Πιο ανθεκτικά στα φάρμακα τα ποντίκια της Ευρώπης, λόγω... παγκοσμιοποίησης

Η παγκοσμιοποίηση και η μετανάστευση που τη συνοδεύει, δεν έχει επιπτώσεις μόνο στις ανθρώπινες κοινωνίες, αλλά και σε αυτές των... ποντικών.

Μια νέα επιστημονική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οικιακά ποντίκια στην EE έχουν αναπτύξει αντίσταση ακόμα και στα πιο ισχυρά ποντικοφάρμακα, καθώς έχουν εμφανίσει νέα γενετικά χαρακτηριστικά μετά τη διασταύρωσή τους με ποντίκια από την Αφρική, που διέσχισαν την Μεσόγειο και αποτελούν ένα πολύ διαφορετικό είδος από τα ευρωπαϊκά.

Όπως αναφέρεται στο BBC, οι ερευνητές με επικεφαλής τον καθηγητή Μάικλ Κον του πανεπιστημίου Ράις του Χιούστον διαπίστωσαν ότι το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα έντονο στην Ισπανία (κατ' εξοχήν «πύλη εισόδου» από τη βόρεια Αφρική) και στη Γερμανία.

Τα ευρωπαϊκά ποντίκια είχαν διαχωριστεί εξελικτικά από τα βορειοαφρικανικά πριν από τουλάχιστον 1,5 εκατομμύριο χρόνια, όμως τώρα διασταυρώθηκαν εκ νέου οι δρόμοι τους χάρη στο άνοιγμα των συνόρων.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυτού του είδους η «οριζόντια» γενετική ανταλλαγή (μεταφορά γονιδίων) ανάμεσα σε διαφορετικά είδη ποντικιών -που οδηγεί σε ταχύτατη εξελικτική μεταβολή και παρέχει ανθεκτικότητα στα φάρμακα- είναι πολύ ασυνήθιστη και συνήθως συναντάται στα φυτά και τα βακτήρια, αλλά σπάνια στα ζώα.

Οι ερευνητές ανησυχούν ότι αυτή η εξέλιξη μπορεί να οδηγήσει σε νέες γενιές σούπερ-τρωκτικών, ανθεκτικών σε κάθε φαρμακευτικό και χημικό έλεγχο.

Η βαρφαρίνη, ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο στην ιατρική φάρμακο κατά των θρομβώσεων του αίματος, έχει χρησιμοποιηθεί από τη δεκαετία του 1950 κατά των ποντικιών, καθώς σε μεγάλες ποσότητες προκαλεί εσωτερική αιμορραγία.

Όμως σταδιακά τα ποντίκια και οι αρουραίοι σε διάφορα μέρη του κόσμου έχουν αποκτήσει ανθεκτικότητα στη συγκεκριμένη ουσία και τώρα, στην Ευρώπη ειδικότερα, η γενετική ανταλλαγή φαίνεται να αυξάνει αυτή την «ανοσία».

Οι επιστήμονες δεν είναι βέβαιοι πότε έλαβε χώρα η πρώτη γενετική ανταλλαγή ανάμεσα στα ευρωπαϊκά και τα αφρικανικά ποντίκια, αλλά θεωρούν δεδομένο ότι η μεταφορά γονιδίων από τα δεύτερα στα πρώτα είχε ευεργετικό -για τα τελευταία- αποτέλεσμα μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Αυτά τα «υβριδικά» ποντίκια εξωτερικά δεν διαφέρουν σχεδόν καθόλου από τα αμιγώς ευρωπαϊκά, όμως ο γενετικός κώδικάς τους είναι κατάλληλα «εξοπλισμένος» κατά των ποντικοφαρμάκων, σε σημείο που ορισμένοι επιστήμονες φοβούνται ότι μελλοντικά μπορεί να χαθεί σχεδόν κάθε δυνατότητα ελέγχου των πληθυσμών τους.

Οι ανησυχίες αυξάνονται από το γεγονός ότι, πέρα από την Αφρική, μόνο στην Νοτιοανατολική Ασία υπάρχουν 64 είδη τρωκτικών και πολλά από αυτά είναι πιθανό ότι έχουν ήδη φτάσει στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του πλανήτη, με αποτέλεσμα οι πιο «εξωτικές» επιμιξίες να οδηγούν σε νέο πιο πολύπλοκο «ανακάτεμα» του γενετικού υλικού και άρα σε δυνητικά ακόμα μεγαλύτερη ανθεκτικότητα.