000 εμπορεύματα που σημαίνει ότι έδωσα αέρα εις γνώσιν μου 200.000 διότι από την έρευνα που έκανα η επιχείρηση απέδιδε και σε εύλογο χρονικό διάστημα θα έκανα απόσβεση. Έλα όμως που σε λίγο χρονικό διάστημα άνοιξε πλησίον μου κι άλλο κατάστημα με το ίδιο αντικείμενο και η δουλειά μοιράστηκε 50% συν 50% και μετά άρχισε ο ανταγωνισμός μεταξύ μας και άρχισα να βλέπω τα λάθη που έκανα πριν ανοίξει ο άλλος, λόγω του ότι ήμουνα μόνος και δεν υπολόγιζα τίποτε. Και δεν απαγορεύετε να ανοίξει κι άλλος, κι άλλος κι άλλος. Και λέω τώρα γιατί εμένα δεν με προστάτεψε ο νόμος αφού έδωσα τόσα χρήματα να είμαι μόνος μου και να κάνω αυτό που θέλω και να εκμεταλλεύομαι τους πελάτες μου που δεν είχανε άλλη εύκολη επιλογή Έ όχι κύριοι κανείς δεν πρέπει λόγω της θέσης που διατηρεί να εκμεταλλεύεται την ανάγκη του άλλου είτε αυτός είναι δημόσιος υπάλληλος είτε είναι καταστηματάρχης είτε είναι ταξιτζής ο οποίος μάλιστα δεν έχει και σταθερή έδρα που να μην ξαναπάω στο μαγαζί του και ο οποίος ήξερε όταν αγόραζε το ταξί του τι αέρα δίνει γι αυτό. Και τώρα με εμποδίζει να βγάλω εγώ το μεροκάματό μου γιατί έχει την δυνατότητα να μετακινήσει το μαγαζί του και να κλείσει το δικό μου. Έ αυτό είναι τρελό .Η σκέψη μου είναι ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των επαγγελματιών όταν γίνεται σωστά και με κρατική αυστηρή επίβλεψη είναι σωστός και υπέρ του συνόλου. Τα ίδιο πρέπει να ισχύει και στο δημόσιο τομέα να τρίζουν οι καρέκλες όλων και να μην χάνονται εκατομμύρια εργατώρες στις ουρές για τις οποίες έπρεπε το κράτος να επιβάλει περιορισμούς και πρόστιμα, όχι πάνω των τριών ατόμων στην ουρά και ειδικά στις τράπεζες όπου δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά γιατί σε αυτήν είναι η επιταγή ή οτιδήποτε άλλη συναλλαγή (τέσσερα ταμεία δουλεύουν τα δύο ) Έ αυτά βλέπω, ζω, ακούω, σκέφτομαι, και θυμώνω γιατί μας λείπει η συνείδηση. Σας μιλά ένας που δέχεται οποιαδήποτε κριτική, που θέλει να αλλάξει και δεν τον παρασέρνει κανείς προς τα εκεί, αλλά νομίζω ότι δεν είμαι μόνος μου. Πρέπει τελικά κάτι να γίνει , τα παιδιά των παιδιών μας να γίνουν πάλι Έλληνες με το όνομα.
Αναγνώστης
