"Φταίμε, ναι! Αλλά εσείς διαλύετε το Πανεπιστήμιο"

Μέχρι πριν 2 χρόνια, δηλαδή πριν την κρίση, οι φοιτητές μας και οι γονείς τους μόλις έβγαιναν τα αποτελέσματα... της εξεταστικής, μας παρακαλούσαν να αλλάξουμε το ‘4’ στο μαγικό ‘5’ ώστε να πάρουν το πτυχίο τους γιατί, έστω και με σύμβαση, διορίζονταν στο Δημόσιο. Τώρα που το Δημόσιο έκλεισε, βρίζουνε τα Πανεπιστήμια ότι αυτά φταίνε γιατί είναι ξεκομμένα από την αγορά εργασίας και την κοινωνία! Προφανώς, κάποιος πρέπει να φταίει για την κατάντια της ελληνικής οικονομίας και την διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, αλλά η κ Διαμαντοπούλου έχει καταφέρει να πείσει την ελληνική κοινή γνώμη ότι δεν φταίνε οι πολιτικές των δυο μεγάλων κομμάτων που αλληλοαναπαράγονται στην εξουσία αλλά τα Πανεπιστήμια για τις απολύσεις και την ανεργία! Πάλι καλά που δεν φταίμε και για την φοροδιαφυγή ή το Μνημόνιο! Ως πολιτικός δεν χρειάστηκε να ζητήσει συγγνώμη ούτε μια φορά εκ μέρους του κόμματός της, αλλά και του πολιτικού προσωπικού της χώρας, για το πλήθος των κομματικών παρεμβάσεων που έκαναν στα Πανεπιστήμια, τα οποία χρησιμοποιούσαν ως φυτώρια αναπαραγωγής, όχι της γνώσης, αλλά των νέων πολιτικών στελεχών.

Ως Πανεπιστημιακοί δηλώνουμε σε όλους τους τόνους ότι πράγματι ευθυνόμαστε σε μεγάλο βαθμό για φαινόμενα κακοδιοίκησης, και αναγνωρίζουμε τις ευθύνες μας για τη σημερινή παθολογία των Α.Ε.Ι. (κομματισμός, ευνοιοκρατία, σπατάλη, κατάλυση / κατάχρηση Ασύλου, έλλειψη λογοδοσίας). Θεωρούμε, όμως, πως οι ευθύνες αυτές βαραίνουν και την Πολιτεία που δεν άσκησε επαρκώς τον εποπτικό και ρυθμιστικό της ρόλο, αλλά, αντίθετα, καταχράστηκε τον ρόλο αυτό για να χειραγωγεί τα ΑΕΙ. Σήμερα, λοιπόν, η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι υπάρχουν κάποιες ανάγκες της κοινωνίας τις οποίες πρέπει να ικανοποιήσουν τα Πανεπιστήμια και που μέχρι τώρα δεν ικανοποιούνταν, γι’ αυτό και οι απόφοιτοι δεν βρίσκουν εργασία! Παγκόσμια πρωτοτυπία: σε καμία χώρα η κυβέρνηση δεν έχει σκεφτεί να κατηγορήσει τα Πανεπιστήμια για την ανεργία και την οικονομική κρίση. Στη δική μας μέχρι πρόσφατα, μάλιστα, φτιάχνονταν Πανεπιστημιακά Τμήματα σε κάθε πόλη για να ικανοποιήσουν ακριβώς την τοπική κοινωνία, χωρίς να απασχολεί κανέναν η ίδια η αποστολή του Πανεπιστημίου. Εμείς πιστεύουμε ότι η ανάγκη της ελληνικής κοινωνίας είναι η εγχώρια ερευνητική επιστημονική παραγωγή, ώστε να μην αναγκαζόμαστε να στέλνουμε τους νέους και τις νέες στο εξωτερικό: αυτό είναι το θέμα μας, αυτός είναι ο ρόλος μας, αυτή και η αποστολή μας! Και η κ.Διαμαντοπούλου θέλει να τα αλλάξει! Όταν δεν θα υπάρχουν Τμήματα για να σπουδάζουν τα παιδιά αυτής της χώρας, επειδή δεν θα βρίσκουμε χρηματοδότηση από τον ιδιωτικό τομέα, τότε η ελληνική οικογένεια με τα πραγματικά χαμηλά εισοδήματα πώς θα στείλει τα παιδιά της στο εξωτερικό; Θυμόσαστε ποιοι σπούδαζαν πριν 20 χρόνια ακόμα; Εμείς οι Πανεπιστημιακοί μαζί με την ελληνική κοινωνία, δώσαμε μάχες για τη διεύρυνση της Ανώτατης Εκπαίδευσης και για τη δημιουργία μεταπτυχιακών σπουδών! Μαζί πρέπει να την υπερασπιστούμε!

Το Πανεπιστήμιο δεν είναι αστική μη κερδοσκοπική εταιρία, κάτι σαν κοινωφελές ίδρυμα, αλλά δημόσιος θεσμός. Το κράτος, λοιπόν, έχει υποχρέωση να εγγυάται την λειτουργία του και την χρηματοδότησή του και όχι να παραπέμπει ευθύνη στα διάφορα σώματα και οικονομικούς φορείς! Άρα το κράτος έχει την ευθύνη προς την κοινωνία να λειτουργεί το Πανεπιστήμιο και όχι το Πανεπιστήμιο προς την κοινωνία! Δεν μπορεί το κράτος να απεκδύεται του ρόλου του και να το μεταθέτει σε ιδιωτικά συμφέροντα μέσω των δήθεν εκπροσώπων της κοινωνίας. Αν το νομοσχέδιο ψηφιστεί με την παρούσα του μορφή, η ευθύνη για τη μετατροπή του Πανεπιστημίου σε εκπαιδευτήριο δεν θα βαρύνει τους Πανεπιστημιακούς. Το ξέρει αυτό η κοινωνία; Θα είχε με το μέρος της η κ. Διαμαντοπούλου την κοινή γνώμη (όπως ισχυρίζεται), εάν η κοινωνία ενημερωνόταν για τα αληθινά αποτελέσματα της πολιτικής της, δηλαδή το στένεμα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και τη μετατροπή της από δικαίωμα σε προνόμιο;

Η Ευγενία Μπουρνόβα είναι καθηγήτρια Οικονομικής – Κοινωνικής Ιστορίας και Ιστορίας Πόλεων στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών