της Βάλιας Καϊμάκη
Είναι μόνιμο σημείο τριβής οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί (ΓΤΟ) στην Ευρώπη.Από τη μία, οι Ευρωπαίοι είναι τουλάχιστον σκεπτικοί απέναντί τους (σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, το 61% των πολιτών της Ε.Ε. δεν τους εμπιστεύονται) και υπάρχει μεγάλη αντίδραση στην υιοθέτησή τους - πριν από μερικά χρόνια μάλιστα είχε φτάσει στο Ευρωκοινοβούλιο υπόμνημα υπογραμμένο από ένα εκατομμύριο πολίτες με αίτημα την ολοκληρωτική απαγόρευσή τους.
Από την άλλη, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου πιέζει την Ε.Ε. να εναρμονίσει το νομοθετικό πλαίσιό της με τις χώρες με μεγάλη αγροτική παραγωγή, (ΗΠΑ, Καναδάς, Βραζιλία), που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην καλλιέργεια των μεταλλαγμένων. Οπως γίνεται εύκολα κατανοητό, η ολοκληρωτική απαγόρευση των ΓΤΟ υπό τον παρόντα παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων είναι μάλλον ουτοπική ευχή.
Έτσι, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μετά την εφαρμογή της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας του 2001 είναι τουλάχιστον περίεργη. Τυπικά, επιτρέπεται η καλλιέργεια των εγκεκριμένων από την Ε.Ε. καλλιεργειών (που προς το παρόν είναι μόνο δύο, ένα είδος καλαμποκιού και ένα είδος πατάτας για βιομηχανική παραγωγή αμύλου) και η κυκλοφορία στο εμπόριο όσων ΓΤΟ έχουν αδειοδοτηθεί σύμφωνα με τις - αρκετά αυστηρές - ισχύουσες ρυθμίσεις.
http://food-isimo.blogspot.com/
