Είναι μύθος το ευέλικτο πανεπιστήμιο. Οι εξουσιοδοτικές διατάξεις και οι κανονιστικές πράξεις που πρέπει να εκδοθούν και μάλιστα ξεχωριστά για κάθε ΑΕΙ, μόνο απλοποίηση δεν είναι, γιατί θα είναι πάνω από 90…
«Εδώ η χώρα βυθίζεται και μερικοί βυζαντινολογούν». Απ. Κακλαμάνης.
Καλούμε την κ. Διαμαντοπούλου Άννα να μην παρασύρεται από τους νέο-χουντικούς Συμβούλους της και να διασώσει το «Πανεπιστημιακό άσυλο» των φοιτητών και πολιτών που διώκονται από την καταστολή, για την συγκέντρωση ή συνέλευση ή διάδοση ή διαδήλωση μέσω «διαδήλωσης, διαμαρτυρίας ή πορείας» των ιδεών τους (μαθησιακών, συνδικαλιστικών, πολιτικών). Είναι σκόπιμο λάθος η ταύτιση της πολιτικής πράξης με την καθαρά ποινική πράξη
Κανείς δεν καταλαβαίνει γιατί το ΠΑΣΟΚ του 11% διαφορά ζητάει «συναίνεση» της ΝΔ την οποία οι πολίτες την καταψήφισαν και την οποία το «λάιτ ΠΑΣΟΚ» την ξαναφέρνει στο προσκήνιο από την πίσω πόρτα!
Η Χούντα των Συνταγματαρχών κατέλυσε το πανεπιστημιακό άσυλο με τα τανκς.
Η σύγχρονη νεοφεουδατραπεζοδικτατορία καταργεί το Πανεπιστημιακό άσυλο με «καλοκαιρινή» ψηφοφορία.
Ο διαδηλωτής έχει δικαίωμα «ασύλου», αφού διακινεί κάποιες ιδέες και γι’αυτό διώκεται.
Οι ΑΘηναίοι που διέπραξαν τους φόνους των ικετών και οι οικογένειές τους θεωρήθηκαν «εναγείς και αλιτήριοι».
Αν σκεφτούμε ποιοι κάνουν πιο πολύ ζημιά οι αγράμματοι Καθηγητές, ο νεποτισμός, η διαφορά στα ΑΕΙ ΤΕΙ ή οι διαδηλωτές, θα βρούμε ότι οι πρώτοι κάνουν μεγαλύτερη ζημιά. Άρα η συζήτηση στην Βουλή, έπρεπε να επικεντρωθεί στην ποιοτική άνοδο των Πανεπιστημίων και όχι στο «άσυλο» και στην εκλογή του Πρύτανη.
Ο νέος νόμος για τα ΑΕΙ ΤΕΙ
ΟΧΙ στην κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου
ΝΑΙ στην κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας!
Το άσυλο είναι μια έννοια που έρχεται από την αρχαιότητα. Τότε ο διωκόμενος από τον τύραννο κατέφευγε στα ιερά όπου ζήταγε «άσυλο» και ενίοτε το είχε.
Ο Κύλων, ευγενής και ολυμπιονίκης κατέλαβε το 632 π.Χ την Ακρόπολη με πραξικόπημα, που θα του έδινε την εξουσία της Αθήνας. Οι οπαδοί του Κύλωνα, που στην πλειοψηφία τους ήταν Μεγαρείς, παρέμεναν έγκλειστοι στην Ακρόπολη υπομένοντας τις επιθέσεις των πολιορκητών τους και τις άθλιες συνθήκες που επέβαλε η έλλειψη τροφής και νερού. Στο τέλος παραιτήθηκαν από τον σκοπό τους και προκειμένου να σωθούν κλείστηκαν ως ικέτες στο ναό της Αθηνάς Πολλιάδος. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο (Σολ. 121) οι συνωμότες δέχτηκαν την πρόταση και άρχισαν
να κατεβαίνουν από την Ακρόπολη με σχοινί, το οποίο όμως έσπασε μόλις έφτασαν στο ιερό των Ευμενίδων. Τότε ο Αλκμεωνίδης Μεγακλής, ο οποίος εκείνη την εποχή διατελούσε επώνυμος άρχοντας της Αθήνας, μαζί με τους άλλους άρχοντες αθέτησαν την υπόσχεση τους και σκότωσαν τους ικέτες. Από τη βέβηλη αυτή πράξη προκλήθηκε ‘άγος’ δηλαδή μεγάλο ανοσιούργημα, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι γνωστό ως "Κυλώνειο άγος". Οι Αθηναίοι που διέπραξαν τους φόνους των ικετών και οι οικογένειές τους θεωρήθηκαν "εναγείς και αλιτήριοι’»
δηλαδή μολυσμένοι και αμαρτωλοί, ενώ ο ίδιος ο Αλκμεωνίδης Μεγακλής εξορίστηκε. Αμέσως μετά από τα τραγικά αυτά γεγονότα στην Αθήνα ενέσκηψαν πολλές ασθένειες, οι οποίες θεωρήθηκαν ως τιμωρία της Θεάς ΑΘηνάς για το άγος, δηλαδή για τους φόνους των ικετών της.
Το Πανεπιστημιακό άσυλο προστατεύει τη διακίνηση των ιδεών. Αλλά ενίοτε προστατεύει και άτομα από τη κατάχρηση εξουσίας. Είναι λάθος ότι σήμερα η διακίνηση των ιδεών δεν κινδυνεύει. Η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών έχει νόημα να προστατεύεται στα πανεπιστήμια και στη δημοκρατία.
To πανεπιστημιακό άσυλο, όπως ισχύει έως σήμερα, καθιερώθηκε με το νόμο 1268 του 1982 και η σημασία του ήταν ιδιαίτερη για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα αφού απέβλεπε στην προστασία της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, στην πολυφωνία και στην ελεύθερη έκφραση των απόψεων από τον πολίτη εντός των ιδρυμάτων. Σήμερα, συνεχίζει και αποτελεί ένα προπύργιο της δημοκρατίας. Σύμφωνα με τον νόμο 1268/82, τρεις είναι οι περιπτώσεις άρσης του ασύλου: Το άσυλο αίρεται αυτοδικαίως όταν διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα και αδικήματα κατά της ζωής. Με
ομόφωνη απόφαση της επιτροπής ασύλου, που συνιστάται από τον πρύτανη, έναν εκπρόσωπο του διδακτικού προσωπικού και έναν εκπρόσωπο των φοιτητών (κάτι τέτοιο όμως στην ουσία δεν γίνεται ποτέ, αφού κανένας τους δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη για κάτι τέτοιο). Σε περίπτωση που δεν υπάρχει η παραπάνω ομοφωνία, συγκαλείται η Σύγκλητος, η οποία αποφασίζει μόνον με την ειδική πλειοψηφία των 2/3 των παρόντων μελών.
Το πανεπιστήμιο οφείλει να αποτελεί το χώρο εκείνο όπου η δημοκρατία μέσα από την παράμετρο της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και απόψεων θα είναι περισσότερο κατοχυρωμένη από οπουδήποτε αλλού. Και με βάση την άποψη ότι μέσα στο πανεπιστήμιο ο καθένας θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλής γιατί μόνο έτσι θα μπορεί να αναπτύξει ανεμπόδιστα τις δημιουργικές απόψεις του, οφείλουμε να προτείνουμε καταστήσουμε σαφές ότι είμαστε ενάντια σε οποιονδήποτε προσπαθήσει να καταργήσει το πανεπιστημιακό άσυλο.
Σωστό είναι η εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 1268/82, που αφορούν το πανεπιστημιακό άσυλο από την επιτροπή ασύλου και από την Σύγκλητο, διότι έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις όπου η επιτροπή φοβόταν να αναλάβει την ευθύνη άρσης του ασύλου υπό το βάρος της κατακραυγής από κάποιους ακροαριστερούς κύκλους. Διεύρυνση του φάσματος των λεγόμενων αυτόφωρων κακουργημάτων των οποίων η διάπραξη σε χώρο καλυπτόμενο από άσυλο επιτρέπει την άρση του, ώστε αυτά να περιλαμβάνουν και περιπτώσεις όπως διακεκριμένες φθορές, σωματικές βλάβες και
εμπρησμούς. Διότι, ο εμπρηστής, δεν προσπαθεί να εκφράσει τις διαφορετικές του απόψεις στον πανεπιστημιακό χώρο, όπου έχει το δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης ιδεών και απόψεων, αλλά καίει και καταστρέφει το πανεπιστήμιο. Αναβάθμιση της ασφάλειας των χώρων εντός των ιδρυμάτων με εγκατάσταση δυνατού ηλεκτρικού φωτισμού σε όλα τα τμήματα του ιδρύματος, με προσθήκη περιφράξεων σε μέρη όπου κάποιος μπορεί να εισέλθει ανενόχλητος αλλά και ηλεκτρονικών συναγερμών σε χώρους όπου φυλάσσονται υλικά μεγάλης αξίας π.χ. κέντρα
ηλεκτρονικών υπολογιστών, εργαστήρια, βιβλιοθήκες. Αύξηση του αριθμού των υπαλλήλων φύλαξης των πανεπιστημιακών χώρων.
Πολλοί λένε ότι ζούμε στην εποχή του οργασμού της άποψης. Στα ραδιόφωνα, στις τηλεοράσεις, στον τύπο, στο διαδίκτυο, μπορεί ο καθένας να γράψει και να πει ό,τι θέλει «εντός των νόμων». Ποια είναι αυτή άραγε η “επικίνδυνη” ιδέα η οποία θα διώκονταν και θα έχρηζε προστασίας από το πανεπιστημιακό άσυλο; Μα οι ιδέες των φοιτητών και πολιτών που διαδηλώνουν για την πραγματοποίησή τους. Δεν μπορεί στις συνελεύσεις, τα μαθήματα, τις εκδηλώσεις και τις πορείες των φοιτητών και πολιτών να παρευρίσκονται άτομα «επιτήρησης», γιατί όχι
μόνο δεν επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και γνώσεων αλλά αντίθετα εμποδίζεται και φτάνουμε σε πρακτικές χούντας!
Καλούμε τη Υπουργό, με την ευκαιρία του νέου νόμου για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, να θεσπίσει ανεξάρτητο όργανο, υπό την εποπτεία της, που θα ελέγχει όλα τα προσόντα των Καθηγητών και όλες τις παρανομίες… Θα μας βρει συμπαραστάτες στο έργο, προς την κατεύθυνση της πάταξης της φαυλοκρατίας, της διαφθοράς, της «διακομματικής συμμορίας», της οικογενειοκρατίας και του νεποτισμού στον χώρο της παιδείας.
Τέλος καλούμε τον Πρωθυπουργό να ξαναδεί το θέμα του Πανεπιστημιακού ασύλου», γιατί η εφαρμογή του νόμου στην πράξη πιθανά να έχει αποτέλεσμα ένα νέο Κυλώνειο άγος, με πολλά θύματα εκατέρωθεν!
Αντισταθείτε!
www.koutsoukos-anastasios.gr
