συγκροτήματος διακοσμημένου με περίτεχνα πέτρινα ανάγλυφα, μεταξύ
των οποίων ένα εντυπωσιακό γλυπτό λιοντάρι.
Η πύλη του συγκροτήματος παρείχε πρόσβαση στην ακρόπολη της Κουνουλούα, που ήταν πρωτεύουσα του νεοχιττιτικού βασιλείου της Πατίνα (950-725 π.Χ.) και μοιάζει πολύ με την πύλη της ακρόπολης της χιττιτικής πόλης Καρχεμίς, την οποία ανακάλυψε ο Βρετανός αρχαιολόγος Σερ Λέοναρντ Γούλεϊ το 1911.
«Το λιοντάρι, ύψους περίπου 1,3 μ. και μήκους 1,6 μ., βρέθηκε άθικτο σε καθιστή θέση, να βρυχάται, με τα αυτιά πίσω και τα νύχια προτεταμένα» δήλωσε ο Τίμοθι Χάρισον, καθηγητής αρχαιολογίας Εγγύς Ανατολής στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο και διευθυντής του προγράμματος.
Σε κοντινή απόσταση βρέθηκε ένα ακόμα τμήμα που αναπαριστά μία ανθρώπινη μορφή πλαισιωμένη από λιοντάρια. «Πρόκειται για μοτίβο που συνηθίζεται στους πολιτισμούς της περιοχής και είναι γνωστό με την ονομασία ο Άρχοντας και τα Ζώα. Συμβολίζει την επιβολή της πολιτισμένης τάξης έναντι των χαοτικών δυνάμεων του φυσικού κόσμου»
Οι περίτεχνα διακοσμημένες πύλες εξυπηρετούσαν την άρχουσα τάξη, νομιμοποιώντας την εξουσία τους.
Η ανακάλυψη στο Τελ Ταγινάτ δίνει καινούργιες πολύτιμες πληροφορίες για τον καινοτόμο χαρακτήρα και την πολιτιστική εξέλιξη των κρατών που άκμασαν την Εποχή του Σιδήρου στην ανατολική Μεσόγειο και τα οποία αναδύθηκαν μετά την κατάρρευση των μεγάλων πολιτισμών της Εποχής του Χαλκού γύρω στα τέλη της δεύτερης χιλιετίας π.Χ.
Η πύλη του μνημειακού συγκροτήματος πρέπει να καταστράφηκε μετά την κατάκτηση της περιοχής από τους Ασσύριους το 738 π.Χ., όταν το μέρος λιθοστρώθηκε και μετατράπηκε στην κεντρική αυλή ενός ασσυριακού ιερού.
