Κάνουμε τις ανάλογες κινήσεις για να δέσουμε το σκάφος, αλλά αυτό ήταν αδύνατο, γιατί στο λιμάνι που είναι καταφύγιο, ήταν γεμάτο λουόμενους.
Για να μην δημιουργήσουμε αναταραχή, βγήκαμε πάλι έξω για να πάμε να δέσουμε στην παραλία μακριά από λουόμενους.
Λόγω όμως του μεγάλου κυματισμού δεν ήταν εφικτό με τίποτε.
Γυρίζουμε πάλι στο λιμάνι γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει κάτι άλλο, εκτός από το να δέσουμε εκεί.
Μπαίνοντας ξανά μέσα, και μετά από τις ανάλογες, προσεκτικές κινήσεις, να δέσουμε, λόγω των λουόμενων, που είχαν καταλάβει το υγρό στοιχείο, μας έβαλε κάποια κυρία τις φωνές πως «εδώ είναι παραλία και όχι λιμάνι», και όταν της απάντησα πως είναι στα χαρτιά ΛΙΜΕΝΙΚΟ-ΑΛΙΕΥΤΙΚΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ, η απάντηση ήταν να πάω να ρωτήσω τον Δήμαρχο του Χορευτού.
Επειδή δεν ήθελα να χαλάσω την Κυριακή μου, και να «τα πάρω στο κρανίο» που λένε οι νέοι, γύρισα με το σκάφος στο λιμάνι του Αγιοκάμπου, μετά από άλλη 1 ώρα και 35 λεπτά με αρκετό κυματισμό. Μήπως μπορεί να μας απαντήσει ο κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ, (όπως μας ανέφερε η κυρία πως ξέρει πολύ καλά), τι είναι το λιμάνι του Χορευτού για να ξέρουμε και εμείς και να μην χαλάμε 3,30 ώρες καύσιμα για να ξαναέρθουμε να σας τιμήσουμε και την περιοχή.
Αναγνώστης
