αναφέρει η έκθεση του φιλανθρωπικού ιδρύματος Macmillan Cancer Suppor, στη Βρετανία.
Η ιδέα ότι ο ασθενής θα πρέπει να αναπαύεται μετά τη θεραπεία είναι πεπαλαιωμένη άποψη, συμπληρώνει.
Έρευνα έδειξε ότι η άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο θνησιμότητας από καρκίνο και να ελαχιστοποιήσει τις παρενέργειες της θεραπείας.
Η έκθεση του Macmillan, ‘Move More’, αναφέρει ότι οι καρκινοπαθείς θα πρέπει να ασκούνται 150 λεπτά με μέτριας έντασης δραστηριότητα, την εβδομάδα.
Στην έκθεση, το American College of Sports Medicine, αναφέρει ότι η άσκηση είναι ασφαλής κατά τη διάρκεια και μετά την αγωγή, για τα περισσότερα είδη καρκίνου και ότι οι ασθενείς θα πρέπει να αποφεύγουν την αδράνεια.
Η έκθεση αναφέρει ότι η άσκηση μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να ξεπεράσουν την επίπτωση του καρκίνου και της αγωγής, όπως κούραση και αύξηση βάρους. Οι ενδείξεις είναι ότι η άσκηση δεν αυξάνει την κούραση κατά τη διάρκεια της αγωγής και μπορεί να αυξήσει την ενέργεια μετά την αγωγή. Μπορεί επίσης να μειώσει την πιθανότητα εμφάνισης καρδιοπάθειας και οστεοπόρωσης.
Επιπλέον, τα συνιστώμενα επίπεδα άσκησης μπορεί ενδεχομένως να μειώσουν την πιθανότητα θνησιμότητας από τη νόσο και να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου υποτροπής του καρκίνου.
Ο καθηγητής Robert Thomas, δήλωσε ότι μπορούν να μειωθούν οι πιθανότητες υποτροπής του καρκίνου αν κάποιος συνεχίζει να ασκείται.
Προηγούμενη έρευνα έδειξε ότι η άσκηση στα συνιστώμενα επίπεδα μπορεί να μειώσει την υποτροπή κίνδυνο καρκίνου στο μαστό κατά 40%. Για τον καρκίνο του προστάτη ο κίνδυνος θνησιμότητας από τη νόσο μειώνεται μέχρι 30%.
Ο κίνδυνος θνησιμότητας για ασθενείς με καρκίνο του εντέρου μπορεί να μειωθεί περίπου 50% με μέτριας έντασης άσκηση, περίπου 6 ώρες την εβδομάδα.
Η Ciaran Devane, του Macmillan Cancer Support, δήλωσε ότι η άσκηση είναι πολύ σημαντική στην επιβίωση και τη διαδικασία ανάκαμψης. Πρόσθεσε, ότι δεν χρειάζεται να είναι κάτι πολύ κοπιαστικό. Η κηπουρική, το ζωηρό περπάτημα ή το κολύμπι μετρούν.
Η κλινική ογκολόγος, Jane Maher, του Macmillan Cancer Support, δήλωσε ότι παλαιότερα έδινε τη συμβουλή να ζουν χαλαρά οι ασθενείς, ενώ τώρα η συμβουλή άλλαξε σε σημαντικό βαθμό λόγω της αναγνώρισης της σημασίας της άσκησης.
Ο Martin Ledwick, του Cancer Research στη Βρετανία, είναι λίγο πιο επιφυλακτικός. Δήλωσε ότι οτιδήποτε προάγει την ευεξία και μειώνει τις παρενέργειες της θεραπείας φαίνεται ωφέλιμο. Ωστόσο, οι ενδείξεις ότι η άσκηση επηρεάζει την επιβίωση δεν είναι καταληκτικές. Πρόσθεσε ότι πρέπει να θυμόμαστε ότι οι καρκινοπαθείς έχουν διαφορές μεταξύ τους και προγράμματα αποκατάστασης που περιλαμβάνουν σωματική άσκηση θα πρέπει να είναι σχεδιασμένα για τις ανάγκες του συγκεκριμένου ασθενή.
