(αφορά: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/08/3-4_25.html)
Δεν χρειαζόμαστε καθοδηγητές και ηγέτες, θα πάμε χύμα, όπως παίζαμε τόσο καιρό ρακέτες στην παραλία. Το μπαλάκι να κουνιέται, και καλά θα περνάμε.
Εκεί, να διεκδικήσουμε τα όνειρά μας, αφού τελείωσαν τα μπάνια μας.
Δεν συμφωνώ στο "συμμετοχή όλοι", γιατί κάποιοι από 'εμας' δεν βουτήξαμε φέτος στην θάλασσα, αλλά δουλεύαμε, μήπως και μαζέψουμε τα χρήματα για την έκτακτη εισφορά. Ξέχασα, ίσως να ήταν πιο απλή η ζωή μας αν μπαίναμε στο κίνημα του Δεν Πληρώνω-Φέρτε Μας Κι'Άλλα Δανεικά Και Αγύριστα Κορόιδα.
Καλή τύχη μαυρισμενοι αγανακτισμένοι της παραλίας.
ΥΓ: Η αξία της αντίδρασης και των απεργιών μπορέι πολύ εύκολα να κριθεί από το πόσο ξεβολεύεται ο αντιδρών. (δείτε απεργίες κολητά με αργίες και θα καταλάβετε).
Αναγνώστης