tromaktiko: Οι διαθρησκειακοί διάλογοι και οι ορθόδοξοι χριστιανοί του πατριαρχείου Αντιόχειας

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Οι διαθρησκειακοί διάλογοι και οι ορθόδοξοι χριστιανοί του πατριαρχείου Αντιόχειας



του Παναγιώτη Τελεβάντου
Διαβάζω πάντοτε επί τροχάδην άρθρα και ανταποκρίσεις που αναφέρονται στους...
λεγόμενους “Διαθρησκειακούς διαλόγους” διότι τους θεωρώ εξ ορισμού φαιδρούς.

“ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ” ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ


Τι θα πει “Διαθρησκειακοί διάλογοι”;
Οι διάλογοι που έκανε ο Απόστολος Παύλος με τους Εβραίους στις Συναγωγές και με τους ειδωλολάτρες στην Πνύκα και αλλού;

Και ποιος νουνεχής άνθρωπος θα μπορούσε ποτέ να έχει αντίρρηση για τέτοιους διαλόγους;

Διάλογοι, όπως αυτούς που έκανε ο Αγιος Κωνσταντίνος (μετέπειτα Μοναχός Κύριλλος ο φωτιστής των Σλάβων) ή ο Αγιος Δαμασκηνός και ο Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς με τους μουσουλμάνους;

Και τι σόι ορθόδοξος χριστιανός είναι αυτός που αρνείται να ακολουθήσει την οδό των Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας;

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ “ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ”;
Με τον όρο “Διαθρησκειακοί διάλογοι” σήμερα εννοούν κάτι διαφορετικό. Επιδιώκουν την προώθηση ενός κλίματος αλληλοκατανόησης και ανοχής των οπαδών των διαφόρων θρησκειών. Οχι διάλογο για την αλήθεια του Θεού.

Θα ερωτηθώ ίσως. Καλά γιατί θεωρείς αυτής μορφής τους διαλόγους φαιδρούς; Γιατί χρησιμοποιείς ένα τόσο σκληρό όρο; Γιατί είναι ανεπίτρεπτο να διεξάγονται, αν αποφεύγονται οι συμπροσευχές με τους αλλόθρησκους και αν οι ορθόδοξοι αντιπρόσωποι κηρύττουν τον αληθινό Θεό και εξηγούν ότι η πίστη μας δεν μας επιτρέπει να γινόμαστε βίαιοι και εχθρικοί προς τους συνανθρώπους μας επειδή έχουν διαφορετικές δοξασίες από τις δικές μας;

ΦΑΙΔΡΟΙ ΟΙ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ
Απαντώ: Τους θεωρώ φαιδρούς επειδή, αντί να ασχοληθούν σοβαρά με την ουσία του προβλήματος, δηλαδή τον απηνή διωγμό που υφίστανται οι χριστιανοί, στις Ισλαμικές χώρες, διοργανώνουν Ημερίδες, φιέστες και πανηγύρεις, κάνουν συμπροσευχές και διάφορα άλλα παρδαλά και αντικανονικά τα οποία ούτως άλλως παράγουν μηδενικό αποτέλεσμα ως προς τον επιδιωκόμενο στόχο της ειρηνικής συνύπαρξης των θρησκειών.

ΟΙ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΔΙΩΚΟΥΝ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ
Οι χριστιανοί ανά την υφήλιο υφίστανται τρομερούς διωγμούς. Οι απηνείς διώκτες τους είναι Ισλαμιστές. Αυτά για να μην κοροιδεύουμε εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών. Ούτε οι Σιχ, ούτε οι Βουδιστές, ούτε οι Εβραίοι, ούτε οι οποιοιδήποτε άλλοι, καταπιέζουν παντοειδώς - ακόμη και δολοφονούν - χριστιανούς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου. Οι Ισλαμιστές το κάνουν.

Αν θέλουμε, λοιπόν, να βοηθήσουμε τους εμπερίστατους αδελφούς μας που στενάζουν κάτω από την μπότα των μουσουλμάνων δεν έχουμε παρά να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.

ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ;
Ποιος μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά τους καταπιεζόμενους χριστιανούς σε χώρες που επικρατεί το Ισλάμ;

Μόνον οι Δυτικές χώρες και μάλιστα η Ευρωπαική Ενωση και οι ΗΠΑ, αν απειλήσουν με συγκεκριμένα οικονομικά και άλλα μέτρα τις Ισλαμικές χώρες που διώκουν απηνώς του Χριστιανούς και καταπιέζουν βάναυσα τα ανθρώπινα τους δικαιώματα.

Αλλιώς τα καρναβαλίστικα οικουμενιστικά καραγκιοζιλίκια, όπως λ.χ. η πρόσφατη συνάντηση των νέων των λεγόμενων “τριών μονοθειστικών θρησκειών” στην Κύπρο, όπου σημειώθηκαν - προς άκρα απογοήτευσή μας - πολλές συμπροσευχές ορθοδόξων νέων με αλλόθρησκους, είναι εξ ορισμού και αντικανονικές και οικουμενιστικές και φαιδρές και παντελώς αναποτελεσματικές ως προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

ΑΞΙΟΘΡΗΝΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Παραθέτω στη συνέχεια απόσπασμα της αξιοθρήνητης ομιλίας του Μακαριότατου Κύπρου στη Γενική Συνέλευση του Συμβουλίου Εκκλησιών Μέσης Ανατολής, η οποία συνήλθε στην Πρωτεύουσα του βασιλείου της Ιορδανίας.

“Η Εκκλησία της Κύπρου, παραμένει πιστή στις πεποιθήσεις και τις ιδέες της αγάπης, της ειρήνης και της συμφιλίωσης. Δέσμευσή μας είναι η προώθηση του διαλόγου μεταξύ διαφορετικών θρησκειών σε παγκόσμιο, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, όχι μόνο στη θεωρία αλλά και στην πράξη. Για την Εκκλησία της Κύπρου, ο διάλογος με Τουρκοκύπριους μουσουλμάνους στην ίδια μας την πατρίδα, είναι υπαρξιακής σημασίας, λόγω του γεγονότος ότι το βόρειο τμήμα του νησιού μας είναι σκλαβωμένο και υπό Τουρκική στρατιωτική κατοχή. Βασικά Ανθρώπινα Δικαιώματα παραβιάζονται καθημερινά και η θρησκευτική ελευθερία δεν γίνεται σεβαστή. Έκτοτε, και σε όλα αυτά τα χρόνια από το 1974, μέχρι σήμερα, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να τελέσουμε τα θρησκευτικά μας καθήκοντα ή να προστατεύσουμε και να συντηρήσουμε τις από αιώνων παλιές εκκλησίες και μοναστήρια μας. Ως Εκκλησία της Κύπρου, γνωρίζουμε, ότι μόνο μέσα από τον ειλικρινή και ανοικτό διάλογο με τους Τουρκοκύπριους, θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις διαφορές μας και να οικοδομήσουμε εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Αρκεί να αναφέρουμε ότι το Κυπριακό πρόβλημα ουδέποτε υπήρξε πρόβλημα θρησκευτικό, καθότι ζούσαμε ειρηνικά και αρμονικά, Ελληνοκύπριοι Χριστιανοί και Τουρκοκύπριοι Μουσουλμάνοι.

Για το λόγο αυτό, η Εκκλησία της Κύπρου, προωθώντας τον διάλογο με την Τουρκοκυπριακή Θρησκευτική Ηγεσία, διοργάνωσε τη περασμένη εβδομάδα ένα Φόρουμ Διαλόγου Νέων, με τη συμμετοχή Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων νέων, Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Κύριος στόχος της πρωτοβουλίας αυτής ήταν να έρθουν μαζί νέοι άνθρωποι διαφορετικών Θρησκειών (Χριστιανών, Μουσουλμάνων και Εβραίων) και διαφόρων εθνικοτήτων, ώστε μέσα από το διάλογο μεταξύ τους, να κατανοήσουν καλύτερα και βαθύτερα ο ένας τις προσδοκίες, τις ανησυχίες, και τις πεποιθήσεις του άλλου. Επιπλέον, οι νέοι μας είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν για το πώς η κάθε θρησκεία διδάσκει το σεβασμό των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Θρησκευτικής ελευθερίας και της λατρείας, αλλά και το πώς μπορούν αυτές οι διδαχές να εφαρμοστούν σε πρακτικό επίπεδο στην καθημερινή τους ζωή. Για το λόγο αυτό, οι νέοι είχαν τη δυνατότητα να επισκεφθούν αντίστοιχους θρησκευτικούς χώρους και να παρακολουθήσουν τις προσευχές της Παρασκευής σε ένα τζαμί, το Shabbat σε μια συναγωγή το Σάββατο και την Θεία Λειτουργία στην εκκλησία την Κυριακή.”

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΥΣ
Απίστευτα πράγματα. Ιστορίες για αγρίους! Εκφράζω τη βαθύτατη οδύνη και φρίκη μου για το κείμενο αυτής της ομιλίας.

Εβαλαν ορθόδοξους νέους να γυρίζουν τα τζαμιά και τις συναγωγές και επέτρεψαν στους αλλόθρησκους να παραστούν στην Ορθόδοξη λειτουργία. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται σχόλιο για το ατόπημα. Απλά έκφραση βαθύτατης πικρίας, αγανάκτησης και απογοήτευσης, επειδή με τέτοια θεατρινιστικά, όπως αυτά που περιέγραψε ο Μακαριότατος Κύπρου, κατά την πρόσφατη συνάντηση των νέων στην Κύπρο, ελπίζουν να τιθασσεύσουν την επιθετικότητα των Ισλαμιστών εναντίον των χριστιανών.!!!

Οποία φαιδρότης!
http://panayiotistelevantos.blogspot.com/
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!