του Γιάννη Δαραβίγκα
Σε λίγες εβδομάδες θα εισαχθεί για ψήφιση στο Κοινοβούλιο, το νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά. Η φιλοσοφία του νομοσχεδίου στηρίζεται στην...πεπαλαιωμένη αντίληψη, της δεκαετίας του ΄70, για την ελευθερία της αυτοπροσβολής, δηλαδή στην ελευθερία του ατόμου να βλάπτει τον εαυτό του.
Με το παραπάνω σκεπτικό, θα επιτραπεί δια νόμου η ελεύθερη χρήση ΚΑΘΕ είδους ναρκωτικής ουσίας.
Δυστυχώς, το υπουργείο Δικαιοσύνης στηρίχθηκε και στην αντίληψη του πρωθυπουργού, για την καλλιέργεια χασίς σε κήπους και μπαλκόνια. Αλλά έκανε ένα βήμα επιπλέον προς την καταστροφή. ΟΛΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ.
Δεν μπήκαν στον κόπο οι συντάκτες του νομοσχεδίου, να ενημερωθούν για τις επιπτώσεις από την αποποινικοποίηση της χρήσεως των ναρκωτικών (του χασίς), σε χώρες όπως η Ολλανδία και η Ισπανία. Αν το έκαναν θα ήξεραν ότι η χρήση ναρκωτικών από τη νεολαία, φθάνει σε ποσοστό μέχρι και 35%. Ίσως κάποιος να διερωτηθεί αν, σε χώρες όπου η χρήση ναρκωτικών τιμωρείται από το νόμο, τα ποσοστά των χρηστών είναι μικρότερα. Η απάντηση είναι καταφατική. Επομένως, ποιο θα μπορούσε να είναι το όφελος από την αποποινικοποίηση της χρήσεως; Η αποσυμφόρηση των φυλακών και τα κέρδη που θα έχουν όσοι παράγουν και διακινούν ναρκωτικά. Το πρώτο «όφελος» είναι αυταπόδεικτο. Το δεύτερο προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για την Τοξικομανία. Η Ολλανδία, είναι σήμερα, η χώρα με την μεγαλύτερη παραγωγή χασίς στην Ευρώπη και τα κέρδη, παραγωγών και διακινητών είναι τεράστια. Ο νοών νοείτω.
Είναι βέβαιο ότι τα ναρκωτικά ήταν, είναι και δυστυχώς θα εξακολουθούν να είναι πηγή προβλημάτων που πλήττουν την Υγεία αλλά και την κοινωνία. Οι προσπάθειες από οργανωμένα κράτη, με διαφορετικά πολιτικά και κοινωνικά συστήματα, να ελέγξουν την διακίνηση και την χρήση τους, με ποικίλες μεθόδους, δεν έχουν δώσει ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Από την σχεδόν ελεύθερη κυκλοφορία τους και την αποποινικοποίηση της χρήσης τους, στην Ολλανδία, Ισπανία κλπ, μέχρι την αυστηρή καταστολή όπως η Αμερική, και διάφορα μουσουλμανικά κράτη, η χρήση ναρκωτικών ουσιών αποτελεί άλυτο πρόβλημα.
Τρία στοιχεία
Ο λόγος αποτυχίας των διαφόρων μεθόδων αντιμετώπισης των ναρκωτικών οφείλεται στην αδυναμία της ταυτόχρονης και από κοινού αντιμετώπισης των τριών στοιχείων, που η «συνάντησή» τους δημιουργεί τον χρήστη: ο άνθρωπος, η ουσία και η δεδομένη συγκυρία.
Ο άνθρωπος από την φύση του ρέπει σε διαφόρων ειδών εξαρτήσεις, όπως παραδείγματος χάριν το αλκοόλ, ο καπνός, τα τυχερά παιχνίδια, τα τελευταία χρόνια μάλιστα έχουμε την εξάρτηση των νέων και από το διαδίκτυο, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια κλπ. Συνεπώς η μέριμνα της πολιτείας θα πρέπει να στραφεί πρωτίστως στην πρόληψη, που όλοι μας ακούμε κάθε τόσο με μορφή προεκλογικών υποσχέσεων, αλλά δεν βλέπουμε ως μετεκλογική πράξη.
Οι ουσίες, που κατά κανόνα βρίσκονται στην φύση, αλλά και διάφορες χημικές συνθέσεις, θα υπάρχουν πάντα. Είναι κατά συνέπεια ηλίου φαεινότερο, ότι επιβάλλεται να είναι δύσκολα προσπελάσιμες, με την μείωση της διαθεσιμότητας, που κυρίως επιτυγχάνεται με την καταστολή. Όσο μεγαλύτερη είναι η διαθεσιμότητα σε οποιοδήποτε είδος, αναπόφευκτα οδηγεί στην αύξηση της κυκλοφορίας του.
Η δεδομένη συγκυρία. Αρχίζοντας από μία στιγμή αδυναμίας, απογοήτευσης, ακόμη και οργής και φθάνοντας μέχρι την περιέργεια, είναι πολλές οι περιστάσεις που ενδέχεται να έχουν καθοριστικό ρόλο στην εμπλοκή ενός ατόμου, κυρίως νεαρής ηλικίας, με τα ναρκωτικά.
Με δεδομένο ότι η αποποινικοποίηση της χρήσεως ναρκωτικών, θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των χρηστών, οι βουλευτές που θα κληθούν να αποφασίσουν για την τύχη του νομοσχεδίου, πρέπει να σκεφθούν ως γονείς και να αποφασίσουν απαλλαγμένοι από τα δεσμά της κομματικής πειθαρχείας. Σε αντίθετη περίπτωση, η ευθύνη τους θα είναι προσωπική και όχι κομματική.
