Οι απόψεις ενός... συνταξιούχου

Είμαι ένας συνταξιούχος κάτω των 60 ετών και για να πάρω τη σύνταξή μου δούλεψα 32 ολόκληρα χρόνια στον ιδιωτικό τομέα. Η περιουσία μου είναι το καθαρό μου μέτωπο γιατί δεν άπλωσα ποτέ το χέρι μου σε ξένα χρήματα (δηλ. σε μέλι) και θεωρώ ότι κανένας δεν μου τη χάρισε και μάλιστα την παίρνω όχι από το δημόσιο, αλλά από το ταμείο που δημιουργήσαμε οι εργαζόμενοι, δηλαδή παίρνω μόνο επικουρική.

Χθες με μεγάλη μου λύπη διαπίστωσα ότι από το μηνιαίο βοήθημά μου (έτσι λέγεται σε μας η επικουρική σύνταξη) των 1870 € μου αφαίρεσαν, μου άρπαξαν τα 289,50 €.

Και αναρρωτιέμαι ως ηλίθιος που τόσα χρόνια ήμουν και εγώ από τους ιδεολόγους, γιατί. Δεν πρόκειται βέβαια να απαντηθεί μέσα μου ποτέ αυτό το γιατί.

Είμαι ένας από αυτούς που το 1981 έκλαιγα, κυριολεκτικά, για να βγεί το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν συμμετείχα ποτέ σε οργάνωση παρά μόνο για ένα μικρό διάστημα στην ΠΑΣΚ.
Για να πείσω τότε τη συγχωρημένη μητέρα μου να ψηφίσει και αυτή τους κλεφτο - σοσιαλιστές (που να το ήξερα, οραματιστήκαμε τότε ένα άλλο κράτος τάχα από καθαρούς που ήρθαν να σώσουν την Ελλάδα από τους κλέφτες και βλέπουμε ότι αυτοί είναι επιστήμονες αρπακτικά) της αγόρασα ένα πράσινο φόρεμα, που αν θυμάμε καλά πρέπει να στοίχισε 6.000 δραχμές.

Ξέχωρα από όλα τα άλλα που σκέφτομαι, θα απαιτήσω με αίτησή μου προς το Κεντρικό ΠΑΣΟΚ την επιστροφή αυτών των χρημάτων, δηλ. σε ευρώ 17,61 συν τους τόκους 30 ετών γιατί αποδείχθηκαν χαμένα (και μάλιστα τότε τα είχα στερηθεί πολύ) και εκτός αυτού, νοιώθω τον εαυτό μου πολύ εξαπατημένο.

Θα απαιτήσω βέβαια και την είσπραξη των χρημάτων που τους λείπουν, να τα εισπράττουν από αυτούς που τόσα χρόνια κλέβουν και δεν τους έκαναν ακόμη τίποτε (μάλλον δεν θα τα απαιτήσουν ποτέ γιατί αν μιλήσουν αυτοί, θα αποδείξουν ότι τα πήραν και άλλοι πολλοί που δεν πάει ο νους μας και που τους έχουμε ακόμη για ...σοσιαλιστές).

Αναγνώστης