υπάρχουν ακόμα περισσότεροι λόγοι που σε έχουν κάνει έξαλλο με την συμπεριφόρα της!
Aρ. 10 : Ζήλια
Ζηλεύει τους κολλητούς σου. Την ξαδέρφη σου. Την συνάδελφό σου απ’ την δουλειά που κάθεστε στον ίδιο χώρο. Ζηλεύει την σερβιτόρα που σε σερβίρει με χαμόγελο, μέχρι και την γειτόνισσα της μάνας σου που σου φέρνει ακόμα κουλουράκια. Αισθάνεσαι πως κάθε σου ανάσα είναι μετρημένη και πως ο ζωτικός σου χώρος ολοένα συρρικνώνεται; Η διάγνωση είναι οξεία ζήλεια, με άπειρες πιθανότητες υποτροπής και ελάχιστες πιθανότητες ίασης. Δοκίμασε το εξής: πες της πως η ζήλια είναι το αλατοπίπερο της σχέσης. Αυτό σημαίνει πως σε μικρές, κατάλληλες δόσεις μπορεί να πυροδοτεί το πάθος, τη φαντασία και να φουντώνει τη φωτιά. Όταν όμως η δικιά σου, παίρνει την αλατιέρα και την αδειάζει όλη πάνω στο φαί και μάλιστα ορμητικά, τι θα συμβεί; Το φαί θα γίνει λύσσα! Και τότε ποιος θα θέλει να το φάει; Αυτό το απλοϊκό παράδειγμα είναι ένας καλός τρόπος για να την κάνεις να καταλάβει μέχρι που έχει φτάσει. Θα καταλάβει όμως;
Aρ. 9 : Κακή Οδήγηση
Έχεις ακούσει σίγουρα πως δεν φταίνε αυτές, αλλά κάποιο κέντρο στον εγκέφαλό τους ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, που οφείλεται για το μόνιμα χαλασμένο GPS, τις στραβοτιμονιές, το προσπέρασμα από τη δεξιά πλευρά, ενίοτε και την οδήγηση στη λάθος πλευρά του δρόμου. Το χειρότερο απ΄ όλα συνέβη σε έναν φίλο του ML όμως που όμως μας έγραψε, της δάνεισε το αυτοκίνητό του, εκείνη ξέχασε που το πάρκαρε και το δήλωσε για κλοπή στην αστυνομία, που το ανακάλυψε μερικές βδομάδες αργότερα δυο τετράγωνα πιο κάτω, παρκαρισμένο με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Η γυναίκα και το αυτοκίνητο είναι δυο έννοιες που δεν είναι συμβατές. Απλά μερικές, είναι χειρότερες από τις άλλες. Αν η δική σου είναι μια απ’ αυτές, απλά, ανάλαβε δια βίου χρέη σοφέρ και απάλλαξε την κοινωνία από τον δημόσιο κίνδυνο!
Aρ. 8 : Ακαταστασία
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να έχεις μείνει ένα βράδυ σπίτι της, να ψάχνεις τα παπούτσια σου, να τα βρίσκεις ύστερα από ώρα κάτω από τα μαξιλάρια του καναπέ κι όταν επιτέλους τα φοράς, να καρφώνεται το δαχτυλάκι σου πάνω στο σκουλαρίκι της, ναι, αυτό που ψάχνει εδώ και μια βδομάδα ενώ είναι πεπεισμένη πως της το έκλεψε η καθαρίστρια. Ναι, εντάξει, δεν λέμε να είμαστε υστερικοί με την τάξη αλλά, μερικοί βασικοί κανόνες βοηθάνε πολύ στη συγκατοίκηση και συνεπώς στην εξέλιξη της σχέσης από one night stand σε γάμο με δυο κουτσούβελα. Αν αυτό το τελευταίο παίζει σαν σενάριο στο μυαλό σου… περιχαράκωσε έγκαιρα τον ζωτικό σου χώρο και δώσε της πολύ συγκεκριμένες οδηγίες για το τί είναι ή δεν είναι ανεκτό και δες πώς ανταποκρίνεται. Αν δεν μπορεί να κουμαντάρει τον εαυτό της, φαντάζεσαι τι θα γίνει στο σπίτι με δυο κουτσούβελα;
Η απόσταση μεταξύ πραγματικών αναγκών και υπερκαταναλωτικής υστερίας είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Ή έστω απέχουν ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, όσο ακριβώς δηλαδή χρειάζεται για να ανασύρει μια γυναίκα την πιστωτική της κάρτα. Περιέργως, ενώ δεν θυμάται ποτέ πού βάζει τίποτα, ξέρει πάντα που βρίσκεται η πιστωτική της κάρτα αλλά δυστυχώς, μόνο… χωροταξικά. Γιατί σπανίως γνωρίζει αν έχει υπερβεί το πιστωτικό της όριο. Όσες φορές κι αν της έχουν εξηγήσει πως η πίστωση δεν σημαίνει ψώνια τζάμπα, εκείνη ξεχύνεται στην αγορά με βάρκα την πιστωτική της κάρτα (ή ακόμα χειρότερα τη δική σου) με την ακαταμάχητη ορμή να αγοράσει ότι βρει μπροστά της. Κυρίως άχρηστο. Γιατί όσο πιο άχρηστη η αγορά, τόσο μεγαλύτερη η ηδονή που βιώνει η γυνή, στο βωμό του καταναλωτισμού. Ιδού η εξίσωση που εξηγεί τα χαμπέρια της οικονομίας μας! Εσύ, την αφήνεις να κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερη εκεί έξω; Βαλ’ της περισσότερο homework!
Aρ. 6 : Φλυαρία
Μιλάει ακατάπαυστα, για όλους και για όλα αλλά δεν λέει τίποτα στην πραγματικότητα. Μιλάει την ώρα που κάνει μπάνιο, την ώρα που πλένει τα δόντια της, την ώρα που βλέπεις ποδόσφαιρο, σου μιλάει την ώρα που μιλάς στο τηλέφωνο και φυσικά, μιλάει πάντα την ώρα που μιλάει κάποιος άλλος. Κι εσύ, συχνά, προτιμάς να μιλάει για να μην αναγκάζεσαι να μιλάς αλλά κυρίως για να μην αναγκάζεσαι να… ακούς, προκειμένου να σκέφτεσαι αμέριμνος τα δικά σου, κουνώντας κάθε τόσο το κεφάλι. Έλα όμως, που ξαφνικά σου θέτει μια ερώτηση κι εσύ το αντιλαμβάνεσαι μόνο επειδή… έχει σταματήσει για μερικά δευτερόλεπτα να μιλάει. «Γιατί δεν με ακούς ποτέ;» διαμαρτύρεται. «Σου υπόσχομαι να κάνω ολική αφαίρεση …ωτοασπίδων» απαντάς εντελώς ψύχραιμος. «Ως τότε, θέλεις να τα λες στην αδερφή σου;»
Aρ. 5 : Απιστία
Η απιστία είναι κατά κοινή ομολογία, λόγος χωρισμού για άντρες και γυναίκες. Κανείς δεν θέλει να είναι με μια γυναίκα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να κοιμηθεί με τον καλύτερό του φίλο, το αφεντικό του ή και τον πρώτο περαστικό που θα της σφυρίξει κλέφτικα. Αν διαπιστώσεις πως η δικιά σου απιστεί στην πράξη (γιατί άλλο το φλερτ, άλλο η απιστία) και παρ’ όλα αυτά θέλεις να της δώσεις μια ακόμα ευκαιρία –γιατί ποιος ξέρει, μπορεί να έχεις κι εσύ λερωμένη τη φωλιά σου- υπάρχει ελπίδα! Κοίταξέ την στα μάτια και διάβασε τι λένε. Αν την ξέρεις καλά, μπορεί να βεβαιωθείς πως το αντικείμενο του πόθου της είσαι , ήσουν και θα είσαι μόνο εσύ. Με άλλα λόγια, μπορεί να χρησιμοποίησε την απιστία σαν τρόπο για να δοκιμάσει τα δικά σου αισθήματα και να προκαλέσει από σένα μια αντίδραση. Με άλλα λόγια μπορεί να ήθελε να σε ταρακουνήσει. Τα κατάφερε;
Aρ. 4 : Ψέμματα
Η ίδια ισχυρίζεται πως δεν λέει ψέμματα αλλά πως απλά, δεν λέει όλη την αλήθεια. Η μόνη αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είσαι σίγουρος αν υπερβάλλει ή αν αλλάζει την πραγματικότητα για να τη φέρει στα μέτρα της. Και ποτέ δεν κατάλαβες αν προσπαθεί να κοροϊδέψει τον εαυτό της ή εσένα. Μπορεί να σε παραμυθιάζει για τα πάντα: πόσο κόστισαν τα καινούρια της παπούτσια («ορκίζομαι Σάκη, τα πήρα στις εκπτώσεις μόνο δέκα ευρώ! Ωραία είναι;»), με πόσους άντρες είχε σχέση πριν από σένα («Σου ορκίζομαι, Σάκη είσαι ο δεύτερος άντρας που γνωρίζω!»), πόσο χρόνων είναι, τι πιστεύουν οι φίλες της για σένα, πόσο καλά τάχα πέρναγε στην προηγούμενη σχέση της (που καλά, αφού ήταν όλα τόσο τέλεια, γιατί χώρισε;)! Ο μόνος τρόπος για να χειριστείς την αθεράπευτη παραμυθατζού είναι να την πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα. Στο παράδειγμά με τα παπούτσια: «Όχι βρε Βίκυ μου! Δεν είναι ωραία! Φαίνονται φτηνά. Μήπως να’ παιρνες κάτι ακριβότερο;» ή στο παράδειγμά μας με τις σχέσεις «Αχ βρε μωρό μου! Έτσι εξηγείται γιατί δεν με φτιάχνεις! Είσαι άπειρη!» ακολούθησε τη συμβουλή μας και θα δεις. Σε λίγες μέρες θα’ χει λυθεί το πρόβλημα.
Aρ. 3 : Αιώνια καθυστέρηση
Αν ο χρόνος ήταν χρήμα θα ήταν πανί με πανί έτσι που τον σπαταλάει ασύστολα. Από την μέρα που είστε μαζί, δεν έχεις προλάβει την αρχή καμίας ταινίας στο σινεμά, έχεις χάσει τον γάμο του κολλητού σου επειδή δεν της άρεσαν τα μαλλιά της κι έχετε τσακωθεί με όλους σας τους φίλους μιας και κανείς δεν σας περιμένει πια στο εστιατόριο για να παραγγείλει : όταν φτάνετε εσείς, οι υπόλοιποι βρίσκονται ήδη στο γλυκό. Τσακώνεστε κάθε φορά, πριν και μετά την έξοδο και παρόλα αυτά, κάθε φορά κάτι εντελώς απρόοπτο προκύπτει στη… φράντζα της.
«-Αν δεν τελειώσεις σε δυο λεπτά Πέπη, φεύγω μόνος μου! Στο λέω!» «-Αν είναι να στρεσαριστώ καλύτερα να μην πάω πουθενά!» Ακούγεται οικείο; Την επόμενη φορά, ΜΗΝ απειλείς ότι θα φύγεις. Κάν’ το! Και θα δεις εσύ αν θα συμμαζευτεί.
Το κρεβάτι είναι ως γνωστόν ένα τερέν για ύψιστες επιδόσεις σε πολλά αθλήματα. Κυρίως την κρεβατομουρμούρα. Έχετε ταξιδέψει οδικώς μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Έχετε φάει σουβλάκια στο δρόμο. Έχετε βγει με τους συμφοιτητές σου. Έχετε ακούσει την αγαπημένη σου μουσική στη διαπασών σε όλη την διαδρομή. Με λίγα λόγια έχετε περάσει ΤΕΛΕΙΑ. Τουλάχιστον, έτσι πιστεύεις εσύ. Μόλις ξαπλώνετε στο κρεβάτι , πατάει ένα αόρατο κουμπί κι αρχίζει τον εξάψαλμο. Όχι, δεν ήθελε να πάει στην Θεσσαλονίκη. Πόσω μάλλον οδικώς! Όχι, σιχαίνεται το hard rock αλλά εσύ φταις που δεν σκέφτηκες να τη ρωτήσεις. Όσο για τους συμφοιτητές σου είναι όλοι χοντροκομμένοι και ανάγωγοι. Η απάντηση; Εσύ τα φταις που την πήρες μαζί σου! Ο μόνος τρόπος να γλυτώσεις τώρα είναι να… αρχίσεις να ροχαλίζεις. Μέσα σε πέντε λεπτά θα την έχει κάνει για τον καναπέ και θα γλυτώσετε κι οι δυο.
Aρ. 1 : Γκρίνια
Της φταίνε όλα: οι φίλες της, οι γονείς της, το αφεντικό της, η γάτα της, η κακούργα η κοινωνία. Κυρίως όμως… εσύ. Εσύ που δεν την ακούς. Εσύ που δεν την φροντίζεις. Εσύ που κρυώνεις όταν ζεσταίνεται και που νυστάζεις όταν έχει αϋπνία. Ο κόσμος της είναι μια σειρά από άλυτες εξισώσεις που εσύ (ποιος άλλος;) καλείσαι να επιλύεις καθημερινά και μάλιστα χωρίς λυσάρι και χωρίς κομπιουτεράκι. Εντάξει, μια βδομάδα τον μήνα, δείχνεις κατανόηση. Έχει τους λόγους της. Όμως, πόσο κρατάει η περίοδος; Αν θέλεις να το ψάξεις λίγο παραπάνω πάντως και να δώσεις στη σχέση μια τελευταία ευκαιρία, δες και συ λίγο τον εαυτό σου. Μήπως, κάπου έχει δίκιο;
http://www.facebookfails.gr/
