Θα ήταν όμως μεγάλο το κακό. Οχι επειδή μπορεί να ζυγίζει 7 τόνους, αλλά γιατί μετά τον πρώτο, θα ακολουθούσε δεύτερος, και μετά ο τρίτος! Αν υπήρχε και τέταρτος, δεν θα είχε πια καμία σημασία...
Θα ρωτήσει κανείς από πού να πέσει ο καρχαρίας; Από τον αέρα! Την έχει αυτήν την εμμονή όταν έρθει η ώρα της αναπαραγωγής. Αυτό που συμβαίνει είναι περίπου το εξής: δίνουν ραντεβού σε προκαθορισμένο σημείο και μαζεύονται περισσότεροι από τρεις. Περιμένουν λίγη ώρα ώστε να έρθουν και οι υπόλοιποι - γιατί χωρίς απαρτία η διαδικασία της αναπαραγωγής αναβάλλεται - και τότε πιάνει ο ένας την ουρά του άλλου.
Αρχίζουν λοιπόν να κολυμπάνε - με τον δικό τους ρυθμό μιας κι ο καθένας τους μπορεί να ξεπερνά τα 12 μέτρα μήκος - και κάποια στιγμή, λες και ξυπνά μέσα τους ο Ραν Ταν Πλαν, ορμούν και εκτοξεύονται πάνω από το νερό ο ένας μετά τον άλλον!
Και δεν είναι μόνο ότι όποιος τύχει και βρεθεί τριγύρω θα τού παγώσει το αίμα αλλά μπορεί - σπάνιο βέβαια - να βρεθεί αγκαζέ με τον Ραν Ταν Πλαν στον βούρκο του πυθμένα. Ο κακόμοιρος καρχαρίας βέβαια δεν θα έχει πάρει χαμπάρι το παραμικρό επειδή εκείνη την ώρα ούτε που προσέχει ποιος κολυμπά δίπλα του ή ψαρεύει με τη βάρκα.
Παλιότερα, είχε συμβεί σε ψαράδες να παρατηρήσουν στο Βόρειο Αιγαίο... απονηώσεις τέτοιων καρχαριών! Κάποιοι άλλοι τον πέρασαν για φάλαινα εξαιτίας του τεράστιου όγκου του. Ο προσκυνητής είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καρχαρίας στον κόσμο μετά τον φαλαινοκαρχαρία. Και είναι ο μεγαλύτερος που ζει στη Μεσόγειο.
Είναι σπάνιο και μεγαλόπρεπο είδος ο προσκυνητής. Κάθε ωκεανός είναι το σπίτι του. Μαζί και οι δικές μας θάλασσες. Οταν έρχεται ο χειμώνας, πηγαίνει στα βαθιά κρύα νερά και όταν ο καιρός ανοίγει, ο μεγάλος καρχαρίας κινείται κοντά στις ακτές, σε μικρότερα βάθη για να βρει την τροφή του.
Το πλαγκτόν είναι συνήθως αυτό που του αρέσει, αλλά τρέφεται και με άλλους οργανισμούς όπως τα δεκάποδα, τα κωπήποδα και με αυγά ψαριών. Μπορεί να γεννήσει μέχρι έξι μικρά που έχουν μήκος μεγαλύτερο από ένα μέτρο. Κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει πόσο μεγάλος είναι ο πληθυσμός τους στην Ανατολική Μεσόγειο.
Κάποιες φορές τον έχουν δει στο Ιόνιο. Αλλες φορές στο Κεντρικό ή το Βόρειο Αιγαίο, στα ανοικτά του Στρυμωνικού Κόλπου. Τα μάτια του προσκυνητή έχουν δει πολλά. Η παρουσία του καταγραφόταν στα ημερολόγια των πλοίων από το 1750. Πάντα βρισκόταν στις ακτές της Μεσογείου όταν τα γαλεόνια άνοιγαν πανιά.
Οι καιροί όμως άλλαξαν και ο μεγαλόπρεπος προσκυνητής αρχίζει να εκλείπει γιατί κανείς δεν τον σεβάστηκε. Το μεγάλο του στόμα δεν έχει δόντια αφού διηθεί το πλαγκτόν. Ποτέ δεν θα μπορούσε να επιτεθεί στον άνθρωπο. Και είναι ατιμωτικός ο θάνατος αυτού του επιβλητικού κήτους, με το αίμα να στάζει από το ανοικτό του στόμα στον πάγκο της ιχθυόσκαλας.
