(Ζω σε μια χώρα όπου...) . Όμως υπάρχει και μια δεύτερη όψη του νομίσματος που αντικατοπτρίζει ένα πολύ μεγαλό ποσοστό της χώρας μας και δείχνει το μερίδιο της ευθύνης μας. Σαφώς δεν δικαιολογεί τα μέτρα που λαμβάνονται "για το καλό μας" όμως......
Ζω σε μια χώρα όπου:
1) Τόσα χρόνια όλοι βαζαμε μέσο (ή πολύ θα το θέλαμε να...) να βολευτούμε στο Δημόσιο λαμβάνοντας μισθό δυσανάλογο με την προσφορά μας. Οι κάτοικοι της υπογράφανε
συμβάσεις ορισμένου χρόνου και μετα απαιτούσαν να μονιμοποιηθούν.
2) Τόσα χρόνια όλοι ξεπουλούσαμε την ψήφο μας σε αυτούς που μας φέρανε σε αυτήν την κατάσταση επειδή πιστεύαμε στις προεκλογικές τους υποσχέσεις.
3) Τόσα χρόνια ζούσαμε πάνω από τις οικονομικές μας δυνατότητες με διακοποδάνεια και ξενόφερτα Cayenne
4) Το πανεπιστημιακό άσυλο έχασε κάθε λόγο ύπαρξης, γιατί το καταντήσαμε άσυλο ασυδοσίας. Όπου οι ίδιοι που φωνάζανε για τα περιορισμένα χρήματα για την παιδεία, προβαίνανε σε καταστροφές κάθε 17Ν καταστρέφοντας αυτά τα λίγα που είχαμε, ζητώντας μετά κι άλλη χρηματοδότηση. Όπου υπό το μανδύα του ασύλου επιτρέπαμε κάθε είδους κακοποιό στοιχείο να κρύβετε μετά από καταστροφές και ποινικές πράξεις. Όπου μια μερίδα ελάχιστων ατόμων κρατούσε όμηρο την Κυβέρνηση με εργαλείο
μια χούφτα παράνομους μετανάστες (ασχέτως αν διαφωνεί ή συμφωνεί κανεις με τα αιτήματά τους.). (Γι' αυτό και είμαι απόλυτα σύμφωνος με την κατάργησή του έτσι όπως είναι).
5) Οι κάτοικοί της μεγαλώσανε με την έννοια της συντροφικότητας αλλά όχι με την έννοια της ανιδιωτελούς προσφοράς. Διότι όλοι απαιτούμε από το κράτος αλλά κανείς δεν
είναι διατεθειμένος να δώσει. Διότι το δίπολο Δικαιώματα-Υποχρεώσεις δεν έχει κατευθύνσεις (κάλυψε τα δικαιώματά μου για να είμαι εντάξει στις υποχρώσεις μου) αλλά
απαιτεί ταυτόχρονη εφαρμογή του από όλους
6) Όλοι θέλουμε να μειωθεί ο στρατός αλλά όλοι ξεσηκώνονται όταν κλείνει το στρατόπεδο της περιοχής τους (βλ. πχ. ΣΕΤΗΛ). Όπου κανείς δεν πρότεινε αντί για θητεία να
υπάρχει κοινωνική εθελοντική προσφορά (στο εξωτερικό που γίνεται είναι όλοι χαζοί).
7) Ακόμα και σε περίοδο κρίσης ο καθένας κοιτάει την τάξη του (βλ. ταξί, Νταλικέριδες κλπ) και την πάρτι του. Διότι αφού εγώ έχω πρόβλημα να μην αφήσω τους τουρίστες να
πάνε στα νησιά για να έχουν πρόβλημα και οι γείτονες (ευτυχώς που το κίνημα των αγανακτησμένων έδειξε ότι υπάρχει ελπίδα)
8) Το παραμυθάκι μας αρέσει ΑΝ μας συμφέρει. Διότι ακόμα κι αν υπάρχουν πετρέλαια θα μπορέσουμε να τα εκμεταλλευτούμε με κέρδος ύστερα πό 10 χρόνια (αλλά το
πρόβλημα το έχουμε τώρα), ακόμα και αν δικαιούμαστε αποζημιωσεις θα τις πάρουμε μετά από χρόνια (αλλά το πρόβλημα το έχουμε τώρα), ακόμα κι αν αρνηθούμε τα χρέη μας χωρίς αλλαγή νοοτροπίας και λειτουργίας θα επανέλθουμε εδώ. Αλλά τα μέτρα (φταίμε δε φταίμε) πρέπει να παρθούν ΤΩΡΑ. (ξεκαθαρίζω ότι είμαι υπέρ της λήψης μέτρων όμως όχι στην έκταση και στη μορφή που μας την επιβάλλουν)
9) Οι ίδιοι που διαμαρτύρονται για το ζοφερό τους μέλλον ή είναι στις παραλίες και αδιαφορούν είναι οι ίδιοι που κατστρέφουν δημόσια και ιδιωτική περιουσία (απαιτώντας
μετά την αντικατάστασή της) επειδή η ομάδα τους έπεσε κατηγορία ή ο πρόεδρος δεν έκανε μεταγραφές ή... ή... ή....
10) Εν τέλει θέλουμε να γλιτώσουμε χωρίς να σπάσουμε αυγά. Διότι πολλοί οικονομολόγοι έχουμε μαζευτεί αλλά κανείς δεν προτείνει ρεαλιστικό εναλλακτικό σχέδιο. Διότι
ενώ όλοι ξέρουμε ότι το κράτος είναι ανίκανο και η κυβέρνηση υπηρετεί ξένα συμφέροντα, συνεχίζουμε να απαιτούμε από το κράτος να κάνει την αρχή.
Μήπως να κοιταχτούμε στον Καθρέφτη;
Αναγνώστης
Ζω σε μια χώρα όπου:
1) Τόσα χρόνια όλοι βαζαμε μέσο (ή πολύ θα το θέλαμε να...) να βολευτούμε στο Δημόσιο λαμβάνοντας μισθό δυσανάλογο με την προσφορά μας. Οι κάτοικοι της υπογράφανε
συμβάσεις ορισμένου χρόνου και μετα απαιτούσαν να μονιμοποιηθούν.
2) Τόσα χρόνια όλοι ξεπουλούσαμε την ψήφο μας σε αυτούς που μας φέρανε σε αυτήν την κατάσταση επειδή πιστεύαμε στις προεκλογικές τους υποσχέσεις.
3) Τόσα χρόνια ζούσαμε πάνω από τις οικονομικές μας δυνατότητες με διακοποδάνεια και ξενόφερτα Cayenne
4) Το πανεπιστημιακό άσυλο έχασε κάθε λόγο ύπαρξης, γιατί το καταντήσαμε άσυλο ασυδοσίας. Όπου οι ίδιοι που φωνάζανε για τα περιορισμένα χρήματα για την παιδεία, προβαίνανε σε καταστροφές κάθε 17Ν καταστρέφοντας αυτά τα λίγα που είχαμε, ζητώντας μετά κι άλλη χρηματοδότηση. Όπου υπό το μανδύα του ασύλου επιτρέπαμε κάθε είδους κακοποιό στοιχείο να κρύβετε μετά από καταστροφές και ποινικές πράξεις. Όπου μια μερίδα ελάχιστων ατόμων κρατούσε όμηρο την Κυβέρνηση με εργαλείο
μια χούφτα παράνομους μετανάστες (ασχέτως αν διαφωνεί ή συμφωνεί κανεις με τα αιτήματά τους.). (Γι' αυτό και είμαι απόλυτα σύμφωνος με την κατάργησή του έτσι όπως είναι).
5) Οι κάτοικοί της μεγαλώσανε με την έννοια της συντροφικότητας αλλά όχι με την έννοια της ανιδιωτελούς προσφοράς. Διότι όλοι απαιτούμε από το κράτος αλλά κανείς δεν
είναι διατεθειμένος να δώσει. Διότι το δίπολο Δικαιώματα-Υποχρεώσεις δεν έχει κατευθύνσεις (κάλυψε τα δικαιώματά μου για να είμαι εντάξει στις υποχρώσεις μου) αλλά
απαιτεί ταυτόχρονη εφαρμογή του από όλους
6) Όλοι θέλουμε να μειωθεί ο στρατός αλλά όλοι ξεσηκώνονται όταν κλείνει το στρατόπεδο της περιοχής τους (βλ. πχ. ΣΕΤΗΛ). Όπου κανείς δεν πρότεινε αντί για θητεία να
υπάρχει κοινωνική εθελοντική προσφορά (στο εξωτερικό που γίνεται είναι όλοι χαζοί).
7) Ακόμα και σε περίοδο κρίσης ο καθένας κοιτάει την τάξη του (βλ. ταξί, Νταλικέριδες κλπ) και την πάρτι του. Διότι αφού εγώ έχω πρόβλημα να μην αφήσω τους τουρίστες να
πάνε στα νησιά για να έχουν πρόβλημα και οι γείτονες (ευτυχώς που το κίνημα των αγανακτησμένων έδειξε ότι υπάρχει ελπίδα)
8) Το παραμυθάκι μας αρέσει ΑΝ μας συμφέρει. Διότι ακόμα κι αν υπάρχουν πετρέλαια θα μπορέσουμε να τα εκμεταλλευτούμε με κέρδος ύστερα πό 10 χρόνια (αλλά το
πρόβλημα το έχουμε τώρα), ακόμα και αν δικαιούμαστε αποζημιωσεις θα τις πάρουμε μετά από χρόνια (αλλά το πρόβλημα το έχουμε τώρα), ακόμα κι αν αρνηθούμε τα χρέη μας χωρίς αλλαγή νοοτροπίας και λειτουργίας θα επανέλθουμε εδώ. Αλλά τα μέτρα (φταίμε δε φταίμε) πρέπει να παρθούν ΤΩΡΑ. (ξεκαθαρίζω ότι είμαι υπέρ της λήψης μέτρων όμως όχι στην έκταση και στη μορφή που μας την επιβάλλουν)
9) Οι ίδιοι που διαμαρτύρονται για το ζοφερό τους μέλλον ή είναι στις παραλίες και αδιαφορούν είναι οι ίδιοι που κατστρέφουν δημόσια και ιδιωτική περιουσία (απαιτώντας
μετά την αντικατάστασή της) επειδή η ομάδα τους έπεσε κατηγορία ή ο πρόεδρος δεν έκανε μεταγραφές ή... ή... ή....
10) Εν τέλει θέλουμε να γλιτώσουμε χωρίς να σπάσουμε αυγά. Διότι πολλοί οικονομολόγοι έχουμε μαζευτεί αλλά κανείς δεν προτείνει ρεαλιστικό εναλλακτικό σχέδιο. Διότι
ενώ όλοι ξέρουμε ότι το κράτος είναι ανίκανο και η κυβέρνηση υπηρετεί ξένα συμφέροντα, συνεχίζουμε να απαιτούμε από το κράτος να κάνει την αρχή.
Μήπως να κοιταχτούμε στον Καθρέφτη;
Αναγνώστης
