"η γερμανική κυβέρνηση έχει επαναλάβει ότι δεν θεωρεί πως τα ευρω ομόλογα έχουν κάποιο νόημα και γι' αυτό δεν θα συζητηθεί το θέμα κατά τη αυριανή (σ.σ. σημερινή) συνάντηση".
Ανάλογη δήλωση έκανε και το Παρίσι τονίζοντας ότι δεν θα συμπεριλαμβάνεται στην αυριανή (σ.σ. σημερινή) ατζέντα των συνομιλιών το θέμα της έκδοσης ευρω ομολόγου.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΑΒΑΛΙΕΡΕ
Το θέμα πάντως συζήτησε ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι με τον Νικολά Σαρκοζί στη διάρκεια τηλεφωνικής τους συνομιλίας.
Η Ρώμη, που νιώθει πια «καυτή» την ανάσα των αγορών, εκφράζεται ανοικτά υπέρ των ευρωομολόγων.
«Εάν το ευρωομόλογο είχαν γίνει πραγματικότητα, θα είχαν εγγυηθεί τη σταθερότητα των αγορών», είπε το Σάββατο (και) ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών.
Η τελευταία Σύνοδος Κορυφής στόχευε να καθησυχάσει τις αγορές, με τις Βρυξέλλες να ορκίζονται πως ουσιαστικά θα κάνουν το παν για να διαφυλάξουν το ευρώ και τους ηγέτες της Ευρωζώνης να δέχονται μέτρα που μέχρι πρότινος ήταν κόκκινη γραμμή για τη Γερμανία.
Και όμως, τις επόμενες εβδομάδες οι αγορές άρχισαν να επιτίθενται πια στα ισπανικά και στα ιταλικά ομόλογα, οδηγώντας την κυβέρνηση Μπερλουσκόνι σε επίσπευση των αποφάσεων για εφαρμογή λιτότητας.
Η Ιταλία όμως δεν είναι ούτε Ελλάδα, ούτε Ιρλανδία, ούτε Πορτογαλία: Οι μηχανισμοί στήριξης για την Ευρωζώνη, ο τρέχων EFSF και ο μελλοντικός ESM, δεν θα μπορούσαν να τη διασώσουν -όπως επανέλαβε την Κυριακή στη Handelsblatt και ο (Γερμανός) επίτροπος Γκούντερ Έτινγκερ.
Θα ήταν λύση τότε μία επέκταση των κεφαλαίων των δύο μηχανισμών; Το Βερολίνο υποστηρίζει σθεναρά πως όχι, θεωρώντας πως θα έδινε πάτημα σε κερδοσκόπους για να δουν μέχρι πού θα έφτανε η Ευρωζώνη για να σώσει τα μέλη της.
Ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος ήταν ο τελευταίος σε μία σειρά θεωρούμενων «ειδικών» που υποστήριξε πως ή θα υπάρξει κάποιου είδους κοινός δανεισμός ή δεν θα υπάρχει καθόλου κοινό νόμισμα.
Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΒΡΕΤΑΝΩΝ
Ο Βρετανός υπουργός Οικονομικών Τζορτ Όζμπορν -με το Λονδίνο να παραμένει μία από τις πιο... ευρωσκεπτικιστικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες- επαναλαμβάνει τις τελευταίες ημέρες πως η Ευρωζώνη πρέπει να αρχίζει να σκέφτεται ξανά το ζήτημα, με την ίδια τη Βρετανία φυσικά να μένει εκτός.
Η δημοσιονομική ένωση όμως είναι έννοια τοξική τόσο για το Βερολίνο όσο και για το Παρίσι καθώς θα σήμαινε ότι οι πλουσιότερες χώρες της Ευρωζώνης θα αναγκάζονταν να μοιράζονται το κόστος για να δανείζονται οι πιο «απείθαρχοι». Η λέξη μάλιστα που χρησιμοποιούν οι Γερμανοί για τη δημοσιονομική ένωση είναι ενδεικτική: «Ένωση μεταφοράς», δηλαδή μεταφοράς ζημιών από τους νότιους στους Γερμανούς
Ανάλογη δήλωση έκανε και το Παρίσι τονίζοντας ότι δεν θα συμπεριλαμβάνεται στην αυριανή (σ.σ. σημερινή) ατζέντα των συνομιλιών το θέμα της έκδοσης ευρω ομολόγου.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΑΒΑΛΙΕΡΕ
Το θέμα πάντως συζήτησε ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι με τον Νικολά Σαρκοζί στη διάρκεια τηλεφωνικής τους συνομιλίας.
Η Ρώμη, που νιώθει πια «καυτή» την ανάσα των αγορών, εκφράζεται ανοικτά υπέρ των ευρωομολόγων.
«Εάν το ευρωομόλογο είχαν γίνει πραγματικότητα, θα είχαν εγγυηθεί τη σταθερότητα των αγορών», είπε το Σάββατο (και) ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών.
Η τελευταία Σύνοδος Κορυφής στόχευε να καθησυχάσει τις αγορές, με τις Βρυξέλλες να ορκίζονται πως ουσιαστικά θα κάνουν το παν για να διαφυλάξουν το ευρώ και τους ηγέτες της Ευρωζώνης να δέχονται μέτρα που μέχρι πρότινος ήταν κόκκινη γραμμή για τη Γερμανία.
Και όμως, τις επόμενες εβδομάδες οι αγορές άρχισαν να επιτίθενται πια στα ισπανικά και στα ιταλικά ομόλογα, οδηγώντας την κυβέρνηση Μπερλουσκόνι σε επίσπευση των αποφάσεων για εφαρμογή λιτότητας.
Η Ιταλία όμως δεν είναι ούτε Ελλάδα, ούτε Ιρλανδία, ούτε Πορτογαλία: Οι μηχανισμοί στήριξης για την Ευρωζώνη, ο τρέχων EFSF και ο μελλοντικός ESM, δεν θα μπορούσαν να τη διασώσουν -όπως επανέλαβε την Κυριακή στη Handelsblatt και ο (Γερμανός) επίτροπος Γκούντερ Έτινγκερ.
Θα ήταν λύση τότε μία επέκταση των κεφαλαίων των δύο μηχανισμών; Το Βερολίνο υποστηρίζει σθεναρά πως όχι, θεωρώντας πως θα έδινε πάτημα σε κερδοσκόπους για να δουν μέχρι πού θα έφτανε η Ευρωζώνη για να σώσει τα μέλη της.
Ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος ήταν ο τελευταίος σε μία σειρά θεωρούμενων «ειδικών» που υποστήριξε πως ή θα υπάρξει κάποιου είδους κοινός δανεισμός ή δεν θα υπάρχει καθόλου κοινό νόμισμα.
Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΒΡΕΤΑΝΩΝ
Ο Βρετανός υπουργός Οικονομικών Τζορτ Όζμπορν -με το Λονδίνο να παραμένει μία από τις πιο... ευρωσκεπτικιστικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες- επαναλαμβάνει τις τελευταίες ημέρες πως η Ευρωζώνη πρέπει να αρχίζει να σκέφτεται ξανά το ζήτημα, με την ίδια τη Βρετανία φυσικά να μένει εκτός.
Η δημοσιονομική ένωση όμως είναι έννοια τοξική τόσο για το Βερολίνο όσο και για το Παρίσι καθώς θα σήμαινε ότι οι πλουσιότερες χώρες της Ευρωζώνης θα αναγκάζονταν να μοιράζονται το κόστος για να δανείζονται οι πιο «απείθαρχοι». Η λέξη μάλιστα που χρησιμοποιούν οι Γερμανοί για τη δημοσιονομική ένωση είναι ενδεικτική: «Ένωση μεταφοράς», δηλαδή μεταφοράς ζημιών από τους νότιους στους Γερμανούς
digitalcrete.gr
