Ο Άλαν Γκρίνσπαν, ο προηγούμενος πρόεδρος της Fed, θεωρήθηκε ένας από τους σημαντικότερους «αφηγητές» της νέας οικονομικής πραγματικότητας, και του ρεαλισμού που θα έπρεπε να συνοδεύει τις σύγχρονες κρατικές εξουσίες. Μόνο που στα χέρια του έσκασε η φούσκα της Lehman Brothers, και αυτός ο γκρίζος επίλογος της σταδιοδρομίας του, έμελλε να στιγματίσει τις ικανότητες και την υστεροφημία του.
Ο Μπεν Μπερνάνκε, που τον διαδέχτηκε, κατάφερε να κερδίσει ευρεία αποδοχή και αναγνώριση για τις ικανότητές του, όχι εκ των προτέρων, λόγω του βιογραφικού του, αλλά στην εξέλιξη της διαχείρισης της παγκόσμιας κρίσης, που ξέσπασε τον Σεπτέμβριο του 2008. Πριν από τρία χρόνια.
Ως «γέφυρα» ανάμεσα στην εποχή του Τζορτζ Μπους του νεώτερου, και του Μπαράκ Ομπάμα, ο Μπεν Μπερνάνκε ανάγκασε το επιτελείο του σημερινού ενοίκου του Λευκού Οίκου, να… παραδοθεί στις δικές του εκτιμήσεις και αναλύσεις, γύρω από την κατάσταση της οικονομίας.
Σε ρόλο… Τρισέ, όταν η Standard & Poor’s υποβάθμισε το αξιόχρεο της αμερικανικής οικονομίας, έσπευσε να στείλει τα κατάλληλα μηνύματα, ότι… θα τυπώσει όσα δολάρια χρειαστούν, προκειμένου ο Νέος Κόσμος να προσδοκά βάσιμα στην ανάκαμψη από την κρίση.
Το «ανάχωμα Μπερνάνκε», επανεμφανίστηκε σήμερα, με ομιλία που παραχώρησε ο κεντρικός τραπεζίτης των Ηνωμένων Πολιτειών σε στελέχη της Wall Street, του τραπεζικού κλάδου, καθώς και οικονομικούς αναλυτές, στο Γουαϊόμινγκ. Ενώ λοιπόν οι αγορές περίμεναν από τον Μπεν Μπερνάνκε να δώσει… ονόματα στις δράσεις τις οποίες σκοπεύει να ακολουθήσει το επόμενο διάστημα, εκείνος προτίμησε να διαφυλάξει το σασπένς.
Προκειμένου να αποφύγει νέα κρίση εμπιστοσύνης στην οικονομία των ΗΠΑ, ξεκαθάρισε ότι η Fed έχει τα κατάλληλα εργαλεία στα χέρια της, ώστε να παρέμβει καταλυτικά, εφόσον κάτι τέτοιο κριθεί απαραίτητο, το επόμενο διάστημα. Και ανανέωσε το ραντεβού του με τη… δράση, για τον Σεπτέμβριο.
Η ομιλία του ωστόσο, είχε «ταμπακιέρα». Που δεν ήταν άλλη από τον οδικό χάρτη προς την ανάπτυξη, που υπέδειξε, όχι μόνο στον Μπαράκ Ομπάμα, αλλά στους ηγέτες όλου του κόσμου. «Πρέπει να δώσουμε έμφαση στην αύξηση της απασχόλησης. Μόνο έτσι θα μπορούμε να ελπίζουμε βάσιμα σε πραγματική έξοδο από την κρίση. Και για να αυξηθεί η απασχόληση, θα πρέπει να συνεργαστούν η κεντρική κυβέρνηση και ο ιδιωτικός τομέας», ήταν ο εύγλωττος χρησμός του Μπεν Μπερνάνκε.
Μια διαπίστωση άμεσης κινητοποίησης, που συνάδει με τη νοοτροπία και τις δράσεις του επιχειρηματικού κόσμου στις ΗΠΑ, στην Ιταλία και τη Γαλλία. Εκεί όπου οι πλούσιοι προσφέρονται να φορολογηθούν περισσότερο, και να συνδράμουν στην εθνική προσπάθεια ανάκαμψης. Ό, τι… δεν συμβαίνει στην Ελλάδα, όπου οι πλούσιοι έκαναν αγώνα δρόμου για το ποιος θα προλάβει να βγάλει τα κεφάλαιά του στο εξωτερικό. Και να συνεχίσει να συμπεριφέρεται απέναντι στην Ελλάδα, λες και πρόκειται για… ξένη χώρα.
