από το Γραφείο Τύπου
40 προτάσεις κατέθεσε η ΕΣΕΕ «για ένα νέο εθνικό φορολογικό σύστημα», προτάσεις που κινούνται στο πνεύμα και στο...γράμμα της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων που εναλλάσσονται στην εξουσία κι έχουν οδηγήσει τους αυτοαπασχολούμενους σε απόγνωση με την αφαίμαξη των εισοδημάτων τους.
Οι περισσότερες είναι «τεχνοκρατικές» κι ευχολογικές προς ένα κράτος που δεν έχει καμία TAXIS όταν πρόκειται για τη φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων. Η ΕΣΕΕ στα πλαίσια των κοινωνικών της διαλόγων φαίνεται ότι αντί να πείσει, τελικά πείστηκε από τους κρατούντες. Η δε, στενή σχέση των στελεχών της με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης την έχει μετατρέψει σε εκπρόσωπο τύπου της Νέας Δημοκρατίας.
Ζητούν την επαναφορά του αφορολόγητου ορίου στις 12.000€ τη στιγμή που η πραγματικότητα τους έχει προσπεράσει. Στις 20.000€ πρέπει να διαμορφωθεί το ατομικό αφορολόγητο όριο, στις 40.000€ το οικογενειακό, προσαυξημένο 5.000€ για κάθε παιδί. Αυτό καλύπτει τις σημερινές ανάγκες των συναδέλφων μας, αλλά για να το διεκδικήσεις χρειάζεσαι πραγματικά συνδικαλιστικά όργανα κι όχι όργανα συνδιαχείρισης, όπως είναι η ΕΣΕΕ.
Εξακολουθούν να υποστηρίζουν το καθεστώς της συλλογής αποδείξεων ως προϋπόθεση για την αναγνώριση του αφορολόγητου ορίου, σαν να είναι αδύνατο από τις οικονομικές υπηρεσίες να διαπιστώσουν την πραγματική οικονομική κατάσταση των φυσικών προσώπων και των επιχειρήσεων και να τις φορολογήσουν ανάλογα.
Αυτό το «ανάλογα» όμως, προλαβαίνει και το περιορίζει η ΕΣΕΕ στα κατώτατα όρια. Επαναλαμβάνοντας την πρόταση του κ. Σαμαρά, η οποία βρίσκει σύμφωνο και τον πρωθυπουργό, προτείνει την εκ νέου μείωση της φορολόγησης των μεγάλων επιχειρήσεων στο 15%. Φανταζόμαστε ότι κι αυτή η πρόταση στηρίζεται στην ανάγκη να απαλλαγούν οι Α.Ε. από το βραχνά των περιττών εξόδων για να συνεχίσουν τον δρόμο της «ανάπτυξης», αυτόν που δημιούργησε «Λαναράδες» με κακοπληρωμένους εργαζόμενους, παραγωγή σε τρίτες χώρες με δικαίωμα εισαγωγής των παραγόμενων προϊόντων δίχως δασμούς, ελεώ ελεύθερης αγοράς κι επιδοτούμενες πτωχευμένες εταιρείες με τα δάνεια του ελληνικού λαού. Στο 45% πρέπει να φτάσει η φορολόγηση των Α.Ε.
Το συζητούν, μήπως θα έπρεπε να αφαιρούνται από το εισόδημα οι ασφαλιστικές εισφορές! Δεν το απαιτούν, δεν ξεσηκώνουν τον κόσμο. Με αυτό το τέχνασμα, η κυβέρνηση αυξάνει τεχνητά το εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων κατά 3.000€ - 4.000€ ετησίως. Το συζητούν επίσης για την απαλλαγή των εξόδων για την υγεία και την παιδεία!
Προτείνουν την επιστροφή του ΦΠΑ στο 19%, όσο ήταν επί Νέας Δημοκρατίας, λες και δεν ήταν τότε πάρα πολύ μεγάλος. Συνεχίζουν έτσι να στηρίζουν την πολιτική της έμμεσης φορολογίας, η οποία είναι απαραίτητη σε κράτη που φοροαπαλλάσσουν το μεγάλο κεφάλαιο. Ο ΦΠΑ τιμωρεί την κατανάλωση κι απαλλάσσει τη μεγάλη κερδοφορία.
Τα μέτρα «ανακούφισης» που υποτίθεται ότι προτείνουν αποτελούν λεπτομέρειες που απομένουν να ρυθμιστούν, όταν όμως η βασική στόχευση ενός νέου φορολογικού συστήματος θα ήταν η πραγματική φορολόγηση αυτών που απέσπασαν τεράστια κέρδη τα τελευταία 15 χρόνια στη χώρα μας.
Ένα πραγματικά τολμηρό φορολογικό νομοσχέδιο θα μπορούσε να το προτείνει κάποιο άλλο συνδικαλιστικό όργανο, αυτό που θα εκπροσωπούσε τους εκατοντάδες χιλιάδες εμπόρους, επαγγελματίες και βιοτέχνες και θα απαιτούσε να ξεκινήσει από αυτούς η ανάπτυξη της δευτερογενούς οικονομίας της Ελλάδας.
Κι αυτό δεν είναι η ΕΣΕΕ.
