Με καθυστέρηση μεγαλύτερη του ενός χρόνου, οι ευρωπαϊκές αρχές αναγνώρισαν τελικά ότι είναι αναπόφευκτη η αναδιάρθρωση του χρέους ή τουλάχιστον ενός μέρους αυτού. Δεν έλειψαν οι πομπώδεις προτάσεις: όπως η απαίτηση ενός κομματιού του Παρθενώνα ως ενέχυρο, η οποία προωθήθηκε από τους Φινλανδούς. Μια πρόταση που πάει πακέτο με τον τίτλο που εμφανίστηκε στη γερμανική εφημερίδα Bild: "Πουλήστε τα νησιά σας, πτωχευμένοι Έλληνες!". Αυτό περί των πτωχευμένων Ελλήνων είναι μόνο μία από τις δημοφιλείς κοινοτοπίες στην Ευρώπη τους τελευταίους μήνες. Ας τις δούμε.
1. Οι Έλληνες δουλεύουν λίγο. Λάθος: οι Έλληνες πριν από την κρίση εργάζονταν κατά μέσο όρο 44,3 ώρες την εβδομάδα. Ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 41,7 ώρες, της Γερμανίας είναι 41 ώρες (σύμφωνα με την Eurostat), ενώ σύμφωνα με τη γαλλική τράπεζα Natixis, οι συνολικές ώρες εργασίας ανά εργαζόμενο είναι 2.119 στην Ελλάδα και 1.390 στη Γερμανία.
2. Οι Έλληνες είναι πάντα σε διακοπές. Λάθος: οι Έλληνες εργαζόμενοι έχουν 23 ημέρες διακοπών ανά έτος. Το ευρωπαϊκό ρεκόρ κατέχουν οι Γερμανοί: 30 ημέρες.
3. Οι Έλληνες έχουν πολύ υψηλές αποδοχές. Λάθος: Το μέσο επίπεδο των μισθών στην Ελλάδα είναι το 73% αυτού της ζώνης του ευρώ (και ένα τέταρτο των Ελλήνων εργαζομένων κερδίζουν λιγότερα από 750 ευρώ το μήνα). Οι δημόσιοι υπάλληλοι κερδίζουν περισσότερα από τους Ευρωπαίους ομολόγους τους, αλλά ακόμη και πριν από την κρίση, οι δάσκαλοι, για παράδειγμα, μετά από 15 χρόνια υπηρεσίας κέρδιζαν κατά μέσο όρο 40% λιγότερο από ό, τι στη Γερμανία (Πηγή: Rosa Luxemburg Stiftung).
4. Οι Έλληνες λαμβάνουν πλουσιοπάροχες συντάξεις και σε πολύ μικρή ηλικία. Λάθος δύο φορές: Οι άνδρες εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται στην ηλικία των 61,9 χρόνων κατά μέσο όρο. Στη Γερμανία στα 61,5 χρόνια. Οι υποτιθέμενες «χρυσές συντάξεις», λοιπόν, είναι οι εξής: κατά μέσο όρο 617 ευρώ το μήνα, που ισοδυναμεί με το 55% του μέσου όρου της ζώνης του ευρώ.
5. Στην Ελλάδα υπάρχει υπερβολική παρουσία του κράτους στην οικονομία. Λάθος: Πριν από την κρίση, μεταξύ 2000 και 2006, η σχέση μεταξύ δημόσιων δαπανών - ΑΕΠ είχε μειωθεί από 47% σε 43% και διατηρούνταν πάντα κάτω από το γερμανικό επίπεδο. Για να μην αναφέρουμε τη Σουηδία, όπου η σχέση μεταξύ δημόσιων δαπανών - ΑΕΠ τα τελευταία 10 χρόνια είναι συνεχώς μεταξύ 51% και 55%.
6. Οι Έλληνες μαγείρεψαν τα στατιστικά τους. Σωστό. Το έλλειμμα ήταν πάντα μεγαλύτερο από το όριο του 3% που ορίζει η Συνθήκη του Μάαστριχτ από το 1997 και μετά. Τα λογιστικά τεχνάσματα ήταν γνωστά ήδη από το 2004. Πώς και κανείς δεν είπε τίποτα; Επειδή βόλευε τα συμφέροντα της Γερμανίας και της Γαλλίας (ως εξαγωγείς και ως πιστωτές), να είναι η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ.
7. Η Ελλάδα δεν είναι ανταγωνιστική. Σωστό. Η Ελλάδα έχει εδώ και πολλά χρόνια ένα μεγάλο εμπορικό έλλειμμα, το οποίο το 2009 έφτασε στο 14% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας. Κρίμα που η πηγή του προβλήματος είναι (και) το ευρώ, το οποίο έχει μειώσει τους κινδύνους που συνδέονται με τη συναλλαγματική ισοτιμία μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών και εμπόδισε τις ανταγωνιστικές υποτιμήσεις, ενθαρρύνοντας έτσι τις εισαγωγές μεταποιημένων αγαθών από τη Γερμανία και παρακινώντας την εξειδίκευση σε υπηρεσίες που δεν προορίζονται στον εξαγωγικό τομέα.
8. Το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι πολύ υψηλό. Αληθές. Ξεπέρασε το 115% του ΑΕΠ το 2007 για να φθάσει στο 143% το 2010. Η απώτερη αιτία είναι το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου: όταν υπάρχει παρατεταμένη ανισορροπία αυτού του είδους, χρειάζεται κανείς να δανειστεί. Στην περίπτωση της Ελλάδας το έκανε το κράτος. Αλλά η πρόσφατη απότομη αύξηση του χρέους οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε κερδοσκοπικές πιέσεις, η ευθύνη για τις οποίες βρίσκεται κυρίως στην κακή διαχείριση της κατάστασης από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα.
9. Η Ελλάδα πρέπει να εξοικονομήσει περισσότερα. Λάθος. Λόγω των μέτρων λιτότητας που ελήφθησαν το 2010, το εισόδημα των Ελλήνων μειώθηκε κατά μέσο όρο κατά 20%. Έτσι, αναρωτιέται κανείς γιατί το δημόσιο χρέος συνέχισε να αυξάνεται. Η απάντηση είναι απλή: επειδή - λόγω ακριβώς των μέτρων λιτότητας - υπήρξε μια κατάρρευση της εγχώριας ζήτησης (-18% το Μάρτιο του 2011 σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα), και επομένως και της οικονομίας (65 χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν κηρύξει πτώχευση), και βεβαίως και των φορολογικών εσόδων για το κράτος (-1,2 δις. ευρώ φέτος σε σχέση με τις προβλέψεις).
10. Η ιδιωτικοποιήσεις μπορεί να είναι μια λύση. Λάθος. Όταν πουλάς από ανάγκη πουλάς στην τιμή που θέλει ο αγοραστής και τώρα είναι δύσκολο να βρεθούν αγοραστές που να αγοράσουν σε λογικές τιμές και όχι ξεπουλήματος. Επιπλέον, όταν το κράτος πωλεί κερδοφόρες επιχειρήσεις, αποποιείται για πάντα τα σχετικά έσοδά τους.
http://center24.blogspot.com/
