Απελπισία , μονό αυτό μου έχει μείνει … Είμαι και εγώ ένας από τους Έλληνες μη την μικρή τσέπη και το «μεγάλο όνειρο» να αποκτήσει τίμια ένα σπιτάκι, τίποτα φοβερό και τρομερό , ένα μικρό οικογενειακό σπιτάκι ώστε να μπορέσω να παρέχω στην οικογένεια μου μια αίσθηση ασφάλειας.
Στην προσπάθεια μου να αποκτήσω λοιπόν αυτό το σπιτάκι έδωσα ότι μικρές οικονομίες είχα μαζέψει εδώ και πολλά χρόνια, με κόπο και ιδρώτα αλλά και χρεώθηκα ένα σημαντικό ποσό από την Eurobank με Ελβετικό φράγκο, αφού είχα την «σιγουριά» της μη μεταβολής της ισοτιμίας και την σιγουριά το ευρώ, όπως μου πρότεινε τοτε ο σύμβουλος στέγης της τράπεζας. Από εδώ και περά όμως ξεκινάει ο εφιάλτης, πλέον καλούμαι να πληρώνω την διπλασία δόση από αυτή που έδινα , δηλαδή περίπου το 95% του μισθού μου και με τη γυναίκα μου με έναν μικρό βασικό μισθό ως ημιαπασχολούμενη είναι αδύνατον να ανταπεξέλθουμε.
Τι να κάνω; γυρίζω σπίτι και δεν έχω το θάρρος να κοιτάξω την γυναίκα μου στα μάτια, δεν έχω όρεξη να παίξω με τα παιδιά μου, τι να κάνω; Η απελπισία μου είναι μεγάλη, ήδη έχουν αρχίσει να με απειλούν ότι θα μας πετάξουν στον δρόμο, τίποτα άλλο δεν έχουμε, παρά μονό αυτό το σπίτι, το οποίο το φτιάξαμε με κόπο και θυσίες. Υπάρχει κάποιος σοβαρός άνθρωπος εκεί έξω να μας δώσει μια συμβουλή ;Κάποιος εκεί έξω που γνωρίζει πέντε πράγματα ,τι να κανω;
Αναγνώστης
