Που αποφασίζουν για μας. Δεν εξαρτάται από τους πολιτικούς μας. Αυτοί μας έφεραν εδώ (συχνά με την συνενοχή μας) αλλά δεν μπορούν να μας βγάλουν. Απλώς κάθε μέρα γίνονται πιο γελοίοι με τις κοκορομαχίες τους.
Δεν ξέρω αν μεθαύριο γίνουν εκλογές ποιους θα ψηφίσω – μια και όλοι έχουν ακυρωθεί στα μάτια μου. Οι μεγάλοι γιατί ευθύνονται για το χάλι μας και οι μικροί γιατί δεν δείχνουν να έχουν καταλάβει τίποτα και επαναλαμβάνουν μονότονα τα πατερημά τους.
Κι αν χρεοκοπήσουμε θα είναι ανώδυνο – όπως προσπαθούν να μας πείσουν μερικοί – ή αυτό θα σημαίνει ότι ξαφνικά θα χάσουμε μέρος ή όλον από τους μισθούς, τις αποταμιεύσεις, τις συντάξεις και το βιός μας;
Δεν ξέρω αν αύριο θα υπάρχουν Πανεπιστήμια, φαρμακεία, τηλεοπτικά κανάλια, καταστήματα, τράπεζες, ταξί, ΕΣΥ – και πολλά άλλα πράγματα που χρειάζομαι.
Επίσης δεν ξέρω αν θα έχω κάθε μέρα νερό, ηλεκτρικό, τηλέφωνο, βενζίνα – εξαρτάται από τους α΄ή β΄ συνδικαλιστές.
Δεν ξέρω αν, γυρίζοντας από τις διακοπές, θα έχω δουλειά, αν θα πληρώνομαι, πόσο θα πληρώνομαι (σε δραχμές ή σε ευρώ) και αν θα μου φτάνουν τα λεφτά για τις ανάγκες μου.
Δεν ξέρω καν αν θα μπορέσω να φύγω για διακοπές. Εξαρτάται από τον ΣΑΤΑ (ταξί) την ΠΝΟ (ναυτεργάτες) και άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις.
Αναγνώστης
