γραπτή τους δήλωση, ο αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας, Παναγιώτης Αλευράς, και η θεματική αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης και Έργων, Ντίνα Νικολάκου, χαρακτηρίζοντάς τον «πονηρούλη» και εκπρόσωπο «μίας παρωχημένης ελίτ».
Οι δύο αντιπεριφερειάρχες σημειώνουν: «Με κατάπληξη παρακολουθούμε αμέσως μόλις ο Πέτρος Τατούλης ανακοίνωσε ότι το αεροδρόμιο Καλαμάτας θα επεκταθεί, εκσυγχρονιστεί και χρηματοδοτηθεί μέσω ΕΣΠΑ με διαφανείς διαδικασίες και κανόνες, τους εκπροσώπους μίας παρωχημένης ελίτ της Καλαμάτας να τίθενται σε θέση "μάχης" ενάντια στον περιφερειάρχη Πελοποννήσου, το ΠΕΣΥ, αλλά και κατά της επιτροπής, η οποία συγκροτήθηκε με εντολή του κ. Τατούλη».
Αφού αναφέρουν ότι ο κ. Νίκας είναι πέντε χρόνια δήμαρχος και ότι για πολλά χρόνια ήταν αντινομάρχης, υπεύθυνος για τις υποδομές της Μεσσηνίας, υπογραμμίζουν πως «θυμήθηκε όψιμα ότι υπάρχει και αεροδρόμιο στην Καλαμάτα. Απευθυνόμενος, προφανώς, στο θυμικό των ψηφοφόρων του και στη μνήμη των υποστηρικτών του, και με εμφανείς τοπικιστικούς όρους για αλίευση νομιμοποίησης, ο "πονηρούλης δήμαρχος" κάνει λόγο για "το δικό μας αεροδρόμιο", ωσάν η ΠΕ Μεσσηνίας να έχει αποσχιστεί από την Ελλάδα και στον αερολιμένα, που βρίσκεται στην πρωτεύουσα της, να μην ισχύουν οι κανόνες του κράτους, που οριοθετούν τις αρμοδιότητες κατά τον νόμο και όχι κατ' επιβολή των συμφερόντων μίας ολιγαρχικής ελίτ που απλώνεται σε όλους τους πάλαι ποτέ κυρίαρχους κομματικούς χώρους της Μεσσηνίας».
Προσθέτουν ότι «απευθυνόμενος, δε, σε αυτή τη διακομματική ολιγαρχική ελίτ, την οποία εξυπηρετεί με αυτή τη διαδικασία, αποδέχεται ως εμπεριστατωμένη την εισήγηση του Συμβούλου του "Δικτύου Πολιτών" που στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και ο οποίος προωθεί απευθείας ανάθεση της εργολαβίας σε συγκεκριμένη κοινοπραξία».
Οι δύο αντιπεριφερειάρχες καταλήγουν: «Ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου, Πέτρος Τατούλης, έχει επιλέξει την πολιτική της διαφάνειας, της ανοιχτής διαδικασίας λήψης των αποφάσεων, με πλήρη δημοσιότητα απορρίπτοντας τους πολιτικούς εκβιασμούς και τη διαπλοκή, είτε από ΜΜΕ, ή από μικροπολιτικούς παράγοντες που θυμούνται το "καλό" της κοινωνίας και του δημοσίου συμφέροντος, όταν θέλουν να προωθήσουν σκανδαλώδεις δικές τους επιδιώξεις».
