Κοιτώντας γύρω μας, στη χώρα που ζούμε, αλλά και ανατρέχοντας στα παιδικά κι εφηβικά μας χρόνια, στα ακούσματά μας, τις εμπειρίες μας, τις αρχές με τις οποίες γαλουχηθήκαμε εμείς, οι προηγούμενες αλλά και οι επόμενες γενιές, αντιλαμβανόμαστε πως η αντίληψη που έχουμε για όλα αυτά είναι ότι δεν είναι έννοιες αυθύπαρκτες αλλά προσδιορίζονται κάθε φορά από το μικροσυμφέρον μας, τα συντεχνιακά μας συμφέροντα, την κοντόφθαλμη θεώρηση των πραγμάτων, την έλλειψη/αποφυγή σχεδιασμού, την αρχομανία κάποιων και τη φυγοπονία άλλων.
Στην περίπτωση της ανώτερης-ανώτατης (ή όπως αλλιώς θέλετε) εκπαίδευσης, όπως και σε άλλους τομείς στη χώρα μας, οι πρακτικές αυτές εφαρμόστηκαν αποκλειστικά, με αποτέλεσμα
να δημιουργηθεί αυτό το χάος που σήμερα ονομάζεται "ενιαία ανώτατη εκπαίδευση": προκειμένου να ικανοποιηθεί η απάιτηση κάποιων να γίνουν καθηγητές, πρόεδροι κτλ. και προκειμένου να έχει ο καθένας το «δικό του μαγαζάκι», προκειμένου να "αναπτυχθούν" και να"αναβαθμιστούν" περιοχές της περιφέρειας, προκειμένου όλοι οι απόφοιτοι λυκείου να "περάσουν σε κάποια σχολή" (ώστε να πάρουν αναβολή από το στρατό, να λένε πως είναι φοιτητές, να μην καταγράφονται ως άνεργοι) γέμισε κάθε γωνιά την Ελλάδας με "πανεπιστημιακά" τμήματα και σχολές ΤΕΙ χωρίς φυσικά καμιά οργάνωση, χωρίς καμιά πραγματική ανάγκη, χωρίς υποδομές, χωρίς διδάσκοντες, χωρίς πολλές φορές σπουδαστές αλλά –φευ- και χωρίς προοπτικές...
Πολυκατοικίες βαφτίστηκαν πανεπιστημιακοί χώροι, σχολικές αίθουσες διδασκαλίας βαφτίστηκαν εργαστήρια, απόφοιτοι πανεπιστημίου ή ακόμα και τεχνικών σχολών βαφτίστηκαν "καθηγητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης / πανεπιστημιακοί". Χιλιάδες αποφοίτων λυκείου, με γνωστικό υπόβαθρο γυμνασίου, όχι μόνο αποφοίτησαν, αλλάβαφτίστηκαν "φοιτητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης", ανεξάρτητα του αν στις πανελλήνιες εξετάσεις το μόνο που κατάφεραν ήταν να γράψουν κάτι περισσότερο από το όνομά τους.
Κι όλοι ήταν χαρούμενοι, όλοι ήταν βολεμένοι!
Με τα "βαφτίσια".
Γιατί τα "βαφτίσια" είναι εύκολα: δεν απαιτούν ούτε κόπο, ούτε χρήμα, ενώ σου δίνουν την επίφαση της αναβάθμισης, της καταξίωσης, όλη την τιμή και όλη τη δόξα.
Κι ας οδηγούν στον παραλογισμό του να έχουμε περισσότερα "πανεπιστήμια" από τη Γαλλία (η Αγγλία είναι εκτός συναγωνισμού γιατί εκεί η εκπαίδευση είναι καθαρά μια βιομηχανία εισρόής συναλλάγματος). Κι ας έχουμε το παράλογο να υπάρχουν τρεις (!!!) βαθμίδες μεταλυκειακής εκπαίδευσης (ΙΕΚ, ΤΕΙ, Πανεπιστήμια/Πολυτεχνεία), εκατοντάδες σχολές και δεκάδες χιλιάδες σπουδαστές/φοιτητές σε τεχνολογικούς/βιομηχανικούς τομείς, ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ!!!
Κι επειδή όλα αυτά οδηγούν σε αδιέξοδα, κι επειδή πιέσεις για νέα βαφτίσια πάντα υπάρχουν, κι επειδή τα βαφτίσια πάντα δίνουν -προσωρινά- μια νέα πνοή στα πράγματα, όποτε φτάναμε σε τέλμα βαφτίζαμε!
Έτσι βαφτίσαμε τα ΚΑΤΕΕ ΤΕΙ, και τα ΤΕΙ ΑΤΕΙ/πανεπιστήμια: Αλλάζοντας ταμπέλες.
Έχοντας χρόνια διδακτικής εμπειρίας, σε ΤΕΙ και ΑΕΙ, σε προπτυχιακά αλλά και μεταπτυχιακά, έχω δει από κοντά που οδήγησε αυτή η κατάσταση. Το λογικά αναμενόμενο συμπέρασμα, που διαπιστώνεται και στην πράξη, είναι ότι με τέτοια βαφτίσια ΔΕΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΒΑΦΤΙΖΟΜΕΝΟ ΑΛΛΑ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙΣ!
Βαφτίζοντας Πανεπιστήμιο ένα ΤΕΙ που δε θα έπρεπε να είναι ούτε καν ΙΕΚ, δεν το κάνεις πανεπιστήμιο, αλλά υποβαθμίζεις αυτό που λέμε "ελληνικό πανεπιστήμιο".
Τα προγράμματα σπουδών, που προβλέπονται σε κάθε σχολή, δε μπορούν στην πράξη να εφαρμοστούν λόγω πολύ χαμηλού επιπέδου των φοιτητών και λόγω έλλεψης υλικοτεχνικών υποδομών: Πολλά μαθήματα σε ΤΕΙ είναι -αναγκαστικά- επιπέδου λυκείου και πολλά μεταπτυχιακά μαθήματα είναι προπτυχιακού επιπέδου, πρώτων ετών.
Και βέβαια υπάρχουν και εξαιρετικές σχολές στα ΤΕΙ (που αδικούνται) και βέβαια υπάρχουν και ικανότατοι σπουδαστές/φοιτητές (που αδικούνται) σε σχολές ανίκανες να τους παρεχουν αυτά που θα έπρεπε. Αλλά είναι εξαιρέσεις. Και οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Τόσα χρόνια στο χώρο αυτό δε μπόρεσα να αντιληφθώ την ανάγκη ύπαρξης των ΤΕΙ στη χώρα μας. Δε μπόρεσα να φανταστώ το οργανόγραμμα μιας επιχείρησης που να διακρίνει τα καθήκοντα των μηχανικών από αυτά των τεχνολόγων. Αν μπορέσει κάποιος να το κάνει, με συγκεκριμένα παραδείγματα, ας μου το πει κι εμένα. Θα του είμαι ευγνώμων.
Προφανώς, οι περισσότερες από τις σχολές των ΤΕΙ πρέπει να καταργηθούν, όπως και πάρα πολλές πανεπιστημιακές σχολές. Για τους ήδη απόφοιτους, θα μπορούσε να δοθεί η δυνατότητα, με κάποια επιπλέον μαθήματα με καθεστώς part-time να πάρουν πτυχίο/δίπλωμα από μια πανεπιστημιακή/πολυτεχνική σχολή, εφόσον το επιθυμούν και εφόσον μπορούν. Θα μπορούσαν να προταθούν πολλές άλλες λύσεις. Το ζητούμενο είναι ο παραλογισμός αυτός να σταματήσει όσο το δυνατό συντομότερα.
Επί της ουσίας, αυτό που συντηρεί αυτή την άρρωστη κατάσταση είναι ένα φαινόμενο που καταδεικνύει τα σαθρά θεμέλεια της κοινωνίας μας: η απαξίωση της γνώσης.
Το γεγονός ότι η γνώση και η ικανότητα είναι απαξιωμένες, μας οδηγούν να μην αναζητούμε
τη μόρφωση, την εκπαίδευση, το μέγιστο, αλλά το εύκολο, το "εφετζίδικο". "Κι έχει ο Θεός"...
Αναγνώστης
