Για τη συμφωνία με τη Φιλανδία:
Δεν έπρεπε να γίνει αυτή η συμφωνία με τη Φιλανδία.
Θα έπρεπε να αφήσει η χώρα να εξελιχθεί η εφαρμογή των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής. Τώρα έχει δημιουργήσει ένα γαϊτανάκι, με την έννοια ότι και άλλες χώρες, αναφορικά με την εφαρμογή της απόφασης των Βρυξελλών, ζητάνε παρόμοιες εγγυήσεις, όπως η Φιλανδία. Αυτό θέτει σε μέγιστο κίνδυνο την εφαρμογή των αποφάσεων, αποφάσεις που είχαν χαρακτηριστεί από τη μεγάλη πλειονότητα του πολιτικού κόσμου και της κοινωνίας ως ανάσα. Όχι ως συνολική λύση αλλά ως ανάσα. Αυτή η ανάσα που περίμενε η ελληνική οικονομία από την απόφαση της 21 Ιουλίου φοβάμαι ότι μπορεί να μην υπάρξει.
Θεωρώ ότι έγινε λάθος διαπραγμάτευση από την πλευρά της κυβέρνησης. Καλείται μια χώρα, εν προκειμένω η Ελλάδα, η οποία ζητάει χρήματα, να προκαταβάλει ένα μεγάλο ποσό, την ώρα που δεν έχει την αναγκαία ρευστότητα.
Για την απουσία σχεδίου για την έξοδο από την κρίση
Δεν βλέπω να έχει η κυβέρνηση σχέδιο, ενώ απουσιάζει και η ύπαρξη ενός αναπτυξιακού παραγωγικού προγράμματος. Για το λόγο αυτό έχω επανειλημμένα προτείνει ότι πρέπει να δρομολογηθεί ένα πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα, το οποίο θα χρηματοδοτηθεί έξω από τη δανειακή σύμβαση, από την ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων και σε σύμπραξη με το ΕΣΠΑ. Ένα ΕΣΠΑ το οποίο μολονότι βρίσκεται στο μέσο της χρονικής του διαδρομής έχει απορροφητικότητα μόλις 18%. Εάν δεν κινηθεί άμεσα η αναπτυξιακή διαδικασία, τότε ας γνωρίζουμε όλοι ότι το χρονικό σημείο εξόδου από την κρίση θα είναι πολύ μακρινό.
Για την αύξηση του ΦΠΑ και την ύφεση στην αγορά
Εκτιμώ ότι θα υπάρξουν νέες μειώσεις της αμοιβής της μισθωτής εργασίας. Η δε επιβολή αυξημένων έμμεσων φόρων, αναφέρομαι στο 23% που θα φτάσει ο ΦΠΑ στα είδη εστίασης, θα δημιουργήσει ασφυξία σε μια αγορά που δεν κινείται, βρίσκεται σε ύπνωση. Να συνυπολογίσουμε ότι βαθαίνει η ύφεση και ταυτόχρονα στο μέσο μιας κρίσης έχουμε ακρίβεια. Αυτό θα οδηγήσει πάρα πολλές επιχειρήσεις να βάλουν λουκέτο και με το δεδομένο ότι οι έμμεσοι φόροι πλήττουν κυρίως τα αδύναμα στρώματα, θα έχουμε μια περαιτέρω επιβάρυνση των οικονομικά αδύναμων συμπολιτών μας.
Όλα αυτά είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν και σε νέα αύξηση της ανεργίας, η οποία καλπάζει. Εντέλει η κοινωνία διαλύεται και η αγωνία των πολιτών κορυφώνεται, στοιχείο που μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές.
Δεν έπρεπε να γίνει αυτή η συμφωνία με τη Φιλανδία.
Θα έπρεπε να αφήσει η χώρα να εξελιχθεί η εφαρμογή των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής. Τώρα έχει δημιουργήσει ένα γαϊτανάκι, με την έννοια ότι και άλλες χώρες, αναφορικά με την εφαρμογή της απόφασης των Βρυξελλών, ζητάνε παρόμοιες εγγυήσεις, όπως η Φιλανδία. Αυτό θέτει σε μέγιστο κίνδυνο την εφαρμογή των αποφάσεων, αποφάσεις που είχαν χαρακτηριστεί από τη μεγάλη πλειονότητα του πολιτικού κόσμου και της κοινωνίας ως ανάσα. Όχι ως συνολική λύση αλλά ως ανάσα. Αυτή η ανάσα που περίμενε η ελληνική οικονομία από την απόφαση της 21 Ιουλίου φοβάμαι ότι μπορεί να μην υπάρξει.
Θεωρώ ότι έγινε λάθος διαπραγμάτευση από την πλευρά της κυβέρνησης. Καλείται μια χώρα, εν προκειμένω η Ελλάδα, η οποία ζητάει χρήματα, να προκαταβάλει ένα μεγάλο ποσό, την ώρα που δεν έχει την αναγκαία ρευστότητα.
Για την απουσία σχεδίου για την έξοδο από την κρίση
Δεν βλέπω να έχει η κυβέρνηση σχέδιο, ενώ απουσιάζει και η ύπαρξη ενός αναπτυξιακού παραγωγικού προγράμματος. Για το λόγο αυτό έχω επανειλημμένα προτείνει ότι πρέπει να δρομολογηθεί ένα πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα, το οποίο θα χρηματοδοτηθεί έξω από τη δανειακή σύμβαση, από την ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων και σε σύμπραξη με το ΕΣΠΑ. Ένα ΕΣΠΑ το οποίο μολονότι βρίσκεται στο μέσο της χρονικής του διαδρομής έχει απορροφητικότητα μόλις 18%. Εάν δεν κινηθεί άμεσα η αναπτυξιακή διαδικασία, τότε ας γνωρίζουμε όλοι ότι το χρονικό σημείο εξόδου από την κρίση θα είναι πολύ μακρινό.
Για την αύξηση του ΦΠΑ και την ύφεση στην αγορά
Εκτιμώ ότι θα υπάρξουν νέες μειώσεις της αμοιβής της μισθωτής εργασίας. Η δε επιβολή αυξημένων έμμεσων φόρων, αναφέρομαι στο 23% που θα φτάσει ο ΦΠΑ στα είδη εστίασης, θα δημιουργήσει ασφυξία σε μια αγορά που δεν κινείται, βρίσκεται σε ύπνωση. Να συνυπολογίσουμε ότι βαθαίνει η ύφεση και ταυτόχρονα στο μέσο μιας κρίσης έχουμε ακρίβεια. Αυτό θα οδηγήσει πάρα πολλές επιχειρήσεις να βάλουν λουκέτο και με το δεδομένο ότι οι έμμεσοι φόροι πλήττουν κυρίως τα αδύναμα στρώματα, θα έχουμε μια περαιτέρω επιβάρυνση των οικονομικά αδύναμων συμπολιτών μας.
Όλα αυτά είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν και σε νέα αύξηση της ανεργίας, η οποία καλπάζει. Εντέλει η κοινωνία διαλύεται και η αγωνία των πολιτών κορυφώνεται, στοιχείο που μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές.
