tromaktiko: Ήταν, κάποτε, πανίσχυρος

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

Ήταν, κάποτε, πανίσχυρος



Η βασική παθογένεια καθεστώτων που τείνουν να εδραιωθούν στην εξουσία για πάρα πολλά χρόνια, έγκειται στην πεποίθηση που διαμορφώνεται στη συνείδηση των ηγετών τους, ότι η αλλαγή δεν θα έρθει ποτέ. Και αν έρθει, δεν θα τους αφορά και δεν θα διαταράξει την ηγεμονία τους.

Ο Χόσνι Μουμπάρακ δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Από την πλατεία Ταχρίρ του Καϊρου ξεκίνησε η πτώση ενός καθεστώτος που έμοιαζε ακλόνητο, χάρη στα social media, τη δίψα ενός ολόκληρου λαού για αλλαγή, τον… ρεαλισμό που επέδειξαν οι Ένοπλες Δυνάμεις, και φυσικά με την αμέριστη συμπαράσταση της υπερδύναμης στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, που ενθάρρυνε τη σελίδα να γυρίσει.

Έκτοτε βέβαια, η Αίγυπτος δεν απέκτησε Δημοκρατία. Ο στρατός διαπραγματεύεται ακόμη με τους πολιτικούς τον οδικό χάρτη για ελεύθερες (;) εκλογές, και στην πλατεία Ταχρίρ συνεχίζουν να συγκεντρώνονται πλήθη, ζητώντας να μην μείνει ημιτελής η αξίωσή τους για πολιτικό φιλελευθερισμό.

Στο παραπάνω πλαίσιο, ξεκίνησε σήμερα στο Κάιρο η δίκη του «προσώπου του κακού», όπως θεωρήθηκε ο Χόσνι Μουμπάρακ. Με τον έκπτωτο ηγέτη της Αιγύπτου, τον οποίο οι πληροφορίες θέλουν να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας, να εμφανίζεται στο δικαστήριο ξαπλωμένος σε κρεβάτι, και πίσω από μπάρες.

Η δύναμη της εικόνας ήταν εκκωφαντική. Μιας και πέρα από την ανθρώπινη διάσταση της συμπάθειας για κάποιον που βρίσκεται σε αδυναμία, ήρθε να θυμίσει την άσχημη κατάληξη όσων θεωρούν εαυτούς άτρωτους. Και νομίζουν ότι μπορούν να κυβερνούν ερήμην του λαού τους…
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!