Το ελληνικό κράτος, έχοντας απλώσει τα πλοκάμια του σε πάρα πολλές αμφιβόλου χρησιμότητας δραστηριότητες, φαίνεται ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον κύριο ρόλο του...
αυτό των βασικών υποδομών. Εδώ και έντεκα χρόνια η χώρα έπρεπε να είχε εφαρμόσει την κοινοτική Οδηγία όπου μεταξύ άλλων ορίζεται πως «οι πόλεις και οι κωμοπόλεις µε πληθυσμό άνω των 15.000 κατοίκων οφείλουν να διαθέτουν αποχετευτικά δίκτυα για τη συλλογή των λυµάτων τους, καθώς και εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισµού των λυµάτων, ώστε οι ρύποι να απομακρύνονται πριν από τη διοχέτευσή των λυµάτων στη θάλασσα ή στα γλυκά νερά».
Ωστόσο, το 2006 η Ελλάδα παραπέμφθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για µη συμμόρφωση µε την Οδηγία.
Η έλλειψη αποχετευτικού συστήματος και η χρήση βόθρων εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους τόσο για το περιβάλλον όσο και για τη δηµόσια υγεία. Σύµφωνα µε μετρήσεις που είχαν γίνει για λογαριασµό της Νοµαρχίας Ανατολικής Αττικής, βρέθηκαν περιοχές µε αυξημένες συγκεντρώσεις σε νιτρικά στο υπέδαφος, τα οποία αποδίδονται στους βόθρους. Οι γιατροί προειδοποιούν για το ενδεχόµενο εµφάνισης ηπατίτιδας και για το λόγο αυτό προτρέπουν να γίνεται εµβόλιο κυρίως στα παιδιά. Παράλληλα, και οι θάλασσες που φιλοξενούν χιλιάδες λουόμενους κάθε καλοκαίρι είναι εκτεθειμένες στις παραπάνω ουσίες λόγω της συγκοινωνίας τους με τον υδροφόρο ορίζοντα …
Μια λύση για να απαλλαχτούν οι πολίτες από τα έξοδα των βυτιοφόρων προστατεύοντας ταυτόχρονα τον υδροφόρο ορίζοντα και τη θάλασσα θα μπορούσαν να είναι οι Βιολογικοί Βόθροι, για τους οποίους έχει αρχίσει να αναπτύσσεται μια σημαντική αγορά στη χώρα μας. Ουσιαστικά πρόκειται για ατομικά συστήματα επεξεργασίας λυμάτων τα οποία συνδέονται εύκολα και αποτελεσματικά με τον ήδη υπάρχοντα βόθρο. Ο βιολογικός βόθρος έρχεται έτοιμος και τοποθετείται άμεσα και εύκολα από τον υδραυλικό σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Είναι στεγανός, σύμφωνα με τις προδιαγραφές της πολεοδομίας, και καταλήγει σε υπεδάφια άρδευση του κήπου. Αποτελείται από δύο διαμερίσματα. Στο πρώτο διαμέρισμα συσσωρεύονται τα στερεά τα οποία επεξεργάζονται με τη βοήθεια ενζύμων και στη συνέχεια το υγρό στοιχείο πηγαίνει στο δεύτερο διαμέρισμα. Όταν υπερχειλίζουν τα επεξεργασμένα λύματα ποτίζουν τον κήπο υπογείως εξασφαλίζοντας ανακύκλωση του νερού και μεγάλη οικονομία.
Με μία έξυπνη καμπάνια ευαισθητοποίησης των νοικοκυριών θα σταματήσει να εξαρτάται το σημαντικό θέμα της διαχείρισης των αστικών λυμάτων από τη γραφειοκρατία των αγωγών και των Βιολογικών Καθαρισμών. Αν και όποτε προκύψουν αυτοί, θα είναι ευπρόσδεκτοι. Μέχρι τότε όμως, οι ίδιοι οι πολίτες μπορούν να δώσουν τη λύση διαχειριζόμενοι ατομικά τα λύματα του σπιτιού τους, ανακυκλώνοντας το νερό που χρησιμοποιούν για τις ανάγκες τους και απαλλαγμένοι οριστικά από το κόστος των βυτιοφόρων.
