Αρκετές είναι οι περιπτώσεις όπου η πλειοψηφία των Ελλήνων έχει απαυδήσει με την κωλυσιεργία των δημοσίων υπηρεσιών Το πιο συχνό φαινόμενο στις δημόσιες υπηρεσίες, είναι ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι στέλνουν συνεχώς τους πολίτες "από τον Άννα στον Καϊάφα". Με άλλα λόγια, προσπαθεί ο ένας να ρίξει τις ευθύνες σε κάποιον άλλον. Αλλά σαν να μην φτάνει αυτό, όταν κάποιος εκφράζει ένα παράπονο τον αντιμετωπίζουν σαν τον εχθρό που είχε το "θράσος" να τους κουράσει. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν και υπάλληλοι οι οποίοι είναι φιλότιμοι και ευγενικοί προς τους πολίτες, αν και σπανίζουν σε μεγάλο βαθμό.
Γενικότερα η Ελλάδα με το θέμα "δημόσιο" έχει πρόβλημα, σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Δυστυχώς το θέμα ξεκινάει από τα άτομα που στελεχώνουν το Ελληνικό κοινοβούλιο. Όταν βουλευτές και υπουργοί είναι "βουτηγμένοι" στη διαφθορά, το πιο λογικό είναι ότι δεν θα μπορέσουν να διοικήσουν με σύνεση και συνέπεια. Αυτό συνεπάγεται μηδενικούς ελέγχους σε πάσα υπηρεσία. Εξαιτίας αυτού, οι δημόσιοι υπάλληλοι αλωνίζουν δίχως να σκέφτονται τίποτα, πέρα από το οκτάωρο και το μεροκάματο τους. Όταν δε, λήξει το "βασανιστικό" οκτάωρο απασχόλησης "ουδέν λάθος αναγνωρίζεται" και "αύριο πάλι".
H μόνη λύση είναι να γίνει άρση μονιμότητας για όλους τους δημόσιους υπάλληλους. Μόνο αυτό το μέτρο μπορεί να αποβεί σωτήριο για το Ελληνικό δημόσιο, διότι οι δημόσιοι υπάλληλοι όταν αισθανθούν τον κλοιό να σφίγγει τριγύρω τους, τότε μόνο θα φιλοτιμηθούν να εργαστούν όπως προβλέπεται από τους κείμενους νόμους. Θα σέβονται δε τους Έλληνες πολίτες και συνανθρώπους τους και δεν θα τους βλέπουν σαν τους βασανιστές τους.
Όμως παρ’ όλη μας την αθυμία και την οργή προς αυτούς, υπάρχουν και οι σωστοί υπάλληλοι, που γίνονται αρωγοί προς τους πολίτες. Θα πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να έχουν σαν πρότυπο αυτούς, με την βοήθεια της πολιτείας. Όρεξη υπάρχει, θα πρέπει να βρεθεί και τρόπος για να γίνουν όλα καθώς πρέπει. Θα ενεργήσουμε ποτέ όμως σωστά ή όλα θα μείνουν ίδια;
