Σήμερα, ενώ όλες πλέον οι ισχυρές οικονομίες του πλανήτη «μολύνονται» από την κρίση παίρνοντας τα ίδια «αντιλαϊκά» μέτρα εις βάρος των μεσαίων και κατώτερων οικονομικά στρωμάτων, το ΚΚΕ εκτιμά ότι όλο καιστενεύουν τα περιθώρια των καπιταλιστικών δυνάμεων να τη διαχειριστούν χωρίς απώλειες - κάτι που επιφυλάσσει σε μόνιμη βάση τη διαρκή λήψη μέτρων κατά της εργασίας.
Ο Περισσός θεωρεί ότι οι διεργασίες στα υψηλά δώματα της Ε.Ε. αφορούν, πλέον, το ενδεχόμενο μιας πιο σφιχτής κεντρικής εποπτείας των χωρών της Ένωσης και της ευρωζώνης, επιταχύνοντας τις ενοποιητικέςδιαδικασίες, φυσικά, σε «αντιδραστική» κατεύθυνση.
Κατά ευρωομολόγου
Την οπτική αυτή εξήγησε αναλυτικότερα την περασμένη εβδομάδα σε ραδιοφωνική του συνέντευξη (ρ/σ 902) το μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε. του κόμματος, Δημήτρης Κουτσούμπας. Μιλώντας για τοευρωομόλογο, το ενέταξε - όπως άλλωστε και η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία το κατακεραύνωσε σε δηλώσεις της – στα σενάρια για τη δρομολόγηση της «οικονομικής διακυβέρνησης» της Ε.Ε. και τη σύσταση ενός κοινού υπουργείου Οικονομίας, στο πλαίσιο μιας πολιτικής Ένωσης με ομοσπονδιακάχαρακτηριστικά. Όπως είπε, η εναλλακτική που εξετάζεται απέναντι σε αυτή την επιλογή είναι «μια “επανιδρυμένη” Ε.Ε. με λιγότερες ή περισσότερες χώρες».
Όπως υποστήριξε – απηχώντας την πρόσφατη αναφορά της Παπαρήγα ότι «η έξοδος από το ευρώ υπό τις παρούσες συνθήκες θα είναι καταστροφική» –, είτε μια χώρα είναι εντός αυτών διαδικασιών είτε τεθεί εκτός, για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα θα είναι ακριβώς το ίδιο. Στηλιτεύοντας, μάλιστα, απόψεις για άμεση έξοδο από το ευρώ και σύγκρουση με την Ε.Ε. - όπως αυτές εκφράζονται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ ή το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ -, σημείωσε ότι ακόμα και τότε θα υπάρχουν εκβιασμοί και πιέσεις από την Ε.Ε. «και άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς» που μπορεί να οδηγήσουν σε ακόμηχειρότερες συνθήκες για τον λαό, με διαρκή επώδυνα μέτρα. «Η καπιταλιστική Ελλάδα», υπογράμμισε, «δεν θα είναι απαλλαγμένη από τα βασικά δεινά του συστήματος».
Υπό αυτό το πρίσμα, το ΚΚΕ θεωρεί ως μόνη πραγματική «εναλλακτική» και ταυτοχρόνως «ρεαλιστική»διέξοδο από την κρίση, τον αγώνα για ρήξη και αποδέσμευση με την Ε.Ε., παράλληλα με την πάλη της εργατικής τάξης για τη «λαϊκή εξουσία». Στον αντίποδα των μέτρων και των κατευθύνσεων που επεξεργάζονται οι αξιωματούχοι και οι ηγέτες της Ε.Ε. ή των εξ αριστερών εναλλακτικών προτάσεων - τις οποίες το ΚΚΕ θεωρεί «μεσοβέζικες», «διαχειριστικές» κ.λπ., - για τα στελέχη του Περισσού η μόνη οδός είναι η στρατηγική πάλη για τον σοσιαλισμό, του οποίου η «ανωτερότητα» - όπως εκτιμά - αναδεικνύεται σήμερα. Ωστόσο, με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, από την πρακτική του ΚΚΕ δεν έχει απαντηθεί το ποιες δυνατότητες, σε τακτικό επίπεδο, διαφαίνονται στο παρόν για την αντίκρουση των συνεπειών της κρίσης και το ταχύτερο άνοιγμα της προοπτικής για τον σοσιαλισμό…
www.topontiki.gr
