επέστρεψαν από το εξωτερικό χάρη σε μια ευνοϊκή φορολογική μεταρρύθμιση.
Μεσημεριανά δελτία ειδήσεων των ιταλικών καναλιών, υπογραμμίζουν ότι η κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι εξετάζει αναλυτικά το ενδεχόμενο να θεσπίσει νέα φορολόγηση, ύψους 1-2%, στα κεφάλαια που επανήλθαν εντός εθνικών ορίων, χάρη στην ρύθμιση που αποκλήθηκε «φορολογική ασπίδα» (Scudo Fiscale).
Από το 2009 μέχρι το 2010 «ξαναβρήκαν το δρόμο για τις ιταλικές τράπεζες», εκατόν τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία είχαν μεταφερθεί, κατά τα προηγούμενα χρόνια, στο εξωτερικό, στις ελβετικές, κυρίως, τράπεζες.
Η ρύθμιση αυτή επέτρεψε την φορολόγηση του όλου ποσού με ποσοστό που θεωρήθηκε ιδιαίτερα συμφέρον και δεν ξεπέρασε το 5%.
Τώρα όμως, μετά τα δυο πακέτα μέτρων λιτότητας που ενέκρινε η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, ύψους 115 δισεκατομμυρίων ευρώ, όλα αναθεωρούνται.
Ενώ η κυβέρνηση σκέπτεται να θεσπίσει ένα νέο, περιορισμένο φόρο, που δεν αναμένεται να ξεπερνά το 2% των αδήλωτων κεφαλαίων, η κεντροαριστερή αντιπολίτευση του Δημοκρατικού Κόμματος τονίζει πως «αν ο νέος φόρος δεν αγγίξει το 10% της συνολικής αξίας των κεφαλαίων που επαναπατρίσθηκαν, το όλο μέτρο δεν θα έχει καμία απολύτως χρησιμότητα».
Υπάρχει, βεβαίως, και ένα πρόβλημα απόλυτα τεχνικής, πρακτικής φύσεως: πώς θα μπορέσουν να εντοπισθούν οι πολίτες που έφεραν τα χρήματά τους από το εξωτερικό, αφού οι δηλώσεις «νομιμοποίησης» των κεφαλαίων αυτών, εγγυώνταν απόλυτη ανωνυμία;
Μία από τις προτάσεις που προβάλλονται από τον ιταλικό τύπο, αφορά τον κεντρικό ρόλο που θα πρέπει να αναλάβουν οι τράπεζες.
Είναι πιθανό να τους ανατεθεί το καθήκον να εντοπίσουν τους πολίτες που κατέβαλαν στο δημόσιο, μέσω εμβάσματος, το ποσό που αντιστοιχούσε στις οφειλές της αρχικής «φορολογικής ασπίδας», για να τους ζητηθεί η επιπλέον φορολογική εισφορά.
Η ιταλική οικονομική εφημερίδα Ιl Sole 24 Ore και το ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι Tg5 αναφέρουν ότι προσλαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις το ακριβώς αντίθετο φαινόμενο: μετά την ανακοίνωση των έκτακτων οικονομικών μέτρων, όλο και περισσότεροι ιταλοί παρουσιάζονται στις ελβετικές τράπεζες επιδιώκοντας να μεταφέρουν σε αυτές τις αποταμιεύσεις τους. Το κύμα εξαγωγής συναλλάγματος, μάλιστα, σύμφωνα με τον τύπο, είναι τόσο έντονο, που οι μικρότερες θυρίδες (εκείνες που χρησιμεύουν για την κατάθεση ρευστού και όχι τιμαλφών) έχουν εξαντληθεί σχεδόν σε όλες τις τράπεζες του ιταλόφωνου ελβετικού καντονιού «Τιτσίνο» και έχουν αρχίσει να δημιουργούνται, πλέον, «λίστες αναμονής
nooz.gr
