Διαβάζω
καθημερινά τις απόψεις πολλών Ελλήνων σχετικά με την κρίση. Ανεργία,
ακρίβεια, απεργίες, μπλόκα στους δρόμους από...
ταξιτζήδες, φορτηγατζήδες,
αγρότες, κατέβασμα διακοπτών από υπαλλήλους της ΔΕΗ, καταλήψεις λιμανιών
από το ΠΑΜΕ, καταλήψεις αεροδρομίων, σιδηροδρομικών γραμμών,
συλλαλητήρια συνδικαλιστικών φορέων τύπου ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ και δεν
συμμαζεύεται.
Κυρίαρχο γνώρισμα των συνδικαλιστικών και συντεχνιακών
διεκδικήσεων πάντα η ταλαιπωρία του απλού κόσμου που κινείται με ταξί,
λεωφορεία, ηλεκτρικό, τραμ, κ.λ.π και όσοι έχουν ακόμα την πολυτέλεια
κάποιας εργασίας στον ιδιωτικό τομέα να πληγούν και να χάσουν το
εναπομείναν μεροκάματο.
Πάντα κίνητρο σ’αυτές τις κινητοποιήσεις είναι η
διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους και το μεροκάματό τους. Δεν μπορώ
να φανταστώ ούτε ένα βουλευτή, πολιτικό, υπουργό ,πρωθυπουργό, μέλος της
κυβέρνησης να ταλαιπωρείται από οποιαδήποτε συντεχνιακή κινητοποίηση
γιατί δεν ασχολούνται στις μετακινήσεις τους με όλα αυτά και τις ώρες
που γίνονται, και πάντα βρίσκουν τρόπο να τα παρακάμπτουν.
Απολύθηκα
λόγω κρίσεως (έκλεισε η εταιρία που εργαζόμουν μετά από 22 χρόνια) χωρίς
αποζημίωση, (είμαστε στα Δικαστήρια), μαζί με άλλους 5 συναδέλφους. Μια
πρώτη σκέψη αντίδρασης ήταν να βγούμε να κλείσουμε την Εθνική οδό να
μην περνάνε τα φορτηγά. Την διαγράψαμε όμως γιατί εκτός του ότι θα
περνούσαν από πάνω μας ,θα μας έβριζαν οι οδηγοί φορτηγών, λεωφορείων,
ταξί, κ.λ.π. έτσι και παρκάραμε στην δεξιά λωρίδα στην εθνική θα μας
έπαιρνε τα αυτοκίνητα ο γερανός της τροχαίας για παρακώλυση
συγκοινωνιών. Να καταλαμβάναμε τον καταπέλτη ενός πλοίου θα μας
τσουβαλιάζανε αμέσως σαν γραφικούς. Να πάμε στο αεροδρόμιο και να μην
αφήνουμε τους τουρίστες να βγούν θα μας ποδοπατήσουνε, να καταλάβουμε
σιδηροδρομική γραμμή εκτός του ότι θα μας τσουβαλιάσουνε αμέσως θα
περάσει και από πάνω μας το τραίνο. Να σας πω τον τρόπο που
αγωνιζόμαστε;
Είμαστε ταμείο ανεργίας ,περιμένοντας να τελειώσει σε
τέσσερις μήνες. Καθημερινά ψάχνω για δουλειά αλλά προσέξτε τώρα ,(ειδικά
ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ), εγώ με 28 χρόνια εργασίας και 8.400 ένσημα ετών
50 ,είμαι πολύ μικρός για σύνταξη, αλλά, πολύ μεγάλος για δουλειά, αυτό
μου λένε στον ιδιωτικό τομέα που ψάχνω. Μήπως ξέρετε περιπτώσεις αυτή
την εποχή συναδέλφων σας με λιγότερα ένσημα και μικρότερη ηλικία ήδη
συνταξιούχους ή να πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν; Για 28 χρόνια σαν
μισθωτός πλήρωνα εφορία από 500 – 4.000 ευρώ σταδιακά και ειδικά την
τελευταία οκταετία 3.000-4.000 ευρώ το χρόνο με εισόδημα 25.000-33.000
ευρώ (ταξιτζήδες το ακούτε και φορτηγατζήδες με τα 600 – 900 ευρώ εφορία
και οι λοιποί ελεύθεροι επαγγελματίες;) Και τώρα θα μου πεί κάποιος τι
θέλεις και μας πρήζεις; Απλά έγραψα κάποιες σκέψεις που με απασχολούν
εδώ και καιρό. Δεν θέλω να βρεθεί κανένας στη θέση μου το μόνο που θέλω
είναι να βρώ μια εργασία μέχρι τα 60-65 που θα βγώ στη σύνταξη για να
ζήσω την οικογένειά μου και δοξάζω το Θεό που με έχει καλά. Αν όμως
θέλουμε να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο στην Ελλάδα μας να θυμόμαστε
ότι ο όχλος μόνο προβλήματα δημιουργεί και κόσμο ταλαιπωρεί και δεν
λύνει τίποτα. Αν έχουν τα κότσια οι Αρχισυνδικαλιστές όποιων συντεχνιών
ας κάτσουν έξω από την βουλή ένα μήνα , μια βδομάδα, όσο αντέχουν
κάνοντας απεργία πείνας και να πάω να κάτσω δίπλα τους. Οι νόμοι να
εφαρμόζονται για όλους και όχι μόνο για λίγους.
Φοροφυγάδες ψάχτε και
τριγύρω σας να βρείτε κοιτάζοντας τον διπλανό συνάδελφο της συντεχνίας
σας. Με τους πολιτικούς δεν ασχολούμαι γιατί είναι προδότες της Ελλάδος,
και δυστυχώς συντηρούνται και εκλέγονται από τις μεγάλες συντεχνίες,
συνδικαλιστικούς φορείς και αγροτικούς συνεταιρισμούς. Και τέλος ήμουνα
τις πρώτες μέρες στους αγανακτισμένους στο σύνταγμα αλλά μετά και την
εμπλοκή των συνδικαλιστικών φορέων το είδα το έργο και δεν ξανακατέβηκα.
Ευχαριστώ για την ανοχή σας
Αναγνώστης
