Έτσι μπορεί κανείς να πει ότι η τήρηση των κανόνων δεοντολογίας, σεβασμού στην προσωπικότητα των πολιτών και στους κανόνες που διέπουν το νομικό μας σύστημα, είναι αυτονόητη υποχρέωση των δημοσιογράφων, είτε αρθρογραφούν σε εφημερίδα είτε εργάζονται σε οποιοδήποτε μέσο ενημέρωσης.
Ο κάθε πολίτης – γιατί να εξαιρείται ο δημοσιογράφος; – έχει την τάδε ή τη δείνα άποψη για τον οποιονδήποτε και, ακόμα και να επιθυμεί να τον λοιδορήσει ή να τον συκοφαντήσει, μπορεί να το κάνει επώνυμα ή σε Μέσο ενημέρωσης στο οποίο έχει τη συγκεκριμένη ευθύνη φυσικό πρόσωπο.
Αυτό επιβάλλει ο νομικός μας πολιτισμός, μέχρις ότου ανακαλύψουμε έναν καλύτερο.
Επομένως, όλη η συζήτηση για νομοθετικές πρωτοβουλίες σχετικά με την ανωνυμία των μπλογκ σε αυτό το πλαίσιο οφείλουν να κινηθούν, χωρίς καμιά προσπάθεια, έμμεση ή άμεση, περιορισμού της ελευθερίας του λόγου και της διακίνησης ιδεών και απόψεων.
Αλλιώς, θα επαναληφθεί το φιάσκο του συχωρεμένου του Δ. Μαρούδα, υπουργού Τύπου πριν από 24 χρόνια, που ήθελε να καταρρίψει τους δορυφόρους για να μην εκπέμψουν πρόγραμμα στην ελληνική επικράτεια!
