tromaktiko: Τροφή για σκέψη...

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Τροφή για σκέψη...



Συγχωρέστε με που γίνομαι κουραστικός. Δεν την έχω δει ούτε Καβάφης ούτε Ρίτσος ούτε κανένας Τσε της εποχής μου. Αυτά που βλέπω! Αυτά που διαβάζω! Αυτά που αντιλαμβάνομαι νιώθω ότι με βιάζουν. Με βιάζουν ψυχικά. Καταστρέφουν το μέλλον μου. Το δικό μου μέλλον. Όπως και το δικό σας.
Μας καταστρέφουν άνθρωποι σαχλοί, εξαρτήματα ενός συστήματος που φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί εμάς. Και η δική μας γενιά τι κάνει; Τι κάνει; Πείτε μου.
Θα βγω για καφέ, θα πάω στην παραλία να μαυρίσω για να γουστάρουν οι του αντίθετου φύλου, θα βγω για ποτό να δουν πως ήμουν και εγώ εκεί για να κλέψω μια φευγαλέα ματιά από μια κοπέλα επειδή τυχαίνει να έχω έλλειψη προσοχής από το αντίθετο φύλο και θα νιώσω ψεύτικη ικανοποίηση.
Ψαχτείτε. Διαβάστε. Δείτε. Βγάλτε τις παρωπίδες που μας έχουν περάσει και δεν μας αφήνουν να γνωρίσουμε το νόημα της ύπαρξης μας μα μας κατευθύνουν σε τρόπους ζωής που έχουν ως θεούς τα υλικά αγαθά. Υλικά αγαθά που φτιάχτηκαν για να εξυπηρετούν και αυτά εμένα. Εγώ όμως τα έκανα θεούς. Τα έκανα τόσο απαραίτητα που μπορώ να σκοτώσω για αυτά! Που φτάσαμε. Να είσαι πρόθυμος να σκοτώσεις για ένα αυτοκίνητο και να μην είσαι πρόθυμος να αφαιρέσεις η και να πεθάνεις για ιδανικά όπως πατρίδα, οικογένεια, θρησκεία. Η θρησκεία είναι κάτι παρεξηγημένο! σήμερα. Παίρνω παράδειγμα από μένα τον ίδιο. Αμφισβητώ το κάθε τι που δεν έχω δει εγώ ο ίδιος με τα μάτια μου ότι υφίσταται. Μα γιατί νιώθω την ανάγκη να μιλήσω σε κάτι που μπορεί να μην υπάρχει; Γιατί νιώθω ότι η προσευχή με ξελαφρώνει; Το ξέρω. Λειτουργώ έτσι όταν χρειάζομαι να το κάνω και όταν περνώ καλά δεν το κάνω. Λάθος μου. Προσπαθώ καθημερινά όμως να ανεβάσω τον πήχη του εαυτού μου. Μαθαίνουμε στην πορεία της ζωής μας.
Προβληματιστείτε.
Πεθαίνουν τα ιδανικά που οι προγονοί οι δικοί σου και οι δικοί μου σκοτώθηκαν για αυτά.
Και δες το και εγωιστικά ρε γαμώτο! Γιατί να σου καθορίζει ένας άλλος το μέλλον σου. Με ποιο δικαίωμα; Ποιος είναι αυτός που θα καθορίσει την δική μου την ζωή; Αντί να του κόψουμε τα χεριά του τα μακραίνουμε με κάθε ψήφο να αρπάξει και άλλα από τα δικά μας αγαθά. Είμαι άνθρωπος και θέλω να τα πω. Τα λέω και με φίλους και γνωστούς αλλά νιώθω την ανάγκη σαν Έλληνας (δεν είναι εθνικιστικό) να μιλήσω και κάπου που κάποιος μπορεί να το δει και να τον βάλει και αυτόν σε σκέψεις. Όχι για να πει ότι ο Αντώνης είχε δίκιο. Γιατί του τρώνε και την δική του την ζωή και έχει στρέψει το βλέμμα αλλού και δεν το βλέπει. Γιατί δυο μαζί είναι καλύτερα από έναν. Είναι πραγματικά εξοργιστικό αυτό που γίνεται στις μέρες μας. Κι όμως οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν. Διαβάστε. Ενημερωθείτε γιατί στην τελική πρόκειται και για την δική σας την ζωή.

Και θα επαναλάβω κάτι που είχα ξαναπεί.
Δεν το κάνω για να φανώ διανοούμενος. Μέρα με την μέρα διαβάζω όλο και περισσότερα πράγματα για το παρελθόν, για το τώρα και καταλαβαίνω τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον στον τόπο μου. Και πολύ απλά δεν μπορώ να το δεχτώ. Δείτε το έτσι. Δεν μπορώ να βλέπω τον εαυτό μου να καταστρέφεται και να μην κάνω τίποτα για να τον σώσω. Σπρώχνω να σώσω τον εαυτό μου από το έλος. Και θέλω να το κάνεις και εσύ. Αν το θέλεις βέβαια. Αν νομίζεις ότι είναι εντάξει τα πράγματα τώρα έτσι όπως είναι το δέχομαι. Απλά σπατάλησες 3-4 λεπτά από την ζωή σου για να διαβάσεις την δική μου άποψη.
Ευχαριστώ γιατί έψαχνα καιρό να στείλω αυτά που σκέφτομαι και με πνίγουν και δεν έβρισκα άλλες διεξόδους πέρα από το Facebook το οποίο απεχθάνομαι.

Αναγνώστης
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!