Ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος, ως πρώην διοικητής της CIA, θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει διαδραματίσει έναν τέτοιο ρόλο, αν δεν είχε… προϊστάμενο τον Ρόναλντ Ρίγκαν. Τον Πρόεδρο που κέρδισε αναίμακτα τον Ψυχρό Πόλεμο, και είδε τον υπαρκτό σοσιαλισμό να γκρεμίζεται.
Ο Λίντον Τζόνσον, ήταν ο «κομματικός» που χρειαζόταν ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, προκειμένου να συσπειρώσει τους Δημοκρατικούς, και να επικρατήσει, έστω και οριακά του Ρίτσαρντ Νίξον, στις εκλογές που άνοιξαν την πόρτα του Λευκού Οίκου για τον μύθο του Κάμελοτ. Αν μάλιστα θυμηθούμε τις αποκαλύψεις για τις υποψίες που είχε η Τζάκι Κένεντι Ωνάση, ότι ο Αντιπρόεδρος από το Τέξας βρισκόταν πίσω από τη δολοφονία του συζύγου της, ο ρόλος του Λίντον Τζόνσον προσλαμβάνει μυθολογική διάσταση.
Ο Αλ Γκορ, ήλπιζε ότι θα γινόταν ο επόμενος Μπιλ Κλίντον. Το 2000, η πλειοψηφία των Αμερικανών τον πίστεψε και του έδωσε τη νίκη απέναντι στον Τζορτζ Μπους τον νεώτερο. Μόνο που αυτό συνέβη στη λαϊκή ψήφο, και όχι στους εκλέκτορες. Με αποτέλεσμα, σε μια εκλογική νύχτα που πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για το τι συνέβη στη Φλόριντα, η οποία και έδωσε τελικά τη νίκη στον Μπους, ο Αλ Γκορ να ηττηθεί. Και έκτοτε, να ασχολείται με τον περιβαλλοντικό εφιάλτη τον οποίο βιώνει η ανθρωπότητα.
Ίσως μονάχα ο Ντικ Τσέινι θα διεκδικούσε για τον εαυτό του τον χαρακτηρισμό του Πρώτου Αντιπροέδρου. Ο σχεδιασμός, η στρατηγική και η υλοποίηση των πολιτικών πρωτοβουλιών της 8ετίας Μπους άλλωστε, πιστώθηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά στον ίδιο. Υπήρξε το μυαλό πίσω από την εικόνα. Και ο εμπνευστής των επιθετικών πολέμων των Ηνωμένων Πολιτειών στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, σε μια προσπάθεια να εξάγει μια κρίση που ακόμη έμοιαζε μακρινή. Αλλά ο Ντικ Τσέινι την έβλεπε να έρχεται.
Ο πρώην Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ εκδίδει βιβλίο με τα απομνημονεύματά του, ή μάλλον τη δική του οπτική στην οκταετία του φόβου, από το 2000 μέχρι και το 2008, που έμελλε να αφαιρέσει οριστικά από τις ψυχές των κοινωνιών, το αίσθημα ασφάλειας.
Τα όσα λέει ο Τσέινι στο βιβλίο του, προκάλεσαν ήδη σοβαρές αντιδράσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κυρίως στους κόλπους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, με τον Κόλιν Πάουελ να είναι ο πιο σφοδρός επικριτής του Ντικ Τσέινι, ενδεχομένως και για λογαριασμό της Κοντολίζα Ράις, την οποία επίσης ο πρώην Αντιπρόεδρος απαξιώνει.
Εκείνο ωστόσο που ενόχλησε το σύνολο της αμερικανικής κοινωνίας, είναι η απροθυμία του Τσέινι να αναγνωρίσει λάθη που έκανε, και επομένως να επιδιώξει να απολογηθεί γι’ αυτά. Ακόμη και τη μεθοδολογία… βασανιστηρίων του εικονικού πνιγμού, συνεχίζει να την υπερασπίζεται, και να υπεραμύνεται της χρησιμότητάς της.
Δεν θα περίμενε βέβαια κανείς κάτι λιγότερο, από έναν πολιτικό που βρέθηκε όσο ακριβώς χρειαζόταν πίσω από τις κουρτίνες. Για να κινεί τα νήματα. Και να κάνει… τη δουλειά του.
http://www.statesmen.gr/
