Η πρόταση της Επιτροπής έρχεται μετά τις ανησυχητικές προειδοποιήσεις των επιστημόνων ότι πολλά εμπορικά είδη ψαριών θα εξαφανιστούν πολύ σύντομα. Συγκεκριμένα, υπολογίζεται ότι το 62% των ιχθυαποθεμάτων στον Ατλαντικό και αντίστοιχα το 82% στη Μεσόγειο υπεραλιεύεται, ενώ σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας το 2009, η υπεραλίευση κοστίζει παγκοσμίως περισσότερο από ¤32 δις σε χαμένα έσοδα και κέρδη κάθε χρόνο. Το συνολικό κόστος υπολογίζεται περίπου σε ¤1,5 τρις τα προηγούμενα τριάντα χρόνια.
Πρόκειται δηλαδή για μια βαθιά περιβαλλοντική, οικονομική και κατ΄επέκταση κοινωνική κρίση, η οποία επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν συνδέσει τη ζωή τους με τη θάλασσα. Η Ελλάδα δυστυχώς δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτή την κρίση. Το 65-70% εμπορικών ψαριών, όπως ο μπακαλιάρος και η κουτσομούρα υπεραλιεύονται ενώ οι μηχανότρατες καταστρέφουν τις θάλασσες, αποψιλώνοντας το βυθό και σπαταλώντας εμπορεύσιμα ψάρια τα οποία πετούν πίσω στη θάλασσα. Την ίδια ώρα, οι παράκτιοι αλιείς μικρής κλίμακας βρίσκονται σε απόγνωση, ενώ η ελληνική πολιτική ηγεσία συνεχίζει να εθελοτυφλεί σε ένα πρόβλημα που αφορά όχι μόνο τους 40.000 αλιείς και τις οικογένειές τους, αλλά και όλα τα επαγγέλματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα, όπως ιχθυοπώλες, εστιάτορες κ.α. Έτσι, επιβαρύνει μια ήδη δύσκολη κατάσταση για πολλούς συμπολίτες μας, λόγω της οικονομικής κρίσης.
Η Greenpeace καλεί την ΕΕ να σώσει τις θάλασσές μας, αναλαμβάνοντας τις εξής πολιτικές πρωτοβουλίες:
Τερματισμός της υπεραλίευσης με μείωση του μεγέθους του αλιευτικού στόλου και απαγόρευση καταστροφικών και πολυδάπανων αλιευτικών μεθόδων (μηχανότρατες)
· Υποστήριξη δικτύου θαλάσσιων καταφυγίων, όπου θα απαγορεύεται η αλιεία και όπου τα ψάρια θα μπορούν να αναπαραχθούν με ασφάλεια, ανανεώνοντας τις περιοχές αλιείας.
· Πλήρης υιοθέτηση των επιστημονικών συστάσεων για βιώσιμη αλιεία.
· Διαφάνεια στις αποφάσεις και τις επιδοτήσεις της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της ΕΕ, ώστε να σταματήσουν οι φόροι να χρησιμοποιούνται για την επιδότηση της λεηλασίας των ωκεανών μας.
