ΕΧΟΥΜΕ τους αριστούχους, με προσόντα και μεράκι. Σε σχολές και στα πανεπιστήμια, με μέλλον και προοπτική. Διαπρέπουν στο εξωτερικό, τιμούν τον εαυτό τους και την Ελλάδα. Είναι αυτοί που ξέφυγαν απ’ το «σύστημα» που δεν μπόρεσε να τους καθυποτάξει, ακυρώνοντας τα προσόντα τους. Κι έμεινε το «σύστημα» με τους θιασώτες του. Στην Ελλάδα των μετριοτήτων, που το’ χει καμάρι για την ισοπέδωση. Με την επιμονή της να ανακατεύει τους νέους με τη «σφραγίδα της δωρεάς» με εκείνους που θέλουν-δεν θέλουν θα «σπουδάσουν», για τους γονείς, τον γείτονα, την κοινωνία και για λόγους βιοπορισμού(;!).
ΚΑΙ γέμισε η Ελλάδα πανεπιστήμια και σχολές, γέμισε φοιτητές και σπουδαστές, κατέβηκε ο πήχης, ανέβηκε η ζήτηση και η ποιότητα πήγε στον πάτο. Με τον πολιτευτή να καμαρώνει για τη σχολή στο χωριό του «κατόπιν ενεργειών του», τον υπουργό να σπεύδει με την κουστωδία του για τον θεμέλιο λίθο και την τοπική κοινωνία ευχαριστημένη για το ζέσταμα της αγοράς.
ΕΠΕΝΔΥΣΕ η Πολιτεία στις μετριότητες και καμαρώνουν, δίπλα στους άξιους και ικανούς, «επιστήμονες» με το χαρτί στο χέρι, αλλά με άδεια την ψυχή από μεράκι και το μυαλό από γνώσεις. Και η κοινωνία; Ανέχεται, με τον προχωρημένο μιθριδατισμό της, τα «μαργαριτάρια» που ξεστομίζουν, καθημερινά, δημοσιογράφοι, τον τεμπέλη του δημοσίου με το ένα χέρι να σκαλίζει χαρτιά και το άλλο απλωμένο για φακελάκι…Τον κακό γιατρό ή αρχιτέκτονα, τον μαθηματικό που δεν κατενόησε έννοιες γιατί α. α. (αντ’ αυτού) «σκέφτεται» το κομπιούτερ. Και το «σύστημα»; Τους ήθελε υποψηφίους με αποστηθισμένες σελίδες!
ΚΑΙ φέτος κρατήθηκε η…παράδοση. Φοιτητές, πλέον, με «απόδοση» εκπεφρασμένη με μονοψήφια νούμερα, παιδιά πολυτέκνων με 2/άρια και 3/άρια και…πλήρωνε φορολογούμενε. Για την «επένδυση» και για την επιβράβευση της μετριότητας. Με τη «βάση του 10» της κας Γιαννάκου ανάμνηση γλυκιά. Αποτυχημένη απόπειρα για προσέγγιση της ποιότητας που δεν ήρθε κι ούτε να την περιμένεις.
ΔΕΝ κατηγορούμε τα παιδιά, δεν ψέγουμε τους γονείς και συγχαρητήρια σε όλους τους επιτυχόντες. Μόνο που η Πολιτεία οφείλει να το καλοσκεφθεί και η Κυβέρνηση να τολμήσει. Να μεγαλώσει τη βάση του 10, για ποιότητα στην Εκπαίδευση. Να θυμηθεί πως «ου παντός πλειν…» κι αυτό δεν είναι προσβολή για κανέναν. Είναι πρόνοια. Για τον πήχη ψηλά και την εξειδικευμένη γνώση των ολίγων να συμπληρώνει εκείνη, την εγκύκλια των πολλών.
ΚΑΙ γέμισε η Ελλάδα πανεπιστήμια και σχολές, γέμισε φοιτητές και σπουδαστές, κατέβηκε ο πήχης, ανέβηκε η ζήτηση και η ποιότητα πήγε στον πάτο. Με τον πολιτευτή να καμαρώνει για τη σχολή στο χωριό του «κατόπιν ενεργειών του», τον υπουργό να σπεύδει με την κουστωδία του για τον θεμέλιο λίθο και την τοπική κοινωνία ευχαριστημένη για το ζέσταμα της αγοράς.
ΕΠΕΝΔΥΣΕ η Πολιτεία στις μετριότητες και καμαρώνουν, δίπλα στους άξιους και ικανούς, «επιστήμονες» με το χαρτί στο χέρι, αλλά με άδεια την ψυχή από μεράκι και το μυαλό από γνώσεις. Και η κοινωνία; Ανέχεται, με τον προχωρημένο μιθριδατισμό της, τα «μαργαριτάρια» που ξεστομίζουν, καθημερινά, δημοσιογράφοι, τον τεμπέλη του δημοσίου με το ένα χέρι να σκαλίζει χαρτιά και το άλλο απλωμένο για φακελάκι…Τον κακό γιατρό ή αρχιτέκτονα, τον μαθηματικό που δεν κατενόησε έννοιες γιατί α. α. (αντ’ αυτού) «σκέφτεται» το κομπιούτερ. Και το «σύστημα»; Τους ήθελε υποψηφίους με αποστηθισμένες σελίδες!
ΚΑΙ φέτος κρατήθηκε η…παράδοση. Φοιτητές, πλέον, με «απόδοση» εκπεφρασμένη με μονοψήφια νούμερα, παιδιά πολυτέκνων με 2/άρια και 3/άρια και…πλήρωνε φορολογούμενε. Για την «επένδυση» και για την επιβράβευση της μετριότητας. Με τη «βάση του 10» της κας Γιαννάκου ανάμνηση γλυκιά. Αποτυχημένη απόπειρα για προσέγγιση της ποιότητας που δεν ήρθε κι ούτε να την περιμένεις.
ΔΕΝ κατηγορούμε τα παιδιά, δεν ψέγουμε τους γονείς και συγχαρητήρια σε όλους τους επιτυχόντες. Μόνο που η Πολιτεία οφείλει να το καλοσκεφθεί και η Κυβέρνηση να τολμήσει. Να μεγαλώσει τη βάση του 10, για ποιότητα στην Εκπαίδευση. Να θυμηθεί πως «ου παντός πλειν…» κι αυτό δεν είναι προσβολή για κανέναν. Είναι πρόνοια. Για τον πήχη ψηλά και την εξειδικευμένη γνώση των ολίγων να συμπληρώνει εκείνη, την εγκύκλια των πολλών.
