«Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές στο μέλλον μπορεί να ζυγίζουν κάτω από δεκαπέντε τόνους (Από το περιοδικό POPULAR MECHANICS, τo 1949).
Ζυγίζουν ελάχιστα κιλά, και ένα λάπτοπ πολύ λιγότερο. Στην εποχή μας της ηλεκτρονικής έκρηξης, που δεν ξέρεις αύριο τι σε περιμένει. Ούτε για ποιο (ηλεκτρονικό) θαύμα θα τρίβεις τα μάτια σου, ούτε την έκταση των εφαρμογών του.
ΚΙ αν με το κομπιούτερ ανοίγεται ο κόσμος μπροστά σου, πρόσεχε μην υποκαταστήσει η πληροφόρηση τη γνώση (να θυμηθούμε τον Έλιοτ: Που είναι η σοφία που χάσαμε μέσα στη γνώση; Πού είναι η γνώση που χάσαμε μέσα στις πληροφορίες;), αλλά είναι αυτό μια άλλη ιστορία. Το θέμα μας είναι…χρηστικό και η αναζήτησή μας χρησιμοθηρική. Με τις καταπληκτικές ταχύτητες του κομπιούτερ και το εκτεταμένο πεδίο εφαρμογών του, αλλά όχι με την εκτεταμένη εφαρμογή του και εξηγούμεθα.
ΤΟ δημόσιο και πάλι ουραγός στην πρόοδο. Με την αδράνεια των μηχανισμών του και με την αναποτελεσματικότητα των ανθρώπων του. Δεν θέλησε να απλοποιήσει τα πράγματα, τα κράτησε μακριά κι ήταν σκόπιμο. Αν το κομπιούτερ έμπαινε απ’ την πρώτη ώρα στα υπουργεία (όπως μπήκε σε κάθε σπίτι και φοιτητικό δωμάτιο), τότε τι θα’ κανες με το τέρας της γραφειοκρατίας που το’ φτιαξες σκόπιμα; Ο ένας «εργαζόμενος» πέρασε τη ζωή του «μουντζουρώνοντας λευκά, αθώα χαρτιά», πήρε τη σύνταξή του χωρίς να «τα’ χει βγάλει τα λεφτά του» και ο άλλος έκρυβε τα μυστικά της δουλειάς του στους δημόσιους φοριαμούς. Για να επενδύσει απάνω του το φακελάκι του εκβιασμού, σε περιβάλλον διαφθοράς που κι απλώνονταν.
ΣΗΜΕΡΑ που καμιά δύναμη δεν αντιστέκεται στης ηλεκτρονικής το θαύμα, το δημόσιο…αποφάσισε να βάλει το κομπιούτερ στα υπουργεία. Ράθυμα και καθυστερημένα, χωρίς ψυχή και διάθεση. Γιατί; Γιατί με το «ον λάιν» σύστημα και με την ταχύτητα του φωτός θα βγουν βρομιές στο φως. Κι αν επιμένει να φοροδιαφεύγει ο φοροκλέφτης, θα το μάθουμε(;). Θα τσακώσουμε τον γιατρό της (υπερ)συνταγογράφησης, τον λαδωμένο της πολεοδομίας, τα τρωκτικά των δημόσιων ταμείων. Γι αυτό, όλα στο φως και με την ταχύτητα του φωτός. Από φορολογικές δηλώσεις και πόθεν έσχες πολιτικών, μέχρι τον ισολογισμό του τελευταίου μπακάλικου, για να’ χει πρόσβαση κι ο τελευταίος που έχει έννομο συμφέρον.
ΚΑΙ, βέβαια, οι «ενδιαφερόμενοι» αντιδρούν και...σπεύδουν. Ωστόσο, το φως τρέχει ταχύτερα.
