Όμως η ελληνική απαγόρευση στον στολίσκο να αποπλεύσει θεωρήθηκε παραφωνία στην παραδοσιακή φιλική στάση που έδειχνε η Ελλάδα απέναντι στον παλαιστινιακό αγώνα... Ίσως η επίσημη επίσκεψη του Έλληνα Προέδρου της Δημοκρατίας στο Ισραήλ σε τρεις μέρες να συνέβαλε στην εξέλιξη αυτή.
Ο στολίσκος όμως θυμίζει την εποποιία του πλοίου «Έξοδος 1947», το οποίο ακριβώς πριν από 64 χρόνια, αρχές Ιουλίου του 1947, ξεκίνησε από τη Γαλλία με 4.515 επιβάτες για την Παλαιστίνη, που ήταν τότε υπό βρετανική «εντολή», δηλαδή ουσιαστικά βρετανική αποικία. Οι περισσότεροι από τους επιβάτες ήταν επιζώντες του Ολοκαυτώματος.
Τους έστειλαν στη Γερμανία!
Το πλοίο οδηγήθηκε στο λιμάνι της Χάιφα, όπου οι επιβάτες του φορτώθηκαν σε τρία βρετανικά σκάφη και αναχώρησαν αμέσως για το γαλλικό λιμάνι από το οποίο είχαν ξεκινήσει. Δηλαδή οι Βρετανοί εφάρμοζαν από το 1947 την τακτική που εξήντα χρόνια αργότερα θα υιοθετούσε η Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή να επιστρέφονται οι ανεπιθύμητοι μετανάστες στο σημείο από το οποίο ξεκίνησαν την πορεία τους!...
Όταν όμως τα τρία βρετανικά πλοία έφτασαν, αρχές Αυγούστου, κοντά στη Μασσαλία, η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα επιτρέψει την αποβίβαση των επιβατών μόνο αν ήταν εθελοντική. Οι Εβραίοι κρατούμενοι αρνήθηκαν κατηγορηματικά και οι Βρετανοί αποφάσισαν ότι η καλύτερη επιλογή ήταν να επιστρέψουν όλους τους κρατούμενους στη... Γερμανία!
Όσο και αν φαίνεται παράξενο, οι Βρετανοί – παρά τις αντιδράσεις, ακόμη και διπλωματών τους που προειδοποιούσαν για τις συνέπειες από την επιστροφή των Εβραίων στη Γερμανία και την κράτησή τους εκεί – τελικά επέμειναν στην απόφασή τους και τους αποβίβασαν στο Αμβούργο, καθώς η περιοχή αυτή βρισκόταν μετά το τέλος του πολέμου υπό τον έλεγχο των Βρετανών.
Οι άνθρωποι δεν ήθελαν να βγουν από τα πλοία και οι Βρετανοί χρησιμοποίησαν ωμή βία και αντλίες νερού για να τους κατεβάσουν. Παρά τις διαμαρτυρίες και τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινής γνώμης, έμειναν εκεί μέχρι τα τέλη του 1947, όταν οι περισσότεροι κατάφεραν, με τη βοήθεια εβραϊκών οργανώσεων, να περάσουν στην αμερικανική ζώνη της Γερμανίας και από εκεί να διοχετευτούν στην Παλαιστίνη.
Οι τελευταίοι από τους κρατούμενους απελευθερώθηκαν από την Κύπρο πια, στα τέλη του 1948, όταν η Βρετανία αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ και οι εναπομείναντες επιβάτες μετανάστευσαν πλέον εκεί.
Δεν διδάχθηκαν;
Η ιστορία του «Έξοδος» θυμίζει σε πολλά τον στολίσκο ελευθερίας για τη Γάζα, αλλά φαίνεται ότι ύστερα από τόσες δεκαετίες η σημερινή ισραηλινή κυβέρνηση δεν διδάχθηκε τίποτε από την ιστορία τής πάλαι ποτέ βρετανικής... αυτοκρατορίας.
http://topontiki.gr/article/19218
