Οι Ολυμπιακοί αγώνες επέστρεφαν στο λίκνο τους, στην γενέτειρά τους. Ο Πύρρος Δήμας, υπερήφανος σήκωνε την γαλανόλευκη περνώντας μπροστά από 80 χιλιάδες κόσμου στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας. Και τότε η Αθήνα ήταν άδεια από τους κατοίκους της, καθώς οι αρχές ήθελαν να κάνουν ευκολότερη της πρόσβαση στα αθλητικά κέντρα αθλητών και παραγόντων. Σήμερα επτά χρόνια μετά, οι αναμνήσεις μένουν κάπου στην Κηφισίας στην γέφυρα των Ολυμπιονικών, και στα ερειπωμένα ολυμπιακά ακίνητα. Το σκάνδαλο Κεντέρη - Θάνου πέρασε στην ιστορία, σαν μαύρη μέρα του ελληνικού αθλητισμού. Ο Παπαϊωάννου και οι εθελοντές θα πρέπει να είναι οι μοναδικοί υπερήφανοι για αυτό που πρόσφεραν εκείνες τις μέρες, ο μεν με την λαμπρή τελετή έναρξης, οι δε με τις υπηρεσίες τους στους ξένους επισκέπτες και στις εθνικές αποστολές. Επτά χρόνια μετά, τα πάντα έχουν σταματήσει σε εκείνη την ημερομηνία. Η ώθηση που χρειαζόμασταν δόθηκε, αλλά μάλλον δεν την εκμεταλλευτήκαμε κατά το μέγιστο βαθμό. Φυσικά και μέγιστη μνεία στους αθλητές μας που μας έκαναν περήφανους.
