Τις εκλογές βέβαια τις κέρδισε ο Ομπάμα, και ο Γκάιτνερ ανέλαβε τα ηνία της αμερικανικής οικονομίας, ίσως στην πιο κρίσιμη παγκόσμια συγκυρία. Οι ικανότητές του δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ. Ούτε η στοχοπροσήλωσή του. Η δε θετική χημεία που έχει με τον πρόεδρο της FED Μπεν Μπερνάνκε, λειτούργησε εποικοδομητικά, στην προσπάθεια της Ουάσινγκτον να μαζέψει τα απόνερα της κρίσης. Ακόμη και την περίοδο των επώδυνων, έως οριακών διαπραγματεύσεων του Λευκού Οίκου με τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικανούς για την επέκταση του ορίου δανεισμού της αμερικανικής οικονομίας, ο Γκάιτνερ διαδραμάτισε ρόλο μεσολαβητή, κυρίως «φωνής της λογικής», ώστε να μην επέλθει το μοιραίο.
Μέχρι πρότινος, ο Τιμ Γκάιτνερ άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο να αποχωρήσει από τη θέση του, μετά την επίτευξη της συμφωνίας, εκτιμώντας ότι η αμερικανική οικονομία θα είχε εισέλθει σε μη αναστρέψιμη ρότα σταθεροποίησης, με τάση για ανάκαμψη. Δεν είχε υπολογίσει όμως τη Standard& Poor’s, η οποία αφαίρεσε από τις ΗΠΑ την αξιολόγηση ΑΑΑ, προκαλώντας κλυδωνισμούς στην παγκόσμια οικονομία. Από ένα τέτοιο πεδίο μαχών, ο Τιμ Γκάιτνερ δεν θα μπορούσε να λείψει. Ανακοίνωσε λοιπόν ότι παραμένει στο πόστο του, και… έπιασε δουλειά, για την αποδόμηση της παραπάνω αξιολόγησης, και την εκ νέου μεταστροφή κλίματος στις διεθνείς αγορές. Για την πλειοψηφία των αναλυτών, ο Γκάιτνερ είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Έμαθε άλλωστε καλά τα… κρυμμένα μυστικά της οικονομίας από τον Χένρι Πόλσον, προκάτοχό του στο υπουργείο Οικονομικών, επί διακυβέρνησης Τζορτζ Μπους του νεώτερου.
Εκεί ακριβώς όμως βρίσκεται και η «μαύρη τρύπα» στο βιογραφικό του Γκάιτνερ. Ο Πόλσον, άλλοτε αφεντικό της δαιμονοποιημένης Goldman Sachs, ήταν ο Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ που, είτε δεν προέβλεψε, είτε άφησε τη Lehman Brothers να καταρρεύσει. Και από εκεί, να ξεκινήσει μια κρίση παγκοσμίων διαστάσεων, που γονάτισε όλες τις οικονομίες του πλανήτη. Κορυφαίος σύμβουλος του Χένρι Πόλσον ήταν ο Γκάιτνερ. Τι ακριβώς τον συμβούλευσε λοιπόν, αναρωτιούνται οι αμφισβητίες του Γκάιτνερ. Που θεωρούν ότι ο σημερινός Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ έχει καταστεί εμμονικός με την επιδίωξη να πάρει τη ρεβάνς για το 2008, σε τέτοιο σημείο ώστε αδυνατεί να δει καθαρά το παρόν. Πόσο μάλλον να σχεδιάσει το μέλλον. Και όλα αυτά για έναν άνθρωπο που δούλεψε για πρώτη φορά στη ζωή του στην εταιρεία συμβούλων την οποία ίδρυσε ο Χένρι Κίσινγκερ…
