Η Πατριαρχική Μονή της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου δεν πρέπει να υπαχθεί στην Εκκλησία της Αμερικής, όπως ατυχώς προτάθηκε από ορισμένους - ευτυχώς ελάχιστους - πρόσφατα.
Πρέπει να εξακολουθήσει να λειτουργεί ως Σταυροπήγιο, δηλαδή να εξαρτάται άμεσα από τον Οικουμενικό Θρόνο.
Ο λόγος;
ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ
Στην Ιερά Μονή Χρυσοβαλάντου Αστορίας λ.χ. υπάρχει η δυνατότητα λειτουργίας ανδρώας και γυναικείας Μονής. Η μεν ανδρώα Μονή μπορεί να εγκαταβιώνει στα κτίρια του κυρίως ναού και η γυναικεία αδελφότητα σε μετόχι της Μονής σε απόσταση λιγότερη από ένα χιλιόμετρο απόσταση από τον κυρίως ναό. Το συμφέρον της Εκκλησίας θα εξυπηρετηθεί με την επάνδρωση της Μονής και των μετοχίων της και όχι με την μετατροπή τους σε παρεκκλήσια κοινοτήτων και τη συνακόλουθη ραγδαία παρακμή τους. Οσο για τον ησυχαστικό χαρακτήρα της Μονής μπορεί να διασφαλιστεί ΜΟΝΟΝ αν στελεχωθεί από πνευματικούς πατέρες, που έχουν ανατραφεί μέσα στο Αγιορειτικό πνεύμα, και θα μπορούν να το μεταδώσουν στις κοινότητες που λειτουργούν ως μετόχια της Ιεράς Μονής Χρυσοβαλάντου.
ΝΑ ΕΠΑΝΔΡΩΘΕΙ ΜΕ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ
Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει με την αποστολή για μικρό χρονικό διάστημα ιερομόναχων από το Αγιον Ορος, όπως γίνεται τώρα, αλλά με τη μόνιμη εγκατάσταση - ολιγομελούς έστω - Αγιορειτικής αδελφότητας. Αυτοί με τη σειρά τους θα επανδρώσουν τα μετόχια, θα αποκτήσουν πνευματικά παιδιά και θα δημιουργήσουν ένα πνευματικό πόλο στην καρδιά της Ομογένειας της Νέας Υόρκης. Παράλληλα, μικρές συνοδείες από μοναχές από πνευματικά μοναστήρια της Ελλάδας, μπορούν να επανδρώσουν άλλα μετόχια της Ιεράς Μονής Χρυσοβαλάντου και έτσι και η επάνδρωση των Μετοχίων της Μονής να γίνει πραγματικότητα. Με αυτό τον τρόπο και τους νυν πατέρες και δόκιμους - τρόπο τινά - που εγκαταβιώνουν αυτή τη στιγμή στη Μονή θα βοηθήσουν να αφομοιωθούν στην Αγιορειτική παράδοση, αλλά και νέους μοναχούς και μοναχές σύντομα θα προσελκύσουν.
Η ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΕΣΣΕΞ
Στη Μεγάλη Βρετανία λ.χ. λειτουργεί το Σταυροπήγιο του Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ. Μπορεί να υπάρχουν ερωτηματικά για την συγκατοίκηση σε πλησιόχωρο οικοδόμημα της γυναικείας αδελφότητας με την ανδρώα, αλλά ουδείς νομίζω διαμφισβητεί τη θετική παρουσία της Μονής στην Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας. Γιατί να μην μπορεί να γίνει το ίδιο με την Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στην Αστόρια;
ΜΟΝΟΝ Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗΣ
Πρέπει να το καταλάβουμε μια για πάντα. Το γκρέμισμα από τα θεμέλια του πνεύματος που έφεραν στην Αμερική ο Μεταξάκης, ο Αθηναγόρας και οι επίγονοί τους δεν μπορεί να γίνει με ευχολόγια, αλλά με την ανάπτυξη του μοναχισμού. Οσο περισσότερα πνευματικά μοναστήρια δημιουργηθούν, όσο περισσότερο καλλιεργηθεί το ορθόδοξο ασκητικό ήθος, τόσον ευχερέστερος θα γίνει η θραύση ως σκεύη κεραμέως του προτεσταντικού και εκκοσμικευμένου πνεύματος που κυριαρχεί στην Εκκλησία της Αμερικής.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΗ
Ο Γέροντας Εφραίμ και τα μοναστήρια που επάνδρωσε λειτουργούν ήδη καταλυτικά προς αυτή την κατεύθυνση με εκπληκτικούς ρυθμούς, αλλά το κακό, η σήψη και η αρρώστια έχουν γερές ρίζες.
Για να αντιληφθείτε το μέγεθος του προβλήματος αναλογισθείτε ότι ακόμη και η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης Αστορίας, που βρίσκεται πολύ πλησίον της Ιεράς Μονής Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, εξακολουθεί να έχει φραγκοχορωδία κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, παρόλες τις διαμαρτυρίες του εκκλησιάσματος για σχεδόν είκοσι χρόνια τώρα!!! Το ακόμη χειρότερο είναι ότι ακόμη και πνευματικοί κληρικοί, οι οποίοι έχουν άμεση πνευματική αναφορά με τον Γέροντα Εφραίμ, εξακολουθούν να διατηρούν φραγκοχορωδίες στις εκκλησίες τους.!!! Οσον για τον Καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδος, όχι απλά έχει φραγκοχορωδία, αλλά μέλη της είναι ακόμη και ετερόδοξοι!!! Επομένως το τελευταίο πράγμα στον κόσμο που χρειάζεται η Εκκλησία της Αμερικής είναι να μετρατέψει σε παρεκκλήσια όλης αυτής της αρρώστιας τον κυρίως ναό και τα μετόχια της Ιεράς Μονής Χρυσοβαλάντου. Το Πατριαρχείο πάρα πολύ καλά έκανε που καθιέρωσε τη Μονή της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου ως Σταυροπηγιακή και Πατριαρχική. Αυτό που απομένει είναι η σταδιακή επάνδρωσή της με μοναχούς και μοναχές από την Ελλάδα και το Αγιον Ορος, που θα δώσουν νεά πνοή στη Μονή και τα μετόχια της και θα λειτουργούν ευεργετικά - παράλληλα με τα μοναστήρια που ίδρυσε ο Γέροντας Εφραίμ-, για το ποίμνιο της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Ο ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΣ ΦΙΛΟΜΗΛΙΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΕΡΓΟ
Ας μην παραλέιψουμε όμως να πούμε ένα καλό λόγο για τον Θεοφιλέστατο Φιλομηλίου κ. Ηλία, ο οποίος, σε ελάχιστο διάστημα αφ’ ότου ανέλαβε την ευθύνη της λειτουργίας της Μονής, κάτω υπό ιδιαζόντως δυσχερείς συνθήκες, κατόρθωσε να γίνει από όλους αγαπητός και σεβαστός. Ηταν πολύ σοφή ενέργεια του Πατριαρχείου να τοποθετήσει τον συνετό αυτό επίσκοπο επικεφαλής του πνευματικού έργου της Μονής.
Η ΟΣΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ ΥΠΟ ΤΗ ΣΚΕΠΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ
Υπάρχουν χριστιανοί και στην Αμερική και αλλού, οι οποίοι - όλως παραδόξως - κακίζουν το Πατριαρχείο επειδή δέχθηκε στις πατρικές αγκάλες Του - ως όφειλε - την Ιερά Μονή Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου. Προσπαθώ να αντιληφθώ το λόγο. Αν δεν προσέφευγαν στο Πατριαρχείο οι ιδρυτές της δεν θα συνέχιζαν χιλιάδες άνθρωποι να είναι σε σχίσμα και να μην έχουν έγκυρα μυστήρια; Βάσει ποιας λογικής αυτό θα ήταν καλύτερο για τις ψυχές του Χριστού, που συνδέονταν με τη Μονή, για την Εκκλησία της Αμερικής ή για την Ιερά Μονή της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου; Μακάρι ο Αγιος Θεός να δίνει, σε όλες τις υφιστάμενες σχισματικές καταστάσεις και στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο, τη δύναμη και το φωτισμό να επανασυνδέονται με την Εκκλησία εκτός της Οποίας δεν υπάρχει σωτηρία.
Αυτά τα λίγα με αφορμή την πρόσφατη πανήγυρι της εορτής της Ιεράς Μονής Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, που έγινε και φέτος με κάθε λαμπρότητα και με παλλαική συμμετοχή των πιστών.
Πρέπει να εξακολουθήσει να λειτουργεί ως Σταυροπήγιο, δηλαδή να εξαρτάται άμεσα από τον Οικουμενικό Θρόνο.
Ο λόγος;
ΑΝ ΥΠΑΧΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΘΑ ΠΑΡΑΚΜΑΣΕΙ
Αν υπαχθεί στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής είναι πλέον ή βέβαιο ότι τόσον η Αγία Ειρήνη Αστορίας όσο και τα μετόχια της θα λειτουργούν ως παρεκκλήσια ορισμένων κοινοτήτων. Πέραν των νομικών προβλημάτων που είναι ενδεχόμενο - σχεδόν βέβαιο - ότι θα προκύψουν από μια τέτοια εξάρτηση, το πιο ουσιαστικό είναι ότι από πνευματικής σκοπιάς θα χαθεί έτσι η δυνατότητα περαιτέρω ανάπτυξης του μοναχισμού στην Αμερική.
ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ
Είναι αλήθεια ότι η παρουσία του Γέροντα Εφραίμ, που ίδρυσε 19 μοναστήρια στις ΗΠΑ και στον Καναδά, άλλαξε άρδην και οριστικά το προηγούμενο απαράδεκτο καθεστώς. Πριν την έλευση του π. Εφραίμ, δεν υπήρχε ουσιαστικά μοναστήρι στην Εκκλησία της Αμερικής. Οσα υπήρχαν ανήκαν σε σχισματικούς. Και ενώ το έργο του Γέροντα Εφραίμ είναι από πολλές απόψεις αξιοθαύμαστο, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η Αμερική είναι τεράστια και χρειάζεται όσο το δυνατόν περισσότερα ασκητικά κέντρα για να βοηθήσουν το πνευματικό έργο της. Η προσφορά του Γέροντα Εφραίμ είναι όχι απλά σημαντική αλλά κυριολεκτικά εντυπωσιακή και μπορεί να εξηγηθεί μόνον ως καρπός της χάριτος του Αγίου Θεού. Η τεράστια όμως προσφορά του σεβαστού Γέροντα δεν κατάργησε το εκκοσμικευμένο πνεύμα της περίοικης προτεσταντικής κουλτούρας που έχει διεισδύσει μέχρι μυελού οστέων της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Αν υπαχθεί στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής είναι πλέον ή βέβαιο ότι τόσον η Αγία Ειρήνη Αστορίας όσο και τα μετόχια της θα λειτουργούν ως παρεκκλήσια ορισμένων κοινοτήτων. Πέραν των νομικών προβλημάτων που είναι ενδεχόμενο - σχεδόν βέβαιο - ότι θα προκύψουν από μια τέτοια εξάρτηση, το πιο ουσιαστικό είναι ότι από πνευματικής σκοπιάς θα χαθεί έτσι η δυνατότητα περαιτέρω ανάπτυξης του μοναχισμού στην Αμερική.
ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ
Είναι αλήθεια ότι η παρουσία του Γέροντα Εφραίμ, που ίδρυσε 19 μοναστήρια στις ΗΠΑ και στον Καναδά, άλλαξε άρδην και οριστικά το προηγούμενο απαράδεκτο καθεστώς. Πριν την έλευση του π. Εφραίμ, δεν υπήρχε ουσιαστικά μοναστήρι στην Εκκλησία της Αμερικής. Οσα υπήρχαν ανήκαν σε σχισματικούς. Και ενώ το έργο του Γέροντα Εφραίμ είναι από πολλές απόψεις αξιοθαύμαστο, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η Αμερική είναι τεράστια και χρειάζεται όσο το δυνατόν περισσότερα ασκητικά κέντρα για να βοηθήσουν το πνευματικό έργο της. Η προσφορά του Γέροντα Εφραίμ είναι όχι απλά σημαντική αλλά κυριολεκτικά εντυπωσιακή και μπορεί να εξηγηθεί μόνον ως καρπός της χάριτος του Αγίου Θεού. Η τεράστια όμως προσφορά του σεβαστού Γέροντα δεν κατάργησε το εκκοσμικευμένο πνεύμα της περίοικης προτεσταντικής κουλτούρας που έχει διεισδύσει μέχρι μυελού οστέων της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ
Στην Ιερά Μονή Χρυσοβαλάντου Αστορίας λ.χ. υπάρχει η δυνατότητα λειτουργίας ανδρώας και γυναικείας Μονής. Η μεν ανδρώα Μονή μπορεί να εγκαταβιώνει στα κτίρια του κυρίως ναού και η γυναικεία αδελφότητα σε μετόχι της Μονής σε απόσταση λιγότερη από ένα χιλιόμετρο απόσταση από τον κυρίως ναό. Το συμφέρον της Εκκλησίας θα εξυπηρετηθεί με την επάνδρωση της Μονής και των μετοχίων της και όχι με την μετατροπή τους σε παρεκκλήσια κοινοτήτων και τη συνακόλουθη ραγδαία παρακμή τους. Οσο για τον ησυχαστικό χαρακτήρα της Μονής μπορεί να διασφαλιστεί ΜΟΝΟΝ αν στελεχωθεί από πνευματικούς πατέρες, που έχουν ανατραφεί μέσα στο Αγιορειτικό πνεύμα, και θα μπορούν να το μεταδώσουν στις κοινότητες που λειτουργούν ως μετόχια της Ιεράς Μονής Χρυσοβαλάντου.
ΝΑ ΕΠΑΝΔΡΩΘΕΙ ΜΕ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ
Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει με την αποστολή για μικρό χρονικό διάστημα ιερομόναχων από το Αγιον Ορος, όπως γίνεται τώρα, αλλά με τη μόνιμη εγκατάσταση - ολιγομελούς έστω - Αγιορειτικής αδελφότητας. Αυτοί με τη σειρά τους θα επανδρώσουν τα μετόχια, θα αποκτήσουν πνευματικά παιδιά και θα δημιουργήσουν ένα πνευματικό πόλο στην καρδιά της Ομογένειας της Νέας Υόρκης. Παράλληλα, μικρές συνοδείες από μοναχές από πνευματικά μοναστήρια της Ελλάδας, μπορούν να επανδρώσουν άλλα μετόχια της Ιεράς Μονής Χρυσοβαλάντου και έτσι και η επάνδρωση των Μετοχίων της Μονής να γίνει πραγματικότητα. Με αυτό τον τρόπο και τους νυν πατέρες και δόκιμους - τρόπο τινά - που εγκαταβιώνουν αυτή τη στιγμή στη Μονή θα βοηθήσουν να αφομοιωθούν στην Αγιορειτική παράδοση, αλλά και νέους μοναχούς και μοναχές σύντομα θα προσελκύσουν.
Η ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΕΣΣΕΞ
Στη Μεγάλη Βρετανία λ.χ. λειτουργεί το Σταυροπήγιο του Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ. Μπορεί να υπάρχουν ερωτηματικά για την συγκατοίκηση σε πλησιόχωρο οικοδόμημα της γυναικείας αδελφότητας με την ανδρώα, αλλά ουδείς νομίζω διαμφισβητεί τη θετική παρουσία της Μονής στην Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας. Γιατί να μην μπορεί να γίνει το ίδιο με την Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στην Αστόρια;
ΜΟΝΟΝ Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗΣ
Πρέπει να το καταλάβουμε μια για πάντα. Το γκρέμισμα από τα θεμέλια του πνεύματος που έφεραν στην Αμερική ο Μεταξάκης, ο Αθηναγόρας και οι επίγονοί τους δεν μπορεί να γίνει με ευχολόγια, αλλά με την ανάπτυξη του μοναχισμού. Οσο περισσότερα πνευματικά μοναστήρια δημιουργηθούν, όσο περισσότερο καλλιεργηθεί το ορθόδοξο ασκητικό ήθος, τόσον ευχερέστερος θα γίνει η θραύση ως σκεύη κεραμέως του προτεσταντικού και εκκοσμικευμένου πνεύματος που κυριαρχεί στην Εκκλησία της Αμερικής.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΗ
Ο Γέροντας Εφραίμ και τα μοναστήρια που επάνδρωσε λειτουργούν ήδη καταλυτικά προς αυτή την κατεύθυνση με εκπληκτικούς ρυθμούς, αλλά το κακό, η σήψη και η αρρώστια έχουν γερές ρίζες.
Για να αντιληφθείτε το μέγεθος του προβλήματος αναλογισθείτε ότι ακόμη και η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης Αστορίας, που βρίσκεται πολύ πλησίον της Ιεράς Μονής Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, εξακολουθεί να έχει φραγκοχορωδία κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, παρόλες τις διαμαρτυρίες του εκκλησιάσματος για σχεδόν είκοσι χρόνια τώρα!!! Το ακόμη χειρότερο είναι ότι ακόμη και πνευματικοί κληρικοί, οι οποίοι έχουν άμεση πνευματική αναφορά με τον Γέροντα Εφραίμ, εξακολουθούν να διατηρούν φραγκοχορωδίες στις εκκλησίες τους.!!! Οσον για τον Καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδος, όχι απλά έχει φραγκοχορωδία, αλλά μέλη της είναι ακόμη και ετερόδοξοι!!! Επομένως το τελευταίο πράγμα στον κόσμο που χρειάζεται η Εκκλησία της Αμερικής είναι να μετρατέψει σε παρεκκλήσια όλης αυτής της αρρώστιας τον κυρίως ναό και τα μετόχια της Ιεράς Μονής Χρυσοβαλάντου. Το Πατριαρχείο πάρα πολύ καλά έκανε που καθιέρωσε τη Μονή της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου ως Σταυροπηγιακή και Πατριαρχική. Αυτό που απομένει είναι η σταδιακή επάνδρωσή της με μοναχούς και μοναχές από την Ελλάδα και το Αγιον Ορος, που θα δώσουν νεά πνοή στη Μονή και τα μετόχια της και θα λειτουργούν ευεργετικά - παράλληλα με τα μοναστήρια που ίδρυσε ο Γέροντας Εφραίμ-, για το ποίμνιο της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Ο ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΣ ΦΙΛΟΜΗΛΙΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΕΡΓΟ
Ας μην παραλέιψουμε όμως να πούμε ένα καλό λόγο για τον Θεοφιλέστατο Φιλομηλίου κ. Ηλία, ο οποίος, σε ελάχιστο διάστημα αφ’ ότου ανέλαβε την ευθύνη της λειτουργίας της Μονής, κάτω υπό ιδιαζόντως δυσχερείς συνθήκες, κατόρθωσε να γίνει από όλους αγαπητός και σεβαστός. Ηταν πολύ σοφή ενέργεια του Πατριαρχείου να τοποθετήσει τον συνετό αυτό επίσκοπο επικεφαλής του πνευματικού έργου της Μονής.
Η ΟΣΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ ΥΠΟ ΤΗ ΣΚΕΠΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ
Υπάρχουν χριστιανοί και στην Αμερική και αλλού, οι οποίοι - όλως παραδόξως - κακίζουν το Πατριαρχείο επειδή δέχθηκε στις πατρικές αγκάλες Του - ως όφειλε - την Ιερά Μονή Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου. Προσπαθώ να αντιληφθώ το λόγο. Αν δεν προσέφευγαν στο Πατριαρχείο οι ιδρυτές της δεν θα συνέχιζαν χιλιάδες άνθρωποι να είναι σε σχίσμα και να μην έχουν έγκυρα μυστήρια; Βάσει ποιας λογικής αυτό θα ήταν καλύτερο για τις ψυχές του Χριστού, που συνδέονταν με τη Μονή, για την Εκκλησία της Αμερικής ή για την Ιερά Μονή της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου; Μακάρι ο Αγιος Θεός να δίνει, σε όλες τις υφιστάμενες σχισματικές καταστάσεις και στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο, τη δύναμη και το φωτισμό να επανασυνδέονται με την Εκκλησία εκτός της Οποίας δεν υπάρχει σωτηρία.
Αυτά τα λίγα με αφορμή την πρόσφατη πανήγυρι της εορτής της Ιεράς Μονής Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, που έγινε και φέτος με κάθε λαμπρότητα και με παλλαική συμμετοχή των πιστών.
