Ας δούμε τι γράφει:
Η περιοδεία των 5 ημερών του κινέζου πρωθυπουργού, Wen Jiabao, στην Ουγγαρία, στην Μ. Βρετανία και στην Γερμανία που ολοκληρώθηκε στις 28 του Ιούνη θα έχει αντίκτυπο διαρκείας στην ευρωπαϊκή οικονομία και συγκεκριμένα στο μέλλον του ευρώ.
Για την Ουγγαρία, η επίσκεψη του Wen Jiabao ήταν η πρώτη ενός leader μιας υπερδύναμης σε σχεδόν 1/4 του αιώνα. Στην στάση του στην Βουδαπέστη, ο κινέζος leader υποσχέθηκε ότι η χώρα του θα είναι μεταξύ των αγοραστών των ουγγρικών ομολόγων που θα ενδυναμώσει την ουγγρική οικονομία με ένα δάνειο ενός δις ευρώ και μέσω ενός μελλοντικού πρότζεκτ, θα προσπαθήσει να αυξήσει τον όγκο των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ Κίνας και Ουγγαρίας στο επίπεδο των 20δις δολαρίων μέχρι το 2015. Είναι προφανές ότι στο δεδομένο οικονομικό περιβάλλον, οι ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούν περισσότερο από ποτέ να προσελκύσουν τις κινέζικες επενδύσεις κυνηγώντας συμβόλαια με κινέζικες εταιρίες και καλλιεργώντας εμπορικούς δεσμούς με τον ασιατικό γίγαντα.
Οι βρετανικές εξαγωγές στην Κίνα αυξήθηκαν κατά 20% μετά την επίσκεψη στο Πεκίνο το 2010 του D. Cameron. Έχοντας προσθέσει 12 νέες συμφωνίες αξίας 4.3δις δολαρίων, συμπεριλαμβανομένου ενός συμβολαίου 2.4δις για την κατασκευή ενός οικολογικού εργοστασίου επεξεργασίας άνθρακα, το Λονδίνο και το Πεκίνο περιμένουν να δουν το όγκο των μεταξύ τους εμπορικών συναλλαγών να φθάνει τα 100δις δολάρια μέχρι το 2015.
Στην Βουδαπέστην, ο Wen Jiabao παρουσίασε στο οικονομικό και εμπορικό φόρουμ Κίνας - Κεντρικών και Ανατολικών Ευρωπαϊκών Κρατών μια φιλόδοξη agenda. Το πρώτο βήμα που προτάθη από τον κινέζο ηγέτη ήταν η αισθητή αύξηση του εμπορικού όγκου των συναλλαγών μεταξύ της Κίνας και της περιοχής. Στην παρούσα φάση, στις 15 χώρες της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης λαμβάνει χώρα το 4% των οικονομικών συναλλαγών της Κίνας και το Πεκίνο θεωρεί την ευκολότερη κινητικότητα και τους μικρότερους περιορισμούς ως προαπαιτούμενα για την επίτευξη καλύτερων επιδόσεων. Άλλο σημείο της προτεινόμενης agenda αφορά την ενδυνάμωση της συνεργασίας στην επενδυτική σφαίρα και στην κατασκευή υποδομών. Οι υποδομές συνιστούν απόλυτη προτεραιότητα για τις χώρες της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης και η Κίνα μπορεί να καυχηθεί για ένα μακρύ κατάλογο επιτυχημένων πρότζεκτ υποδομών.
Το πιο σημαντικό είναι ότι ο Wen Jiabao πίεσε για ένα ισχυρότερο ρόλο των εθνικών νομισμάτων στις συναλλαγές μεταξύ της Κίνας και των χωρών της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης. Η προσέγγιση αυτή αντανακλά ξεκάθαρα την γενικότερη πολιτική της Κίνας που στοχεύει σε μια σταδιακή απαγκίστρωση από το αμερικάνικο δολάριο.
Οι συνομιλίες στην Γερμανία - την χώρα της οποίας οι εξαγωγές προς την Κίνα ανέρχονται σε 76.5δις ευρώ, και οι εισαγωγές της σε 53.6δις, συνιστώντας το 1/3 των εμπορικών συναλλαγών της Ευρώπης με την Κίνα - όφειλαν να κατέχουν εξέχουσα θέση της ευρωπαϊκής περιοδείας του Wen Jiabao. Η Κίνα βρίσκεται στην έβδομη θέση ως αγοραστής των γερμανικών εξαγωγών αλλά - μπροστά από τις Κάτω Χώρες και την Γαλλία - βρίσκεται στην κορυφή των παρόχων των εισαγωγών της Γερμανίας. Η Κίνα αγοράζει προϊόντα του οικοδομικού - κατασκευαστικού τομέα της Γερμανίας και πουλάει σε αυτή κυρίως ηλεκτρονικές συσκευές, υφάσματα και ρουχισμό.
Η A. Merkel περιέγραψε την οικονομική συνεργασία ως τον κύριο πυλώνα της γέφυρας που ενώνεις την Γερμανία και την Κίνα. Το κτίσιμο μιας μεγαλύτερης γέφυρας ήταν στην agenda στην διάρκεια του πρώτου γύρου των διακυβερνητικών συνομιλιών που έλαβαν χώρα στις 28 του Ιούνη και οι οποίες συνδυάστηκαν με την υπογραφή 22 συμφωνιών που συμπεριέλαβαν και 14 συμφωνίες αξίας 10.6δις ευρώ. Το κύριο αντικείμενο στην διαδικασία αυτή ήταν το σφράγισμα μιας συμφωνίας για την αγορά 62 Airbus A320. Η γερμανική Volkswagen υπέγραψε ένα συμβόλαιο με τον κινέζο συνεργάτη της FAW για την κατασκευή ενός νέου εργοστασίου αυτοκινήτων στην Κίνα, ενώ και η Daimler και η Siemens επίσης έκλεισαν σημαντικές συμφωνίες με τους κινέζους ομολόγους τους. Ο κύκλος εργασιών μεταξύ Κίνας και Γερμανίας αναμένεται να αυξηθεί από τα 142δις στα 200δις μέχρι το 2015.
Επιτεύχθηκε επίσης μια συμφωνία που ανοίγει τον δρόμο για σημαντικές επενδύσεις ανάμεσα στην Κίνα και την Γερμανία. Σήμερα δραστηριοποιούνται στην Κίνα περί τις 4,500 γερμανικές εταιρίες. Η Volskwagen για παράδειγμα συναρμολογεί τα Audi στην Κίνα εδώ και δύο δεκαετίες, με το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών να απορροφούνται στην εσωτερική αγορά, ενώ η Daimler σχεδιάζει να ρίξει 3δις ευρώ στην κατασκευή εγκαταστάσεων στην Κίνα.
Ο κινέζικος κλάδος του γερμανικού γίγαντα Siemens απασχολεί 26,000 άτομα, παρόλο που τα περισσότερα προϊόντα του απευθύνονται στην γερμανική και αμερικάνικη αγορά. Η BASF, μια άλλη μεγάλη γερμανική εταιρία και η μεγαλύτερη εταιρία χημικών στον κόσμο μπορεί να περηφανεύεται για ένα κύκλο εργασιών 5,8δις ευρώ στην κινέζικη αγορά.
Την παραμονή της άφιξης του Wen Jiabao στην Γερμανία περίπου 100 γερμανικές εταιρίες εξέδωσαν μια ανακοίνωση προτρέποντας την αποβολή των δημοσιονομικά απείθαρχων κρατών από την Ευρωζώνη και εκφράζοντας την αντίθεσή τους στον επωμισμό του χρέους της Ελλάδας και άλλων κρατών από την Γερμανία. Το έγγραφο αναφέρει ότι "η νομισματική ένωση έχει μετατραπεί σε ένωση πληρωμών" στην οποία η Γερμανία έχει την μερίδα του λέοντος. Είναι όμως χαρακτηριστικό ότι παρόλο που η ΕΕ είναι μια ζώνη αναταράξεων, το Πεκίνο εξακολουθεί να παρακολουθεί στενά το δυναμικό της. Η δέσμευση του Wen Jiabao ότι η Κίνα θα συνεισφέρει στην ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας και θα αγοράσει ομόλογα ευρώ των ευρωπαϊκών χωρών εκλήφθη ως μία ένδειξη ότι το Πεκίνο προσεγγίζει την Ευρώπη ως τον κύριο επενδυτικό συνεργάτη του και σχεδιάζει να τείνει χείρα βοήθειας στους Ευρωπαίους σε αυτές τις δύσκολες ώρες.
Το ερώτημα είναι γιατί το Πεκίνο επιθυμεί να βασιστεί στο ευρωπαϊκό νόμισμα δεδομένης της κατάστασης του ευρώ;
Ο καθ. Sun Lijan από το Fudan University's Institute of World Economy επισημαίνει το γεγονός ότι σήμερα η επιλογή σε αποθετικό νόμισμα περιορίζεται στο αμερικάνικο δολάριο και στο ευρώ. Δεδομένων των ατελείωτων προβλημάτων του δολαρίου, η Κίνα δίνει προτεραιότητα στην ευρωπαϊκή αγορά. Σύμφωνα με τον καθ. Lijan η συσσώρευση ομολόγων σε ευρώ που θα επεκτείνουν τα δάνεια προς την Ευρώπη και η σύναψη συμφωνιών με τα ευρωπαϊκά κράτη είναι στην ουσία τρόποι έμμεσης ενίσχυσης της Ευρώπης.
Δεδομένης της προσπάθεια της Κίνας να υποτιμήσει το μονοπώλιο του δολαρίου, το Πεκίνο θα πρέπει να θεωρεί την αποδυνάμωση του ευρώ ανεπιθύμητο φαινόμενο. Η κινέζικη προσπάθεια για συναλλαγές σε εθνικά νομίσματα στο διεθνές εμπόριο διαβρώνει το status του αμερικάνικου δολαρίου και υποβοηθά την ανατίμηση του γουάν που οδεύει σταθερά προς την απόκτηση status διεθνούς νομίσματος. Συνεπώς το ενδιαφέρον της Κίνας στην Ευρώπη μπορεί να κατανοηθεί ως μέρος ενός ευρύτερου πακέτου. Η Κίνα προσφέρει στην Ευρώπη ενέσεις κεφαλαίων, αν όχι ένα de facto bailout, όμως η βοήθεια αυτή θα δοθεί με αντάλλαγμα μια βαθύτερη συνεργασία και μια πιο στέρεη πολιτική υποστήριξη. Η ΕΕ θα πρέπει να αναγνωρίσει την σημασία του Πεκίνου πριν να στραθεί προς την Washington αναζητώντας πυξίδα όπως κάνει συνήθως.
http://center24.blogspot.com/2011/07/de-facto-bailout.html#ixzz1RPlRHqS8
