εργασίας ουσιαστικά είναι αορίστου χρόνου τότε θα πρέπει οι εργαζόμενοι να αποζημιώνονται αναδρομικά.
Η απόφαση του Αρείου Πάγου (υπ αριθμ.1040/2011) δικαιώνει καθαρίστρια σε υπηρεσία του Γενικού Χημείου του Κράτους στη Μυτιλήνη, στην οποία το δημόσιο πρέπει να πληρώσει 13.000 ευρώ που αντιστοιχούν σε δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, επιδόματα αδείας αλλά και διαφορές αποδοχών, διότι στην πραγματικότητα παρείχε υπηρεσίες με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου αλλά πληρωνόταν ως συμβασιούχος.
Τα χρήματα αυτά είναι αναδρομικά από το 2005 που ξεκίνησε τον δικαστικό αγώνα. Ο Άρειος Πάγος απέρριψε, όπως και το Εφετείο Αιγαίου, τους ισχυρισμούς του Δημοσίου που υποστήριζε ότι δεν πρέπει να ικανοποιηθούν οι οικονομικές αξιώσεις της καθαρίστριας για το διάστημα πριν μονιμοποιηθεί. Οι Αρεοπαγίτες επικαλούνται νομοθετική ρύθμιση (ν.3320/2005) σύμφωνα με την οποία συμβασιούχοι που κρίνεται ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και μονιμοποιήθηκαν κατ΄ εφαρμογή του διατάγματος Παυλόπουλου (164/2004) θεωρείται ότι έχουν διανύσει όλο το διάστημα εργασίας τους ως εργαζόμενοι αορίστου χρόνου και επομένως έχουν δικαίωμα να αξιώνουν την καταβολή αναδρομικών.
Η καθαρίστρια προσλήφθηκε στη Χημική Υπηρεσία Μυτιλήνης τον Δεκέμβριο του 2000 με σύμβαση έργου μερικής απασχόλησης και μέχρι τον Ιούλιο του 2005 η σύμβαση της ανανεώθηκε διαδοχικά 23 φορές.
